كتاب المكاسب (کلانتر): تفاوت میان نسخه‌ها

در بيان مراد از واژه «الحلبيين الستّة» نيز مى‌نويسد: «ضبط اين كلمه در نسخه‌هاى مكاسب گوناگون است؛ در پاره‌اى از نسخه‌ها، با «با» نوشته شده است؛ يعنى الحلبيين، جمع حلبى، منسوب به واژه حلب و در پاره‌اى از نسخه‌هاى مكاسب با «يا» نوشته شده است؛ الحليين. در فرض اول بايد به صيغه تثنيه خوانده شود و مراد از كلمه حلب، شهر حلب است... در اين صورت كلمه حلبيين بايد به‌صورت تثنيه خوانده شود و مراد از دو حلبى، عبدالعزيز بن براج (400 - 481ق) صاحب «مهذب» و سيد ابوالمكارم [[ابن زهره، حمزه بن علی|ابن زهره]] (585 - 511ق) صاحب «غنية النزوع» است. در اين صورت، واژه «الستة» زايد خواهد بود و ضرورتى بر ذكر آن نيست. اما اگر به صيغه جمع و حليين خوانده شد، منسوب به شهر حلّه خواهد شد. حلّه از شهرهاى زيباى عراق است و آثار قديمى بسيارى در آن وجود دارد. از اين شهر شخصيت‌هاى برجسته‌اى برخاسته‌اند كه از فروزنده‌ترين عالمان جهان اسلام بوده‌اند؛ بنابراين واژه سته زايد نخواهد بود و حليين شش‌گانه عبارتند از: محقق حلّى، [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلّى]]، فخرالدين حلّى، محمد بن ادريس حلّى، يحيى بن سعيد حلّى و [[فاضل مقداد، مقداد بن عبدالله|فاضل مقداد سيورى]] حلّى<ref>همان، ص 359 - 361</ref>