۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
ولایت اقربین در غدیر خم: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'امیرالمؤمنین علی(ع)' به 'امیرالمؤمنین علی(ع) '
جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') |
جز (جایگزینی متن - 'امیرالمؤمنین علی(ع)' به 'امیرالمؤمنین علی(ع) ') |
||
| خط ۸۲: | خط ۸۲: | ||
فصل سوم به بیان برخی از ادله خلافت بلافصل امیر مؤمنان(ع) و فرزندان معصوم آن حضرت با تفسیر و تبیین چند آیه اختصاص یافته است. | فصل سوم به بیان برخی از ادله خلافت بلافصل امیر مؤمنان(ع) و فرزندان معصوم آن حضرت با تفسیر و تبیین چند آیه اختصاص یافته است. | ||
آیات «تبلیغ»، «اکمال» و «سؤال (سأل سائل بعذاب واقع)» سه آیه‌ای هستند که مؤلف برای اثبات مدعای خود مبنی بر خلافت بلافصل امیرالمؤمنین علی(ع) بعد از پیامبر(ص) می‌آورد. در ذیل آیه تبلیغ، حدیث غدیر، اهمیت این حدیث، صحابه‌ای که این روایت را نقل کرده‌اند به‌همراه خلاصه‌ای از جریان غدیر آمده است<ref>ر.ک: همان، ص68 تا 82</ref> | آیات «تبلیغ»، «اکمال» و «سؤال (سأل سائل بعذاب واقع)» سه آیه‌ای هستند که مؤلف برای اثبات مدعای خود مبنی بر خلافت بلافصل [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]] بعد از پیامبر(ص) می‌آورد. در ذیل آیه تبلیغ، حدیث غدیر، اهمیت این حدیث، صحابه‌ای که این روایت را نقل کرده‌اند به‌همراه خلاصه‌ای از جریان غدیر آمده است<ref>ر.ک: همان، ص68 تا 82</ref> | ||
نویسنده در فصل چهارم به آیاتی درباره فضائل [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]] اشاره می‌کند. وی در این‌باره می‌گوید: آیات فضائل گرچه مسئله ولایت و خلافت را مستقیا بازگو نمی‌کنند، ولی فضایل و امتیازاتی را برای علی بن ابی‌طالب(ع) بیان می‌کنند که دیگران از آنها برخوردار نیستند و آن فضایل، حساب علی(ع) را از دیگران جدا می‌سازد؛ به‌نحوی که با ضمیمه یک مقدمه عقلی منحصرا ولایت و خلافت را برای آن حضرت اثبات می‌کند و آن این است که عقل و عقلای عالم می‌گویند: تقدیم مفضول بر افضل قبیح است<ref>ر.ک: همان، ص121</ref> | نویسنده در فصل چهارم به آیاتی درباره فضائل [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]] اشاره می‌کند. وی در این‌باره می‌گوید: آیات فضائل گرچه مسئله ولایت و خلافت را مستقیا بازگو نمی‌کنند، ولی فضایل و امتیازاتی را برای علی بن ابی‌طالب(ع) بیان می‌کنند که دیگران از آنها برخوردار نیستند و آن فضایل، حساب علی(ع) را از دیگران جدا می‌سازد؛ به‌نحوی که با ضمیمه یک مقدمه عقلی منحصرا ولایت و خلافت را برای آن حضرت اثبات می‌کند و آن این است که عقل و عقلای عالم می‌گویند: تقدیم مفضول بر افضل قبیح است<ref>ر.ک: همان، ص121</ref> | ||