۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'جواهر الكلام' به 'جواهر الكلام ') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
- [[نهج السداد في خلافيات الإرشاد]]، تأليف شيخ [[يوسف بحرانى]]. | - [[نهج السداد في خلافيات الإرشاد]]، تأليف شيخ [[يوسف بحرانى]]. | ||
از ديگر بزرگانى كه به اين کتاب شرح زدهاند مىتوان به [[فخرالمحققین، محمد بن حسن|فخر المحققين]] | از ديگر بزرگانى كه به اين کتاب شرح زدهاند مىتوان به [[فخرالمحققین، محمد بن حسن|فخر المحققين]] (م 771 ق)، شيخ [[ابراهيم بن سليمان قطيفى]] (زنده در 945 ق)، [[فاضل تونى]] صاحب الوافية (م 1071 ق)، [[محقق كركى]] (م 940 ق)، [[ابن فهد حلّى]] (م 841 ق)، و [[شيخ انصارى]] (م 1281 ق) اشاره نمود. | ||
اين کتاب نيز نظير بسيارى از كتب علامّه به درخواست فرزند فاضلش [[فخرالمحققین، محمد بن حسن|فخر المحققين]] ، محمد بن حسن بن يوسف تأليف شده است كه در خطبۀ کتاب مؤلف به آن اشاره نموده است. | اين کتاب نيز نظير بسيارى از كتب علامّه به درخواست فرزند فاضلش [[فخرالمحققین، محمد بن حسن|فخر المحققين]] ، محمد بن حسن بن يوسف تأليف شده است كه در خطبۀ کتاب مؤلف به آن اشاره نموده است. | ||
خط ۷۱: | خط ۷۱: | ||
در نسخهاى كه به خط شيخ على بن اسماعيل بن فتوح غروى است سال پايان نوشتن آن را 701ق ذكر كرده است. با توجه به عبارت آخر کتاب و اجازۀ [[علامه حلی، حسن بن یوسف|علامۀ حلى]] | در نسخهاى كه به خط شيخ على بن اسماعيل بن فتوح غروى است سال پايان نوشتن آن را 701ق ذكر كرده است. با توجه به عبارت آخر کتاب و اجازۀ [[علامه حلی، حسن بن یوسف|علامۀ حلى]] مشخص مىشود كه نويسنده هر مقدار از کتاب را مىنوشته است براى علامه مىخوانده است و آن را درس مىگرفته است. | ||
علامه در آخر کتاب به خط مباركش نوشته است: «بلغت قراءته ابقاه اللّه، و الفاصلة ما بين قراءة و أخرى يسيرة جدا» ....<ref>صفحۀ 199 مقدمۀ ناشر</ref> | علامه در آخر کتاب به خط مباركش نوشته است: «بلغت قراءته ابقاه اللّه، و الفاصلة ما بين قراءة و أخرى يسيرة جدا» ....<ref>صفحۀ 199 مقدمۀ ناشر</ref> | ||
خط ۱۵۹: | خط ۱۵۹: | ||
4 - ذخيرة المعاد في شرح الإرشاد، تأليف محقق سبزوارى (م 1090 ق)، از اول کتاب تا آخر کتاب حج. | 4 - ذخيرة المعاد في شرح الإرشاد، تأليف محقق سبزوارى (م 1090 ق)، از اول کتاب تا آخر کتاب حج. | ||
البته گاهى نيز از مجموعههاى فقهى مفصل مثل «[[جواهر الكلام في شرح شرائع الإسلام|جواهر الكلام]] » و «[[مفتاح الكرامة في شرح قواعد العلامة|مفتاح الكرامة]]» و همينطور كتب فقهى ديگرى همچون «اصباح الشيعة» نظام الدين صهرشتى،«فقه القرآن» راوندى، «الوسيلة ابن حمزة»، «المهذب [[ابن براج، عبدالعزیز بن نحریر|ابن برّاج]]»، «الكافي» أبو الصلاح حلبى، «السرائر»[[ابنادریس، محمد بن احمد| ابن ادريس]]، «شرايع الإسلام» [[محقق حلی، جعفر بن حسن|محقق حلّى]] | البته گاهى نيز از مجموعههاى فقهى مفصل مثل «[[جواهر الكلام في شرح شرائع الإسلام|جواهر الكلام]] » و «[[مفتاح الكرامة في شرح قواعد العلامة|مفتاح الكرامة]]» و همينطور كتب فقهى ديگرى همچون «اصباح الشيعة» نظام الدين صهرشتى،«فقه القرآن» راوندى، «الوسيلة ابن حمزة»، «المهذب [[ابن براج، عبدالعزیز بن نحریر|ابن برّاج]]»، «الكافي» أبو الصلاح حلبى، «السرائر»[[ابنادریس، محمد بن احمد| ابن ادريس]]، «شرايع الإسلام» [[محقق حلی، جعفر بن حسن|محقق حلّى]] ، «الغنية» ابن زهرة، «الإنتصار» [[علمالهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] قده، «[[من لايحضره الفقيه]]» [[شيخ صدوق]]، «الجامع للشرائع» يحيى بن سعيد حلّى استفاده شده است. | ||
==تقسيمبندى مطالب== | ==تقسيمبندى مطالب== | ||
خط ۱۸۷: | خط ۱۸۷: | ||
