۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'اميرالمؤمنين على بن ابىطالب(ع)' به 'اميرالمؤمنين على بن ابىطالب(ع) ') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
محقق كتاب در مقدمه، عقيل برادر [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين على بن ابىطالب(ع)]] | محقق كتاب در مقدمه، عقيل برادر [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين على بن ابىطالب(ع)]] را يكى از رجال صدر اسلام دانسته است كه كمتر كسى به ذكر شرح احوال او پرداخته است. پارهاى اخبار كه از ملاقاتهاى عقيل با معاويه سخن مىگويند يا چيزهايى كه در محافل و از بالاى منابر درباره كشمكشهاى او و شخصيتهاى بنىاميه نقل گرديده باعث شده كه تصويرى اشتباه از وى در اذهان ترسيم شود<ref>ر.ك: مقدمه محقق، ص19</ref>و لذا از حقيقت دور نخواهد بود اگر بگوييم كه عقيل بن ابىطالب آخرين مظلوم صدر اسلام است تا حدى كه متهم شده كه عقلش زائل و عمل و كلامش آشفته شده بود<ref>مقدمه محقق، ص19</ref> | ||
نويسنده در فصل اول كتاب از نسب عقيل و حبّ ابوطالب نسبت به او، همسران، فرزندان، فضيلت او و خانه او بحث كرده است. عقيل بن ابىطالب بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبدمناف بن قصى هاشمى، پسر عموى رسولالله(ص) و برادر على بن ابىطالب(ع) و جعفر است. عقيل از جعفر ده سال بزرگتر و جعفر نيز از على(ع) ده سال بزرگتر بوده است. مادرش نيز فاطمه بنت اسد بن هاشم بوده است<ref>ر.ك: متن كتاب، ص21</ref> | نويسنده در فصل اول كتاب از نسب عقيل و حبّ ابوطالب نسبت به او، همسران، فرزندان، فضيلت او و خانه او بحث كرده است. عقيل بن ابىطالب بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبدمناف بن قصى هاشمى، پسر عموى رسولالله(ص) و برادر على بن ابىطالب(ع) و جعفر است. عقيل از جعفر ده سال بزرگتر و جعفر نيز از على(ع) ده سال بزرگتر بوده است. مادرش نيز فاطمه بنت اسد بن هاشم بوده است<ref>ر.ك: متن كتاب، ص21</ref> | ||
خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
در فصل دوم، سيره عقيل بن ابىطالب در منابع تاريخى مورد بررسى قرار گرفته است. از امام حسين(ع) نقل شده كه از جمله كسانى كه در غزوه حنين بههمراه رسولالله(ص) ثابتقدم مبارزه نمود عقيل بن ابىطالب بود<ref>ر.ك: همان، ص43</ref> | در فصل دوم، سيره عقيل بن ابىطالب در منابع تاريخى مورد بررسى قرار گرفته است. از امام حسين(ع) نقل شده كه از جمله كسانى كه در غزوه حنين بههمراه رسولالله(ص) ثابتقدم مبارزه نمود عقيل بن ابىطالب بود<ref>ر.ك: همان، ص43</ref> | ||
عقيل يكى از كسانى بود كه به هنگام غسل پيامبر(ص) و دفن آن حضرت حضور داشت. زمانى كه عثمان، ابوذر را به ربذه تبعيد كرد و مردم را از مشايعت او منع نمود، او به همراه [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين على(ع)]] | عقيل يكى از كسانى بود كه به هنگام غسل پيامبر(ص) و دفن آن حضرت حضور داشت. زمانى كه عثمان، ابوذر را به ربذه تبعيد كرد و مردم را از مشايعت او منع نمود، او به همراه [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين على(ع)]] و حسن و حسين(ع) و عمار، ابوذر را مشايعت نمود<ref>ر.ك: همان، ص45-44</ref>طبرسى در إعلام الورى و نيشابورى در الروضة نقل كردهاند كه عقيل به هنگام نماز بر جسد فاطمه(س) و دفن آن حضرت نيز حضور داشته است<ref>همان، ص48-47</ref> | ||
از ديگر افتخارات عقيل آن است كه فرزندانش با امام حسين(ع) در كربلا به شهادت رسيدند. نويسنده، منابع مختلف را در ذكر تعداد آنها مورد بررسى قرار داده است. وى در آخر به نام شش تن از فرزندان عقيل كه بههمراه آن حضرت به شهادت رسيدهاند اشاره كرده كه با مسلم بن عقيل هفت تن مىشوند. اين هفت تن بههمراه دو تن از فرزندان مسلم كه صدوق به نام آنها اشاره كرده، نه تن مىشوند<ref>همان، ص71-69</ref> | از ديگر افتخارات عقيل آن است كه فرزندانش با امام حسين(ع) در كربلا به شهادت رسيدند. نويسنده، منابع مختلف را در ذكر تعداد آنها مورد بررسى قرار داده است. وى در آخر به نام شش تن از فرزندان عقيل كه بههمراه آن حضرت به شهادت رسيدهاند اشاره كرده كه با مسلم بن عقيل هفت تن مىشوند. اين هفت تن بههمراه دو تن از فرزندان مسلم كه صدوق به نام آنها اشاره كرده، نه تن مىشوند<ref>همان، ص71-69</ref> |
ویرایش