۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
خفری، محمد بن احمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'ىالدين' به 'ىالدين'
جز (جایگزینی متن - 'سالدين' به 'سالدين') |
جز (جایگزینی متن - 'ىالدين' به 'ىالدين') |
||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
شهرت خفرى در منابع و تذكره‌ها بيشتر به عنوان حكيم و فيلسوف بوده و نه متكلّم، گرچه او داراى آثار كلامى نيز بوده است. اساسا شخصيّت خفرى حتّى در شاخه حكمت و فلسفه چندان شناخته شده نيست تا چه رسد به موقعيت او در كلام. امّا گفتنى است كه او علاوه بر اين دو شاخه از علوم عقلى، به نجوم و هيئت نيز اشتغال داشته است؛ از آنجا كه خفرى فيلسوفى با ذوق و متألّه بوده، آراى وى در ميان حكيمان و بزرگان علم مورد توجّه بوده است، چنان كه بر حاشيه وى بر شرح قوشچى بزرگانى چون [[میرداماد، محمد باقر بن محمد|مير داماد]]، ملّا شمساى گيلانى، غياثالدين منصور دشتكى، [[آقاجمال خوانساری، محمد بن حسین|محمد بن حسين آقا جمال خوانسارى]]، حسين بن ابراهيم تنكابنى و ديگران كه قريب به 20 تن مى‌باشند، حواشى و تعليقاتى افزوده‌اند. همچنين ملّاصدرا حكيم پرآوازه و مؤسّس حكمت متعاليه در اسفار و شواهد الربوبية از وى و برخى آراى او ياد كرده است. | شهرت خفرى در منابع و تذكره‌ها بيشتر به عنوان حكيم و فيلسوف بوده و نه متكلّم، گرچه او داراى آثار كلامى نيز بوده است. اساسا شخصيّت خفرى حتّى در شاخه حكمت و فلسفه چندان شناخته شده نيست تا چه رسد به موقعيت او در كلام. امّا گفتنى است كه او علاوه بر اين دو شاخه از علوم عقلى، به نجوم و هيئت نيز اشتغال داشته است؛ از آنجا كه خفرى فيلسوفى با ذوق و متألّه بوده، آراى وى در ميان حكيمان و بزرگان علم مورد توجّه بوده است، چنان كه بر حاشيه وى بر شرح قوشچى بزرگانى چون [[میرداماد، محمد باقر بن محمد|مير داماد]]، ملّا شمساى گيلانى، غياثالدين منصور دشتكى، [[آقاجمال خوانساری، محمد بن حسین|محمد بن حسين آقا جمال خوانسارى]]، حسين بن ابراهيم تنكابنى و ديگران كه قريب به 20 تن مى‌باشند، حواشى و تعليقاتى افزوده‌اند. همچنين ملّاصدرا حكيم پرآوازه و مؤسّس حكمت متعاليه در اسفار و شواهد الربوبية از وى و برخى آراى او ياد كرده است. | ||
خفرى شاگردان بزرگى را در حوزه درس خود پرورانده است، از آن جمله، شاه طاهر بن | خفرى شاگردان بزرگى را در حوزه درس خود پرورانده است، از آن جمله، شاه طاهر بن رضىالدين كاشانى انجدانى حسينى است كه به هند مهاجرت كرد. وى كه شيعه امامى پرشورى بود، در نشر انديشه شيعى در هند سهم بسزايى داشته است. | ||
خفرى در 942ق و يا در 957ق ديده از جهان فرو بست. از محلّ دفن او در منابع ذكرى به ميان نيامده است. | خفرى در 942ق و يا در 957ق ديده از جهان فرو بست. از محلّ دفن او در منابع ذكرى به ميان نيامده است. | ||