پرش به محتوا

تعزیر و گستره آن: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - 'محقق حلّى' به 'محقق حلّى ')
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
خط ۶۴: خط ۶۴:
نگارنده نخست از نظر لغوى به بررسى معناى تعزير پرداخته و ديدگاه‌هاى لغت‌شناسى [[راغب اصفهانی، حسین بن محمد|راغب اصفهانى]]، [[ابن منظور، محمد بن مکرم|ابن منظور]] اندلسى، [[ابن اثیر، علی بن محمد|ابن اثير]]، ابوعبدالرحمن الخليل، ابن حمّاد الجوهرى، ابن فارس، علامه فيروزآبادى، علامه [[طریحی، فخرالدین بن محمد|طريحى]] و علامه مصطفوى را در مورد معناى لغوى تعزير بيان كرده و از منظر قرآنى نيز معناى تعزير را تحليل كرده است.
نگارنده نخست از نظر لغوى به بررسى معناى تعزير پرداخته و ديدگاه‌هاى لغت‌شناسى [[راغب اصفهانی، حسین بن محمد|راغب اصفهانى]]، [[ابن منظور، محمد بن مکرم|ابن منظور]] اندلسى، [[ابن اثیر، علی بن محمد|ابن اثير]]، ابوعبدالرحمن الخليل، ابن حمّاد الجوهرى، ابن فارس، علامه فيروزآبادى، علامه [[طریحی، فخرالدین بن محمد|طريحى]] و علامه مصطفوى را در مورد معناى لغوى تعزير بيان كرده و از منظر قرآنى نيز معناى تعزير را تحليل كرده است.


آنگاه از نگاه فقهاى بزرگ شيعه اماميه مانند [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]، [[ابن زهره، حمزه بن علی|ابن زهره]]،[[ابن‌ادریس، محمد بن احمد| ابن ادريس]]، [[محقق حلی، جعفر بن حسن|محقق حلّى]] ، فاضل اصفهانى، [[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]]، [[طباطبایی کربلایی، علی بن محمدعلی|صاحب رياض]]، [[شهيد ثانى]]، ابن قدامه و جزيرى به مفهوم لغوى و اصطلاحى تعزير پرداخته و فرق‌هاى تعزير را با حدود اسلامى بررسى نموده است.
آنگاه از نگاه فقهاى بزرگ شيعه اماميه مانند [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]، [[ابن زهره، حمزه بن علی|ابن زهره]]،[[ابن‌ادریس، محمد بن احمد| ابن ادريس]]، [[محقق حلی، جعفر بن حسن|محقق حلّى]] ، فاضل اصفهانى، [[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]]، [[طباطبایی کربلایی، علی بن محمدعلی|صاحب رياض]]، [[شهيد ثانى]]، ابن قدامه و جزيرى به مفهوم لغوى و اصطلاحى تعزير پرداخته و فرق‌هاى تعزير را با حدود اسلامى بررسى نموده است.


وى سپس دايره جرايمى كه مصداق تعزير قرار مى‌گيرند را مشخص، و ادله وجوب تعزير را بررسى كرده است. نگارنده وجوب تعزير را از عموم ادله امر به معروف و نهى از منكر، روايات عام و استقراء نصوص خاصه استفاده ميكند.
وى سپس دايره جرايمى كه مصداق تعزير قرار مى‌گيرند را مشخص، و ادله وجوب تعزير را بررسى كرده است. نگارنده وجوب تعزير را از عموم ادله امر به معروف و نهى از منكر، روايات عام و استقراء نصوص خاصه استفاده ميكند.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش