التعليقة علی كتاب الكافي: تفاوت میان نسخه‌ها

[[میرداماد، محمدباقر بن محمد|ميرداماد]]ْ معتقد است كه منظور از آيه محكمه، علم نظرى است كه شامل شناخت مبدأ و معاد و رسالت مى‌شود و از آن به فقه اكبر ياد شده است (نكته جالب توجه آن كه او با وجود فقيه بودن، مباحث اعتقادى را فقه اكبر مى‌خواند). فريضه عادله، همان فقه اصغر است كه به مباحث احكام حلال و حرام مى‌پردازد و سنّت قائمه، علم تهذيب اخلاق و تكميل آداب در سفر به سوى خداوند و طى مسير در فناى فى اللّه است.

او مدّعى است كه برهان صدّيقين را مى‌توان از آيات و روايات متعددى به دست آورد؛ از جمله آن روايات، روايت يازدهم از باب «نوادر» است كه در آن، چنين آمده است: وجدت علم الناس كلّه فى أربع: أوّلها أن تعرف ربّك.

و كذلك آية مرتبة فرضها العقل من مراتب تلك اللاتناهيات فانها و مافوقها الى لانهاية اللاتناهيات من كل جهة متحقّقة هناك بالفعل فى وحدة صرفة حقة.

لو كان قال والتقدم والتأخّر انّما يقع فى حدوثها الزمانى دون حدوثها الدهرى لكان قد أصاب سرّ الحق من الحكمة.

آن گاه، داستانى را از «كشّاف» [[زمخشری، محمود بن عمر|زمخشرى]] نقل مى‌كند كه عبداللّه بن طاهر به حسين بن فضل گفت: از آياتى كه فهم آن براى من مشكل است، آيه '''«كل يوم هو فى شأن»''' است. حسين در جوابش گفت: أما قوله «كل يوم هو فى شأن» فانّها من شؤون يبديها لاشؤون يبتديها.عبداللّه برخاست و پيشانى او را بوسيد.