۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
رسائل المحقق الكركي: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'الذكرى' به 'الذكرى '
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
جز (جایگزینی متن - 'الذكرى' به 'الذكرى ') |
||
| خط ۲۰۳: | خط ۲۰۳: | ||
از مهمترين ويژگيهاى كتاب استقراء تام كلمات فقهاء همراه با بررسى عالمانه و محققانه آنها و فقه الحديث روايات مى‌باشد. وى در اين كتاب مختصر بسيارى از اقوال فقها را بيان نموده كه پس از ذكر بعضى از عبارتهاى آن به اسامى بعضى از آنها اشاره مى‌شود. | از مهمترين ويژگيهاى كتاب استقراء تام كلمات فقهاء همراه با بررسى عالمانه و محققانه آنها و فقه الحديث روايات مى‌باشد. وى در اين كتاب مختصر بسيارى از اقوال فقها را بيان نموده كه پس از ذكر بعضى از عبارتهاى آن به اسامى بعضى از آنها اشاره مى‌شود. | ||
در مقدمه سوّم از باب اوّل ص 143 آمده است: و ممن نقل الاجماع على ذلك من متأخرى اصحابنا، المحقق نجمالدين بن سعيد؟ ؟ ؟ المعتبر، و العلامة المتبحر جمالالدين ابن المطهر فى كتبه كالتذكرة و غيرها و شيخنا الشهيد فى الذكرى. | در مقدمه سوّم از باب اوّل ص 143 آمده است: و ممن نقل الاجماع على ذلك من متأخرى اصحابنا، المحقق نجمالدين بن سعيد؟ ؟ ؟ المعتبر، و العلامة المتبحر جمالالدين ابن المطهر فى كتبه كالتذكرة و غيرها و شيخنا الشهيد فى [[ذكری الشيعة في أحكام الشريعة|الذكرى]] . | ||
در باب ثانى ص 145 آمده است: و هو (جواز) المشهور بين الاصحاب و به قال الشيخ رحمه الله فى النهاية و [[الخلاف]]، و ابوالصلاح، و المحقق فى المعتبر، و العلامة فى المختلف و غيره | در باب ثانى ص 145 آمده است: و هو (جواز) المشهور بين الاصحاب و به قال الشيخ رحمه الله فى النهاية و [[الخلاف]]، و ابوالصلاح، و المحقق فى المعتبر، و العلامة فى المختلف و غيره | ||
| خط ۲۱۵: | خط ۲۱۵: | ||
#محقق اول (م/م؟ ؟ 676) در المعتبر | #محقق اول (م/م؟ ؟ 676) در المعتبر | ||
#[[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلّى]] (م 726 ه ق) در التذكرة، المختلف، المنتهى | #[[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلّى]] (م 726 ه ق) در التذكرة، المختلف، المنتهى | ||
#[[شهيد اول]] (م 786 ه ق) در الذكرى | #[[شهيد اول]] (م 786 ه ق) در [[ذكری الشيعة في أحكام الشريعة|الذكرى]] | ||
#[[فاضل مقداد، مقداد بن عبدالله|فاضل مقداد]] (م 826 ه ق) در التنقيح الرائع | #[[فاضل مقداد، مقداد بن عبدالله|فاضل مقداد]] (م 826 ه ق) در التنقيح الرائع | ||
#[[ابن فهد حلی، احمد بن محمد|ابن فهد حلّى]] (م 841 ه ق) در المهذب البارع | #[[ابن فهد حلی، احمد بن محمد|ابن فهد حلّى]] (م 841 ه ق) در المهذب البارع | ||
| خط ۴۰۰: | خط ۴۰۰: | ||
نوشته مختصرى به صورت مقاله است كه مؤلف پس از تعريف حيض و بيان صفاتى كه باعث تميز حيض از استحاضه است، به اقسام حائض و صفات هر كدام از آنان پرداخته است اين كتاب به سبك فقه نيمه استدلالى نوشته شده است و مؤلف در آن به نظريات [[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اوّل]] (م 786 ه ق) در كتابهاى الذكرى و الدروس و [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلّى]] (م 726 ه ق) در كتابهاى المختلف و المنتهى اشاره و آنان را بررسى نموده است. | نوشته مختصرى به صورت مقاله است كه مؤلف پس از تعريف حيض و بيان صفاتى كه باعث تميز حيض از استحاضه است، به اقسام حائض و صفات هر كدام از آنان پرداخته است اين كتاب به سبك فقه نيمه استدلالى نوشته شده است و مؤلف در آن به نظريات [[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اوّل]] (م 786 ه ق) در كتابهاى [[ذكری الشيعة في أحكام الشريعة|الذكرى]] و الدروس و [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلّى]] (م 726 ه ق) در كتابهاى المختلف و المنتهى اشاره و آنان را بررسى نموده است. | ||
