۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'> پرونده:NUR35783J1.jpg|بندانگشتی|جنگ در تاریکی (شیعه و سنی چه فرقی دارن...» ایجاد کرد) |
جز (جایگزینی متن - 'امام صادق(ع)' به 'امام صادق(ع) ') |
||
| خط ۹۰: | خط ۹۰: | ||
درباره جبر و اختیار به کتاب توحید اسلامی و نظری بر وهابیت ارجاع داده است و میگوید: اگر در تفسیر «کسب» که اشاعره به آن معتقدند، خوشذوقی به خرج داده شود، منطبق با اختیاری است که امامیه به آن اعتقاد دارند<ref>ر.ک: همان، ص26</ref>. | درباره جبر و اختیار به کتاب توحید اسلامی و نظری بر وهابیت ارجاع داده است و میگوید: اگر در تفسیر «کسب» که اشاعره به آن معتقدند، خوشذوقی به خرج داده شود، منطبق با اختیاری است که امامیه به آن اعتقاد دارند<ref>ر.ک: همان، ص26</ref>. | ||
درباره پیروی از مذاهب چهارگانه یا مذهب اثناعشری میگوید: اولا دلیل معتبری بر انحصار مذاهب فقهی وجود ندارد؛ ثانیا جمعی از دانشمندان اهل سنت نیز به صحت اجتهاد خارج از مذاهب چهارگانه مذکور صریحا فتوا دادهاند؛ ثالثا امام صادق(ع) خود استاد ابوحنیفه بوده است و مقام علمی و معنوی ایشان حداقل از مقام علمی بزرگان مذاهب اربعه کمتر نبوده است؛ پس نباید پیروی از ایشان در نظر اهل سنت سبب اشکال و ایرادی گردد<ref>ر.ک: همان</ref>؛ چنانکه شیخ محمود شلتوت رئیس سابق جامعه الازهر مصر فتوا داده که تعبد به مذهب جعفری همانند سایر مذاهب اهل سنت شرعا جایز است<ref>ر.ک: همان، ص27 و 28</ref>. | درباره پیروی از مذاهب چهارگانه یا مذهب اثناعشری میگوید: اولا دلیل معتبری بر انحصار مذاهب فقهی وجود ندارد؛ ثانیا جمعی از دانشمندان اهل سنت نیز به صحت اجتهاد خارج از مذاهب چهارگانه مذکور صریحا فتوا دادهاند؛ ثالثا [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] خود استاد ابوحنیفه بوده است و مقام علمی و معنوی ایشان حداقل از مقام علمی بزرگان مذاهب اربعه کمتر نبوده است؛ پس نباید پیروی از ایشان در نظر اهل سنت سبب اشکال و ایرادی گردد<ref>ر.ک: همان</ref>؛ چنانکه شیخ محمود شلتوت رئیس سابق جامعه الازهر مصر فتوا داده که تعبد به مذهب جعفری همانند سایر مذاهب اهل سنت شرعا جایز است<ref>ر.ک: همان، ص27 و 28</ref>. | ||
مؤلف درباره اختلاف بین شیعه و سنی در فروعات فقهی، میگوید: اختلاف نظر در مسائل فقهی، نهتنها در میان شیعه و سنی وجود دارد که در بین خود دانشمندان هر مذهب اختلاف است و این اختلافات در بین آنها باعث نمیشود که احترام متقابل آنها را بکاهد؛ پس چرا اختلافات بین شیعه و سنی موجب دشمنی و دوری گردد؟<ref>ر.ک: همان، ص30</ref>. | مؤلف درباره اختلاف بین شیعه و سنی در فروعات فقهی، میگوید: اختلاف نظر در مسائل فقهی، نهتنها در میان شیعه و سنی وجود دارد که در بین خود دانشمندان هر مذهب اختلاف است و این اختلافات در بین آنها باعث نمیشود که احترام متقابل آنها را بکاهد؛ پس چرا اختلافات بین شیعه و سنی موجب دشمنی و دوری گردد؟<ref>ر.ک: همان، ص30</ref>. | ||
ویرایش