۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '</ref>.' به '</ref>') |
جز (جایگزینی متن - 'رشید رضا' به 'رشید رضا ') |
||
خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
==معرفی اجمالی== | ==معرفی اجمالی== | ||
'''الوهابية و الرافضة'''، اثر نویسنده سلفی محمد رشید | '''الوهابية و الرافضة'''، اثر نویسنده سلفی محمد [[رضا، محمد رشید|رشید رضا]] ، کتابی است که به معرفی شیعه از نگاه وهابیت پرداخته است. | ||
در واقع این کتاب، ردیهای است بر مذهب شیعه و اصول آن، که توسط عبدالرحمن بن عبدالجبار فریوانی، مورد تحقیق قرار گرفته است. | در واقع این کتاب، ردیهای است بر مذهب شیعه و اصول آن، که توسط عبدالرحمن بن عبدالجبار فریوانی، مورد تحقیق قرار گرفته است. | ||
خط ۷۵: | خط ۷۵: | ||
بنای محمد شکری در این ردیه بر این بوده است که اشکالاتی را که سید محسن امین بر وهابیت وارد کرده، جواب دهد، ولی بااینحال، در این ردیه جای پاسخ به اشکالات را خالی میبینیم و نویسنده را میبینیم که همچون انسانی بیپناه و درمانده از جواب، پاسخ را به خدا واگذار کرده است<ref>ر.ک: همان: ص97</ref> | بنای محمد شکری در این ردیه بر این بوده است که اشکالاتی را که سید محسن امین بر وهابیت وارد کرده، جواب دهد، ولی بااینحال، در این ردیه جای پاسخ به اشکالات را خالی میبینیم و نویسنده را میبینیم که همچون انسانی بیپناه و درمانده از جواب، پاسخ را به خدا واگذار کرده است<ref>ر.ک: همان: ص97</ref> | ||
کاری که محمد شکری و محمد رشید رضا در این کتاب بهخوبی از عهده آن برآمدهاند، شبههپراکنی فراوان نسبت به شیعه است؛ برخی از آنها بهاختصار چنین است: | کاری که محمد شکری و محمد [[رضا، محمد رشید|رشید رضا]] در این کتاب بهخوبی از عهده آن برآمدهاند، شبههپراکنی فراوان نسبت به شیعه است؛ برخی از آنها بهاختصار چنین است: | ||
# در ابتدای کتاب تاریخچهای از شیعه آمده است، با این ادعا که مبدأ مذهب شیعه، عبدالله بن سبأ بوده است و چون او اصالتا یهودیالمذهب بوده، قصدش از ایجاد مذهب شیعه، اختلاف بین مسلمانان بوده است<ref>ر.ک: مقدمه، ص17 و 18</ref> | # در ابتدای کتاب تاریخچهای از شیعه آمده است، با این ادعا که مبدأ مذهب شیعه، عبدالله بن سبأ بوده است و چون او اصالتا یهودیالمذهب بوده، قصدش از ایجاد مذهب شیعه، اختلاف بین مسلمانان بوده است<ref>ر.ک: مقدمه، ص17 و 18</ref> | ||
# در جایجای کتاب، شیعیان را به دو گروه معتدله و غلات تقسیم نموده است. | # در جایجای کتاب، شیعیان را به دو گروه معتدله و غلات تقسیم نموده است. |
ویرایش