۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ]]' به ']]') |
جز (جایگزینی متن - 'صحیح مسلم' به 'صحيح مسلم ') |
||
خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
سعی مترجم هرچند در امانتداری در برگرداندن مطالب از عربی به فارسی بوده لکن در پارهای از مطالب، تغییراتی جزئی ایجاد کرده است. از تغییرات ایشان میتوان به تغییر یا اضافه کردن عناوین در ترجمه اشاره کرد. | سعی مترجم هرچند در امانتداری در برگرداندن مطالب از عربی به فارسی بوده لکن در پارهای از مطالب، تغییراتی جزئی ایجاد کرده است. از تغییرات ایشان میتوان به تغییر یا اضافه کردن عناوین در ترجمه اشاره کرد. | ||
در ابتدای فصل دوم عنوانی با نام «ابراهیم بن عبدالله سعدی و | در ابتدای فصل دوم عنوانی با نام «ابراهیم بن عبدالله سعدی و [[صحيح مسلم]] » اضافه شده است که در متن عربی موجود نیست<ref>ر.ک: متن کتاب، ص215؛ حسینی میلانی، سید علی، ص135</ref>. و یا اینکه در همین فصل، ترجمه، دارای یازده عنوان است که در متن عربی آن فقط هشت عنوان قید شده است. | ||
این اختلافات گاه به پاورقیها نیز سرایت کرده است؛ مترجم در ترجمه «و قال عبدالرحمن بن أبيحاتم: كان أبوزرعة ترك الرواية عنه من أجل ما كان منه في المحنة...»<ref>حسینی میلانی، سید علی، ص13</ref>را به «عبدالرحمان بن ابوحاتم مىگويد: ابوزرعه به جهت مسائلى كه در جريان روزگار محنت، از بخارى سر زد، از نقل روايات او دست برداشت...»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص24</ref>ترجمه نموده و درباره محنت توضیحاتی در پاورقی بدینصورت ارائه داده است: گفتنى است كه مسئله «كلام الهى» و مخلوق بودن يا نبودن آن، ذهن دانشمندان اسلامى را در عصر خلفا به خود مشغول ساخت و به سبب آن مشاجرات و اختلافات غمانگيزى در ميان مسلمانان رخ داد كه در تاريخ از آن بهعنوان «محنت خلق قرآن» ياد مىشود. ر.ک: موسوعة المصطفى والعترة: 594<ref>ر.ک: پاورقی، ص24</ref>. | این اختلافات گاه به پاورقیها نیز سرایت کرده است؛ مترجم در ترجمه «و قال عبدالرحمن بن أبيحاتم: كان أبوزرعة ترك الرواية عنه من أجل ما كان منه في المحنة...»<ref>حسینی میلانی، سید علی، ص13</ref>را به «عبدالرحمان بن ابوحاتم مىگويد: ابوزرعه به جهت مسائلى كه در جريان روزگار محنت، از بخارى سر زد، از نقل روايات او دست برداشت...»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص24</ref>ترجمه نموده و درباره محنت توضیحاتی در پاورقی بدینصورت ارائه داده است: گفتنى است كه مسئله «كلام الهى» و مخلوق بودن يا نبودن آن، ذهن دانشمندان اسلامى را در عصر خلفا به خود مشغول ساخت و به سبب آن مشاجرات و اختلافات غمانگيزى در ميان مسلمانان رخ داد كه در تاريخ از آن بهعنوان «محنت خلق قرآن» ياد مىشود. ر.ک: موسوعة المصطفى والعترة: 594<ref>ر.ک: پاورقی، ص24</ref>. |
ویرایش