۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
دلائل الصدق لنهج الحق: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'محمدحسن مظفر' به 'محمدحسن مظفر '
جز (جایگزینی متن - 'اميرالمؤمنين على(ع)' به 'اميرالمؤمنين على(ع) ') |
جز (جایگزینی متن - 'محمدحسن مظفر' به 'محمدحسن مظفر ') |
||
| خط ۸۱: | خط ۸۱: | ||
در مقدمه مفصلى كه به قلم پژوهش‌گران موسسه آل البيت(ع) بر كتاب حاضر نگاشته شده، ابتدا به معرفى سه كتاب: اجلى البرهان فى نقد كتاب ابن روزبهان؛ نوشته آیت‌الله [[حسینی میلانی، علی|سيد على ميلانى]]، نهج الحق و كشف الصدق [[علامه حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]] و ابطال نهج الباطل و اهمال كشف العاطل ابن روزبهان پرداخته شده و در رابطه با روش‌هاى بحث وى در خصوص مساله امامت مطالبى بيان گرديده است. به گفته محقق، صفحات قابل ملاحظه‌اى از كتاب ابن روزبهان به سبّ و شتم علامه و شيعه اختصاص يافته است. همچنين وى على‌رغم محبتى كه نسبت به [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|اميرالمومنين على(ع)]] و اهل بيت(ع) ابراز مى‌دارد، در بسيارى موارد با بنى‌اميه و دشمنان حضرت هم كلام و هم جهت شده، به دفاع از آنان مى‌پردازد. فضل همچنين در مواردى كه [[علامه حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]] به رواياتى از عالمان اهل سنت درباره فضائل اهل بيت نقل مى‌كند، ايشان را مورد طعن قرار داده و روايات آن‌ها را ضعيف مى‌شمارد. وى همچنين در بسيارى موارد دچار تناقض شده و هم چنين در مواردى از بحث خارج شده، به موضوع ديگرى پرداخته است. | در مقدمه مفصلى كه به قلم پژوهش‌گران موسسه آل البيت(ع) بر كتاب حاضر نگاشته شده، ابتدا به معرفى سه كتاب: اجلى البرهان فى نقد كتاب ابن روزبهان؛ نوشته آیت‌الله [[حسینی میلانی، علی|سيد على ميلانى]]، نهج الحق و كشف الصدق [[علامه حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]] و ابطال نهج الباطل و اهمال كشف العاطل ابن روزبهان پرداخته شده و در رابطه با روش‌هاى بحث وى در خصوص مساله امامت مطالبى بيان گرديده است. به گفته محقق، صفحات قابل ملاحظه‌اى از كتاب ابن روزبهان به سبّ و شتم علامه و شيعه اختصاص يافته است. همچنين وى على‌رغم محبتى كه نسبت به [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|اميرالمومنين على(ع)]] و اهل بيت(ع) ابراز مى‌دارد، در بسيارى موارد با بنى‌اميه و دشمنان حضرت هم كلام و هم جهت شده، به دفاع از آنان مى‌پردازد. فضل همچنين در مواردى كه [[علامه حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]] به رواياتى از عالمان اهل سنت درباره فضائل اهل بيت نقل مى‌كند، ايشان را مورد طعن قرار داده و روايات آن‌ها را ضعيف مى‌شمارد. وى همچنين در بسيارى موارد دچار تناقض شده و هم چنين در مواردى از بحث خارج شده، به موضوع ديگرى پرداخته است. | ||
در اين مقدمه مفصل، همچنين به معرفى [[علامه حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]]، فضل بن روزبهان، [[شوشتری، نورالله بن شریف‌الدین|قاضى نورالله شوشترى]] و شيخ محمدحسن مظفر(مؤلف كتاب حاضر) پرداخته شده و روش تحقيق بيان گرديده است. | در اين مقدمه مفصل، همچنين به معرفى [[علامه حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]]، فضل بن روزبهان، [[شوشتری، نورالله بن شریف‌الدین|قاضى نورالله شوشترى]] و شيخ [[مظفر، محمدحسن|محمدحسن مظفر]] (مؤلف كتاب حاضر) پرداخته شده و روش تحقيق بيان گرديده است. | ||
دلائل الصدق در برگيرنده سه نوشته مربوط به هم كه هر كدام در دوره‌اى جداگانه نگاشته شده است، مى‌باشد: | دلائل الصدق در برگيرنده سه نوشته مربوط به هم كه هر كدام در دوره‌اى جداگانه نگاشته شده است، مى‌باشد: | ||
| خط ۹۷: | خط ۹۷: | ||
1- قاضى سيد نور اللّه شوشترى شهيد كه احقاق الحق را با تفصيل تمام در ردّ وى نوشت و چون عامه از آن آگاه شدند، او را در سال 1019ق. در هندوستان در عهد فرمانروايى جهانگير شاه تيمورى به شهادت رساندند. | 1- قاضى سيد نور اللّه شوشترى شهيد كه احقاق الحق را با تفصيل تمام در ردّ وى نوشت و چون عامه از آن آگاه شدند، او را در سال 1019ق. در هندوستان در عهد فرمانروايى جهانگير شاه تيمورى به شهادت رساندند. | ||
2- علّامه محمدحسن مظفر كه دلائل الصدق را در ردّ ابطال الباطل فضل نگاشت. | 2- علّامه [[مظفر، محمدحسن|محمدحسن مظفر]] كه دلائل الصدق را در ردّ ابطال الباطل فضل نگاشت. | ||
علامه مظفر در ردّ خود بر ابطال الباطل فضل، به مطالب مربوط به اصول دين بسنده كرده و از ورود به مباحث اصول و فقه و فروع آن خوددارى كرده است. او خود در پايان جلد سوم مى‌گويد: | علامه مظفر در ردّ خود بر ابطال الباطل فضل، به مطالب مربوط به اصول دين بسنده كرده و از ورود به مباحث اصول و فقه و فروع آن خوددارى كرده است. او خود در پايان جلد سوم مى‌گويد: | ||
| خط ۱۰۳: | خط ۱۰۳: | ||
(در همين جا دست از نگارش بر مى‌داريم. چرا كه اساس، اصول دين است. پس اگر خداى متعال خواننده اين كتاب را به پيروى از حق موفق گرداند، همانا كه از بحث اصول فقه و فروع آن بى‌نياز خواهد بود و گرنه از جاده هدايت به دور است. شايد اگر فرصتى به ما دست دهد كتاب را تمام كنيم). | (در همين جا دست از نگارش بر مى‌داريم. چرا كه اساس، اصول دين است. پس اگر خداى متعال خواننده اين كتاب را به پيروى از حق موفق گرداند، همانا كه از بحث اصول فقه و فروع آن بى‌نياز خواهد بود و گرنه از جاده هدايت به دور است. شايد اگر فرصتى به ما دست دهد كتاب را تمام كنيم). | ||
3- فضائل اميرالمؤمنين و امامته من دلائل الصدق، نوشته علّامه محمدحسن مظفر كه در ربيع‌الاوّل 1350ق. از نگارش آن فراغت يافته است. | 3- فضائل اميرالمؤمنين و امامته من دلائل الصدق، نوشته علّامه [[مظفر، محمدحسن|محمدحسن مظفر]] كه در ربيع‌الاوّل 1350ق. از نگارش آن فراغت يافته است. | ||
محمدحسن مظفر با نگاهى به سه كتاب ياد شده، اين كتاب را با بيانى جديد و نيز نقل و رد برخى از سخنان [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] نگاشته است. او در هر مبحث ابتدا سخنان [[علامه حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]] با عبارت "قال المصنف"، آنگاه گفته‌هاى روزبهان را با عبارت و "قال الفضل" نقل مى‌كند و سپس خود مطالبى در توضيح و تبيين بيشتر مساله مى‌افزايد. | [[مظفر، محمدحسن|محمدحسن مظفر]] با نگاهى به سه كتاب ياد شده، اين كتاب را با بيانى جديد و نيز نقل و رد برخى از سخنان [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] نگاشته است. او در هر مبحث ابتدا سخنان [[علامه حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]] با عبارت "قال المصنف"، آنگاه گفته‌هاى روزبهان را با عبارت و "قال الفضل" نقل مى‌كند و سپس خود مطالبى در توضيح و تبيين بيشتر مساله مى‌افزايد. | ||
مرحوم مظفر در ابتداى كتاب مقدمه‌اى نسبتا مفصل در باب نقل روايات آورده و طى آن به بررسى صحاح سته اهل سنت پرداخته است. وى با يادآورى اين نكته كه مناقشه اهل سنت در سند روايات وارده در مناقب اهل بيت(ع) از ارزش برخوردار نيست، از چهار جهت در روايات صحاح سته مناقشه مى‌كند كه اين جهات عبارتند از: مناقشه در نحوه گردآورى اين صحاح، اشتمال صحاح مذكور بر كفر، تدليس غالب راويان موجود در صحاح، جرح اكثر رجال اسناد روايات صحاح. | مرحوم مظفر در ابتداى كتاب مقدمه‌اى نسبتا مفصل در باب نقل روايات آورده و طى آن به بررسى صحاح سته اهل سنت پرداخته است. وى با يادآورى اين نكته كه مناقشه اهل سنت در سند روايات وارده در مناقب اهل بيت(ع) از ارزش برخوردار نيست، از چهار جهت در روايات صحاح سته مناقشه مى‌كند كه اين جهات عبارتند از: مناقشه در نحوه گردآورى اين صحاح، اشتمال صحاح مذكور بر كفر، تدليس غالب راويان موجود در صحاح، جرح اكثر رجال اسناد روايات صحاح. | ||