پرش به محتوا

تبریزی، موسی بن جعفر: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - 'أعيان الشيعة' به 'أعيان الشيعة ')
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
خط ۵۰: خط ۵۰:
او و سه فرزندش ميرزا لطفعلى، ميرزا جعفر و ميرزا رضا پس از گرفتن اجازۀ اجتهاد از [[طباطبایی کربلایی، علی بن محمدعلی|سيد على طباطبائى]] صاحب «[[رياض المسائل في بيان الأحكام بالدلائل (ط - القدیمة)|رياض المسائل]]» به تبريز برگشتند.
او و سه فرزندش ميرزا لطفعلى، ميرزا جعفر و ميرزا رضا پس از گرفتن اجازۀ اجتهاد از [[طباطبایی کربلایی، علی بن محمدعلی|سيد على طباطبائى]] صاحب «[[رياض المسائل في بيان الأحكام بالدلائل (ط - القدیمة)|رياض المسائل]]» به تبريز برگشتند.


دربارۀ استقبال مردم از ميرزا احمد در أعيان الشيعه اينطور آمده است: «فتهانت عليه الناس و أقبل عليه الجمهور و رأس رئاسة عامة» ([[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] ج 3 ص 69)
دربارۀ استقبال مردم از ميرزا احمد در أعيان الشيعه اينطور آمده است: «فتهانت عليه الناس و أقبل عليه الجمهور و رأس رئاسة عامة» ([[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] ج 3 ص 69)


زعامت و مرجعيت در اين خاندان باقى ماند تا نوبت به ميرزا موسى تبريزى رسيد، كه از فقهاى بزرگ و مجتهدين معروف زمان خود و از مقررين اصلى بحث سيد حسين كوهكمرى، معروف به سيد حسين ترك بود.
زعامت و مرجعيت در اين خاندان باقى ماند تا نوبت به ميرزا موسى تبريزى رسيد، كه از فقهاى بزرگ و مجتهدين معروف زمان خود و از مقررين اصلى بحث سيد حسين كوهكمرى، معروف به سيد حسين ترك بود.
خط ۶۴: خط ۶۴:




در اين خاندان، علماى بزرگ ديگرى همچون ميرزا باقر بن احمد تبريزى، ميرزا لطفعلى بن احمد تبريزى، ميرزا جعفر بن احمد تبريزى، ميرزا جواد بن احمد تبريزى، ميرزا على بن لطفعلى بن احمد تبريزى، و بزرگان ديگرى به اسلام و مردم خدمت كرده‌اند. ([[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] ج 3 ص 69)
در اين خاندان، علماى بزرگ ديگرى همچون ميرزا باقر بن احمد تبريزى، ميرزا لطفعلى بن احمد تبريزى، ميرزا جعفر بن احمد تبريزى، ميرزا جواد بن احمد تبريزى، ميرزا على بن لطفعلى بن احمد تبريزى، و بزرگان ديگرى به اسلام و مردم خدمت كرده‌اند. ([[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] ج 3 ص 69)


دربارۀ ميرزا حسن بن باقر بن احمد (متوفاى 1337) كه از شاگردان [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى شيرازى]] معروف به سيد حسين ترك، ميرزا حبيب اللّه رشتى بوده است، در أعيان الشيعه اينطور آمده است: «ثم عاد إلى تبريز فرأس و استوثق له الأمر و راجعه الناس و صار أكبر زعيم ديني في آذربايجان.» ([[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] ج 5 ص 27)
دربارۀ ميرزا حسن بن باقر بن احمد (متوفاى 1337) كه از شاگردان [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى شيرازى]] معروف به سيد حسين ترك، ميرزا حبيب اللّه رشتى بوده است، در أعيان الشيعه اينطور آمده است: «ثم عاد إلى تبريز فرأس و استوثق له الأمر و راجعه الناس و صار أكبر زعيم ديني في آذربايجان.» ([[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] ج 5 ص 27)


راجع به ميرزا جواد بن احمد (متوفاى 1313 قمرى) اينطور آمده است كه پس از برگشتن به تبريز:
راجع به ميرزا جواد بن احمد (متوفاى 1313 قمرى) اينطور آمده است كه پس از برگشتن به تبريز:


«تقلد الزعامة‌الدينية بعد أخيه الميرزا باقر، الذي قام مقام أبيه و عظم شأنه و أطاعه الحكّام و الأمراء.» ([[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] ج 4 ص 254)
«تقلد الزعامة‌الدينية بعد أخيه الميرزا باقر، الذي قام مقام أبيه و عظم شأنه و أطاعه الحكّام و الأمراء.» ([[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] ج 4 ص 254)


در معارف الرجال دربارۀ او اينطور آمده است:
در معارف الرجال دربارۀ او اينطور آمده است:
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش