۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>') |
جز (جایگزینی متن - '</ref>.' به '</ref>') |
||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
'''ترجمه قرآن (گرمارودى)'''، اثر استاد [[موسوی گرمارودی، علی|سيد على گرمارودى]]، نمونه برتر نثر ترجمه قرآن در زمان ما مىباشد. ايشان همه امكان و ابزار زبان فارسى را به كار گرفتهاند تا اين ترجمه، صحيح و دلپذير از آب درآيد. در ترجمهى لغات شيوا و فاخر و استوار، هم از زبان كلاسيك و هم معاصر بهصورتى آميخته استفاده شده است؛ بهگونهاى كه نثر ترجمه ايشان، نه نثرى قديمى است و نه زبان محاوره.از اشارات توضيحى و پىنوشتهاى مؤلف پديدار است كه از گنجينه فارسى فرارودى كه امروز زبان تاجيكى مىنامند و نيز از واژههاى شاهنامه، مثنوى، تاريخ بيهقى هريك كه در زبان امروز ما زنده است، استفاده كردهاند<ref>خجندى، عبدالمنان نصيرالدين، ص423</ref> | '''ترجمه قرآن (گرمارودى)'''، اثر استاد [[موسوی گرمارودی، علی|سيد على گرمارودى]]، نمونه برتر نثر ترجمه قرآن در زمان ما مىباشد. ايشان همه امكان و ابزار زبان فارسى را به كار گرفتهاند تا اين ترجمه، صحيح و دلپذير از آب درآيد. در ترجمهى لغات شيوا و فاخر و استوار، هم از زبان كلاسيك و هم معاصر بهصورتى آميخته استفاده شده است؛ بهگونهاى كه نثر ترجمه ايشان، نه نثرى قديمى است و نه زبان محاوره.از اشارات توضيحى و پىنوشتهاى مؤلف پديدار است كه از گنجينه فارسى فرارودى كه امروز زبان تاجيكى مىنامند و نيز از واژههاى شاهنامه، مثنوى، تاريخ بيهقى هريك كه در زبان امروز ما زنده است، استفاده كردهاند<ref>خجندى، عبدالمنان نصيرالدين، ص423</ref> | ||
استاد [[خرمشاهی، بهاءالدین|خرمشاهى]]، شيوايى و امانت و زيبايى زبان اين ترجمه را «سه اصل طلايى» عنوان كرده و چنين نتيجه گرفتهاند: «فراموش نكنيم اين نكته مهم را كه استاد گرمارودى در اين ترجمه از نظر معيار و متعارف امروز بهره بردهاند، با اندك بهرهاى بيشتر از چاشنى كهنگرايى كه نثر ترجمه را خواندنى و ماندنى و فخيم و فاخرتر ساخته است»<ref>همان</ref> | استاد [[خرمشاهی، بهاءالدین|خرمشاهى]]، شيوايى و امانت و زيبايى زبان اين ترجمه را «سه اصل طلايى» عنوان كرده و چنين نتيجه گرفتهاند: «فراموش نكنيم اين نكته مهم را كه استاد گرمارودى در اين ترجمه از نظر معيار و متعارف امروز بهره بردهاند، با اندك بهرهاى بيشتر از چاشنى كهنگرايى كه نثر ترجمه را خواندنى و ماندنى و فخيم و فاخرتر ساخته است»<ref>همان</ref> | ||