کتاب «إرشاد الأذهان» بصورت فقه موجز و مختصر نوشته شده بر خلاف كتب مفصل، در اين کتاب به صورت بسيار مختصر و بدون ذكر اسامى صاحبان نظريات و با الفاظ مبهم قيل، فيه قولان و نظاير آن نظريات آنان بيان شده است. | کتاب «إرشاد الأذهان» بصورت فقه موجز و مختصر نوشته شده بر خلاف كتب مفصل، در اين کتاب به صورت بسيار مختصر و بدون ذكر اسامى صاحبان نظريات و با الفاظ مبهم قيل، فيه قولان و نظاير آن نظريات آنان بيان شده است. | ||
در مجموع از بزرگان از فقهاء از [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] (قده) يكبار در صفحۀ 408 جلد اوّل و 28 بار نيز در جلد دوم نام برده شده است و همينطور يكبار به [[علمالهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] در صفحۀ 235 جلد دوم و يكبار نيز در خطبۀ کتاب به [[فخرالمحققین، محمد بن حسن|فخر المحققين]] | در مجموع از بزرگان از فقهاء از [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] (قده) يكبار در صفحۀ 408 جلد اوّل و 28 بار نيز در جلد دوم نام برده شده است و همينطور يكبار به [[علمالهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] در صفحۀ 235 جلد دوم و يكبار نيز در خطبۀ کتاب به [[فخرالمحققین، محمد بن حسن|فخر المحققين]] در صفحۀ 217 جلد اول اشاره شده است ....<ref>صفحۀ 218 جلد دوم، فهرست اعلام</ref> | ||
با توجه به اختصار مباحث کتاب مؤلف تطويل مباحث را به كتب فقهى مفصلى نظير «منتهى المطلب»، «تحرير الاحكام»، «تذكرة الفقهاء» و «قواعد الاحكام» ارجاع داده است، وى در صفحۀ 246 جلد دوم مىنويسد: | با توجه به اختصار مباحث کتاب مؤلف تطويل مباحث را به كتب فقهى مفصلى نظير «منتهى المطلب»، «تحرير الاحكام»، «تذكرة الفقهاء» و «قواعد الاحكام» ارجاع داده است، وى در صفحۀ 246 جلد دوم مىنويسد: | ||
خط ۲۰۴: | خط ۲۰۴: | ||
در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] به الحاشيه و شرح اشاره شده است كه مهمترين اين حواشى عبارتند از: | در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] به الحاشيه و شرح اشاره شده است كه مهمترين اين حواشى عبارتند از: | ||
1 - شرح إرشاد، تأليف محمد بن حسن بن يوسف حلى، [[فخرالمحققین، محمد بن حسن|فخر المحققين]] | 1 - شرح إرشاد، تأليف محمد بن حسن بن يوسف حلى، [[فخرالمحققین، محمد بن حسن|فخر المحققين]] (م 771 ق)، (ذ512/1/، 80/13). | ||
2 - غاية المراد في شرح نكت الإرشاد، تأليف شيخ محمد بن مكى، شهيد اوّل (م 786 ق)، (ذ512/1/، 17/6، 80/13، ج 170/16). | 2 - غاية المراد في شرح نكت الإرشاد، تأليف شيخ محمد بن مكى، شهيد اوّل (م 786 ق)، (ذ512/1/، 17/6، 80/13، ج 170/16). | ||
خط ۲۲۰: | خط ۲۲۰: | ||
8 - ذخيرة المعاد في شرح إرشاد، تأليف شيخ [[محمدباقر بن محمدمومن|محمد باقر بن محمد مؤمن خراسانى]]، محقق سبزوارى (م 1090 ق)، (ذ511/1/، ذ274/13/). | 8 - ذخيرة المعاد في شرح إرشاد، تأليف شيخ [[محمدباقر بن محمدمومن|محمد باقر بن محمد مؤمن خراسانى]]، محقق سبزوارى (م 1090 ق)، (ذ511/1/، ذ274/13/). | ||
9 - الهادي إلى الرشاد، تأليف [[قطیفی بحرانی، ابراهیم بن سلیمان|شيخ ابراهيم قطيفى]]، معاصر محقق كركى. [[افندی، عبدالله بن عیسیبیگ|صاحب رياض العلماء]] | 9 - الهادي إلى الرشاد، تأليف [[قطیفی بحرانی، ابراهیم بن سلیمان|شيخ ابراهيم قطيفى]]، معاصر محقق كركى. [[افندی، عبدالله بن عیسیبیگ|صاحب رياض العلماء]] اين شرح را بهترين شرح إرشاد الأذهان دانسته است. (ذ511/1/، [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] 404/5، رياض العلماء 386/1). | ||
10 - نهج السداد في شرح خلافيات الإرشاد، تأليف شيخ يوسف بن على بحرانى، (ذ512/1/، 419/24 و 420). | 10 - نهج السداد في شرح خلافيات الإرشاد، تأليف شيخ يوسف بن على بحرانى، (ذ512/1/، 419/24 و 420). |
ویرایش