غدیرشناسی و پاسخ به شبهات: تفاوت میان نسخه‌ها

مؤلف در بخش اول، به موضوع وحدت و ابعاد گوناگون آن در بین مسلمانان می‌پردازد. در حقیقت مفهوم «وحدت» - و به عبارت صحیح‌تر«اتحاد»- آن است که با حفظ عقاید قطعى خود در مقابل دشمن مشترک موضع واحدى داشته و از او غافل نباشیم و این بدان معنا نیست که از بحث و گفتگوى علمى محض پرهیز کنیم، زیرا همه امور در حقیقت براى حفظ شریعت اسلامى است؛ از این‌‌رو است که امام على(ع) در بحبوحه جنگ صفین، از وقت نماز سؤال مى‌کند و بعد از آن‌که از او سؤال مى‌شود که اکنون در اوج نبرد چه وقت نماز است؟ در جواب مى‌فرماید: مگر ما براى غیر از برپایى نماز مى‌جنگیم؟ لذا نباید هیچ‌گاه هدف، فداى وسیله گردد<ref>ر.ک: متن کتاب، ص11</ref>آیات بسیاری از قرآن کریم نیز به اهمیت این موضوع اشاره دارد همانجایی که می‌فرماید: '''«وَ لا تَکُونُوا کَالَّذينَ تَفَرَّقُوا وَ اخْتَلَفُوا مِنْ بَعْدِ ما جاءَهُمُ الْبَيِّناتُ وَ أُولئِکَ لَهُمْ عَذابٌ عَظيمٌ»'''(آل عمران: 105)؛ «و شما مانند کسانی نباشید که بعد از آنکه آیات روشن به‌سویشان آمد، اختلاف کردند و دسته‌دسته شدند و برای آنان عذابی بزرگ خواهد بود»<ref>ر.ک: همان، ص12</ref>

نویسنده در بخش بعدی، به موضوع ضرورت تعیین جانشین برای پیامبر اکرم(ص) می‌پردازد. با توجه به علم غیب خداوند و رسولش از آینده و اینکه امت پس از پیامبر در مسائل گوناگونی دچار اختلاف و تفرقه می‌شوند، ضروت لطف الهی اقتضا می‌کند که پیامبر(ص) جانشین شایسته‌ای را پس از خود تعیین کند تا مانع اختلافات شود و جامعه را در مسیر حقیقی خود پیش برد. اینکه اهل سنت براین باور که پیامبراکرم(ص) در این زمینه نظری نداده و این امر را به امت واگذاشته، دچار اشکالات زیادی است، از جمله اینکه لازمه این نظریه این است که پیامبر اکرم(ص) در مهمترین امر مسلمین که ولایت و جانشینی باشد اهمال کرده باشد و حال آنکه پیامبر اکرم(ص) قطعا از این نقیصه بزرگ مبراست<ref>ر.ک: همان، ص56-40</ref>

#اجراى عملى با تدابیر مخصوص در اواخر عمر پیامبر<ref>ر.ک: همان، ص69</ref>

ایشان در مورد دلالت کلمه «مولى» در حدیث غدیر به معناى سرپرست و امام، بیان می‌دارد: با مراجعه به تاریخ پى‌خواهیم برد صحابه‌اى که در غدیر خم حضور داشته و سخنان پیامبر(ص) را شنیده‌اند، همگى از این حدیث معناى سرپرستى و امامت را فهمیده‌اند و فهم کسانى که در عصر نص بوده و مقصود پیامبر(ص) را درک مى‌کردند، براى ما حجت است. مگر نه‌این است که خلفاء و دیگر صحابه به حضرت امیر(ع) بعد از خطبه غدیر از ناحیه پیامبر(ص)، تهنیت گفته و به او تبریک گفتند. آیا این به جهت فهم معناى امامت و خلافت نبوده است؟ مؤلف در ادامه به پاسخ تفصیلی به شبهاتی که در زمینه حدیث غدیر مطرح شده است می‌پردازد<ref>ر.ک: همان، 118-83</ref>