مترجم با قصد دستيافتن به دقت و صحت هرچه بيشتر، تفاسير قرآنى و ترجمهها و كتب و رسائل قرآنى را كه تعداد آنها از شصت منبع بيشتر است، مورد تحقيق و بررسى و استفاده قرار داده است. نيز نقد و نظر همه دانشمندانى را كه در مدت سى سال يا بيشتر، پيرامون ترجمههاى فارسى قرآنى نوشتهاند و ايرادهايى كه بر آن ترجمهها وارد كردهاند، استاد گرمارودى با دقت و صبر و شكيبايى همه را ديده و در ترجمه خود از آنها احتراز كردهاند<ref>همان، ص 424</ref> | مترجم با قصد دستيافتن به دقت و صحت هرچه بيشتر، تفاسير قرآنى و ترجمهها و كتب و رسائل قرآنى را كه تعداد آنها از شصت منبع بيشتر است، مورد تحقيق و بررسى و استفاده قرار داده است. نيز نقد و نظر همه دانشمندانى را كه در مدت سى سال يا بيشتر، پيرامون ترجمههاى فارسى قرآنى نوشتهاند و ايرادهايى كه بر آن ترجمهها وارد كردهاند، استاد گرمارودى با دقت و صبر و شكيبايى همه را ديده و در ترجمه خود از آنها احتراز كردهاند<ref>همان، ص 424</ref> | ||
همگون ساختن ترجمه لغات و تركيبات قرآنى و آياتى كه شبيه يكديگرند، از ويژگىهاى ديگر ترجمه او مىباشد. در پىنوشت سودمند اين ترجمه كه بهترين نمايانگر سبك متين نثر استاد گرمارودى و بسيار خواندنى است، اين مطلب چنين توضيح يافته است: «با استفاده از معجم مفهرس آيات، ترجمه اكثر لغات و تركيبات و تعبيرات همگون قرآن را در سراسر اين كتاب در حدى كه مقدور بود، يكدست كردم؛ مثلاً در ترجمه من در سراسر قرآن به جاى كلمه «عظيم» «سترگ» آمده است و به جاى كلمه «كبير» «بزرگ» (همان). | همگون ساختن ترجمه لغات و تركيبات قرآنى و آياتى كه شبيه يكديگرند، از ويژگىهاى ديگر ترجمه او مىباشد. در پىنوشت سودمند اين ترجمه كه بهترين نمايانگر سبك متين نثر استاد گرمارودى و بسيار خواندنى است، اين مطلب چنين توضيح يافته است: «با استفاده از معجم مفهرس آيات، ترجمه اكثر لغات و تركيبات و تعبيرات همگون قرآن را در سراسر اين كتاب در حدى كه مقدور بود، يكدست كردم؛ مثلاً در ترجمه من در سراسر قرآن به جاى كلمه «عظيم» «سترگ» آمده است و به جاى كلمه «كبير» «بزرگ» (همان). | ||
دانشمند صاحبنظر استاد [[کوشا، محمدعلی|محمدعلى كوشا]]، از منتقدان حوزه علوم قرآنى، بهويژه در زمينه ترجمههاى فارسى است كه كتاب ايشان با نام «ترجمههاى ممتاز قرآن در ترازوى نقد» [انتشارات كتاب مبين، 1382] بسيار شهرت دارد. ايشان در نشست مزبور در مورد ترجمه دكتر گرمارودى گفته است: «اين ترجمه داراى نثرى روان، نرم و لطيف، خوشخوان و دلنشين است. پانوشتهاى جالب با ذكر منابع و مآخذ لغوى و احيانا تفسيرى دارد، مؤخره عالمانه استاد گرمارودى انصافاً بسيار مفيد و براى ديگر مترجمانى كه در آينده بخواهند به ترجمه قرآن دست يازند، راهگشا خواهد بود...»<ref>بينات، ص 136</ref> | دانشمند صاحبنظر استاد [[کوشا، محمدعلی|محمدعلى كوشا]]، از منتقدان حوزه علوم قرآنى، بهويژه در زمينه ترجمههاى فارسى است كه كتاب ايشان با نام «ترجمههاى ممتاز قرآن در ترازوى نقد» [انتشارات كتاب مبين، 1382] بسيار شهرت دارد. ايشان در نشست مزبور در مورد ترجمه دكتر گرمارودى گفته است: «اين ترجمه داراى نثرى روان، نرم و لطيف، خوشخوان و دلنشين است. پانوشتهاى جالب با ذكر منابع و مآخذ لغوى و احيانا تفسيرى دارد، مؤخره عالمانه استاد گرمارودى انصافاً بسيار مفيد و براى ديگر مترجمانى كه در آينده بخواهند به ترجمه قرآن دست يازند، راهگشا خواهد بود...»<ref>بينات، ص 136</ref> | ||
