۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
همایون‌فرخ، رکن‌الدین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'نالدين' به 'نالدين'
جز (جایگزینی متن - '[[ ' به '[[') |
جز (جایگزینی متن - 'نالدين' به 'نالدين') |
||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
«ركنالدين همايون‌فرخ»، نويسنده، مترجم، روزنامه‌نگار و شاعر، متخلص به «رخ» در مهر 1297ش، در تهران متولد شد. در مدرسه شرف مظفرى به تحصيل پرداخت و پس از طى دوران دبستان، ادامه تحصيل را در اروميه به پايان آورد. با آموختن رشته‌هاى مختلف هنرى، سرانجام، با ادامه تحصيل در كاليفرنيا در دانشگاه نيوپورت به دريافت درجه دكترا در رشته ايران‌شناسى نائل آمد و دكتراى ادبيات را در ايران گرفت. پايان‌نامه ايشان با عنوان «تاريخ هشت هزار سال شعر ايرانى» مورد تقدير قرار گرفت. | |||
وى در نوجوانى به نوشتن داستان علاقه‌مند شد و داستان‌هاى «سوز دل»، «عاشق بينوا»، «عروس گورستان»، «شهريار» و «بالكون» را از سال 1318 تا 1321 به چاپ رساند. در سال 1324ش، به نوشتن نمايش‌نامه‌اى به نام «اسكندر و دارا» توفيق يافت و پس از آن، نمايش‌نامه ديگرى به نام «ابومسلم خراسانى» نوشت. | وى در نوجوانى به نوشتن داستان علاقه‌مند شد و داستان‌هاى «سوز دل»، «عاشق بينوا»، «عروس گورستان»، «شهريار» و «بالكون» را از سال 1318 تا 1321 به چاپ رساند. در سال 1324ش، به نوشتن نمايش‌نامه‌اى به نام «اسكندر و دارا» توفيق يافت و پس از آن، نمايش‌نامه ديگرى به نام «ابومسلم خراسانى» نوشت. | ||
| خط ۱۱۳: | خط ۱۱۳: | ||
5. منظومه «نقش بديع»، اثر ملك‌الشعراى غزالى توسى. | 5. منظومه «نقش بديع»، اثر ملك‌الشعراى غزالى توسى. | ||
ركنالدين همايون‌فرخ، از سال 1319 شروع به كار مطبوعاتى كرد. وى مديريت روزنامه‌هاى آرزو، نيروى ملى و آزادى شرق را بر عهده داشت و با مجله مهرگان و روزنامه نجات ايران همكارى نزديك داشت. دكتر همايون‌فرخ، در بهمن‌ماه سال1379ش، درگذشت. | |||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||