از جمله توفيقات مترجم گرامى در ارائه اين اثر فخيم، سپردن ويراستارى آن به سه ويراستار نامور و قرآنپژوه؛ يعنى آقايان: استاد [[خرمشاهی، بهاءالدین|بهاءالدين خرمشاهى]]، استاد [[استادولی، حسین|حسين استادولى]] و جناب سيد حسين صدرالحفّاظ است<ref>محمدعلى كوشا، ص 171</ref> | از جمله توفيقات مترجم گرامى در ارائه اين اثر فخيم، سپردن ويراستارى آن به سه ويراستار نامور و قرآنپژوه؛ يعنى آقايان: استاد [[خرمشاهی، بهاءالدین|بهاءالدين خرمشاهى]]، استاد [[استادولی، حسین|حسين استادولى]] و جناب سيد حسين صدرالحفّاظ است<ref>محمدعلى كوشا، ص 171</ref> | ||
در انتهاى اثر نشانههاى مندرج در متن، فهرست الفبايى نام سورههاى قرآن (معروف و غير معروف)، برخى از نامها و صفات يادشده در متن قرآن و پىنگاشتها آمده است. پىنگاشتها مشتمل بر پىنگاشت مترجم در چاپ اول، منابعى كه مترجم تنها در پانويسها از آنها بهره برده است و پىگفتار [[خرمشاهی، بهاءالدین|بهاءالدين خرمشاهى]] است. وى در اين پىگفتار با ارزيابى اين ترجمه، وجوه امتياز و اعتبار اين ترجمه را شيوايى، امانت و زيبايى دانسته است. | در انتهاى اثر نشانههاى مندرج در متن، فهرست الفبايى نام سورههاى قرآن (معروف و غير معروف)، برخى از نامها و صفات يادشده در متن قرآن و پىنگاشتها آمده است. پىنگاشتها مشتمل بر پىنگاشت مترجم در چاپ اول، منابعى كه مترجم تنها در پانويسها از آنها بهره برده است و پىگفتار [[خرمشاهی، بهاءالدین|بهاءالدين خرمشاهى]] است. وى در اين پىگفتار با ارزيابى اين ترجمه، وجوه امتياز و اعتبار اين ترجمه را شيوايى، امانت و زيبايى دانسته است. | ||
خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
#:احتجاج: چونوچرا كردن؛ | #:احتجاج: چونوچرا كردن؛ | ||
#: فخور: خويشتنستاى. | #: فخور: خويشتنستاى. | ||
#وجود پانوشتهاى لازم و گاه ضرورى از ديگر ويژگىهاى اين اثر است كه در آنها به اشباه و نظائر و وجوه مختلف ترجمه اشاره شده و شمارى از شأن نزولها و مصاديق آيات نيز بيان گرديده و يا صرفاً به منابع و مآخذ ترجمه مورد نظر با توضيحاتى كوتاه اشاره گرديده است<ref>كوشا، محمدعلى، ص 172 و 173</ref> | #وجود پانوشتهاى لازم و گاه ضرورى از ديگر ويژگىهاى اين اثر است كه در آنها به اشباه و نظائر و وجوه مختلف ترجمه اشاره شده و شمارى از شأن نزولها و مصاديق آيات نيز بيان گرديده و يا صرفاً به منابع و مآخذ ترجمه مورد نظر با توضيحاتى كوتاه اشاره گرديده است<ref>كوشا، محمدعلى، ص 172 و 173</ref> | ||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == |
ویرایش