در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]127/7 به نسخه‌اى از آن مربوط به 958 ه‍ق اشاره شده است. | در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]127/7 به نسخه‌اى از آن مربوط به 958 ه‍ق اشاره شده است. | ||
| خط ۴۳۶: | خط ۴۳۶: | ||
وى علّت تأليف كتاب را حمايت علماى اهل تسنن از فتواى حرمت سجده و درخواست فضلاء و ناراحتى علماء و فقهاء آن زمان ذكر نموده است. | وى علّت تأليف كتاب را حمايت علماى اهل تسنن از فتواى حرمت سجده و درخواست فضلاء و ناراحتى علماء و فقهاء آن زمان ذكر نموده است. | ||
اين كتاب به سبك فقه استدلالى نوشته شده است و در آن پس از بيان اطلاقات و عمومات روايى، اجماع علماء، اصل استصحاب و نظائر آن به نظرات فقهاى بزرگى همچون [[شيخ مفيد]] (م 413 ه ق) در المقنعه، [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] (م 460 ه ق) در النهاية،[[ابن‌ادریس، محمد بن احمد| ابن ادريس]] (م 598 ه ق) در السرائر، محقق اوّل (م 676 ه ق) در المعتبر، [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلّى]] (م 726 ه ق) در المنتهى، التذكرة، نهاية الاحكام، و [[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اوّل]] (م 786 ه ق) در الذكرى استناد شده است. | اين كتاب به سبك فقه استدلالى نوشته شده است و در آن پس از بيان اطلاقات و عمومات روايى، اجماع علماء، اصل استصحاب و نظائر آن به نظرات فقهاى بزرگى همچون [[شيخ مفيد]] (م 413 ه ق) در المقنعه، [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] (م 460 ه ق) در النهاية،[[ابن‌ادریس، محمد بن احمد| ابن ادريس]] (م 598 ه ق) در السرائر، محقق اوّل (م 676 ه ق) در المعتبر، [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلّى]] (م 726 ه ق) در المنتهى، التذكرة، نهاية الاحكام، و [[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اوّل]] (م 786 ه ق) در [[ذكری الشيعة في أحكام الشريعة|الذكرى]] استناد شده است. | ||
پس از تأليف اين كتاب فقهاى بزرگ به آن استناد نموده و به عنوان مثال [[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]] در جلد 8 صفحه 414، و جلد 10 | پس از تأليف اين كتاب فقهاى بزرگ به آن استناد نموده و به عنوان مثال [[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]] در جلد 8 صفحه 414، و جلد 10 | ||
| خط ۶۵۲: | خط ۶۵۲: | ||
نوشته مختصرى است كه در آن به يازده مسئله فقهى در ابواب مختلف مثل تيمم، افعال نماز، ضمان، مهريه، تزاحم نماز واجب و مستحب، تلفظ عقود معاملات، اقرار، و تقليد پاسخ داده شده است. | نوشته مختصرى است كه در آن به يازده مسئله فقهى در ابواب مختلف مثل تيمم، افعال نماز، ضمان، مهريه، تزاحم نماز واجب و مستحب، تلفظ عقود معاملات، اقرار، و تقليد پاسخ داده شده است. | ||
از آنجائى كه سؤالها در سطح عالى فقهى مطرح شده و در آن از كتابهاى التحرير [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلّى]]، البيان و الذكرى [[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اوّل]]، و كتابهاى فخر المحققين و احمد بن فهد حلّى و خود مؤلف سؤالاتى طرح شده است، مؤلف نيز با بيانى روان و دقت نظرى كامل به آنها به سبك فقه استدلالى جواب داده است. | از آنجائى كه سؤالها در سطح عالى فقهى مطرح شده و در آن از كتابهاى التحرير [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلّى]]، البيان و [[ذكری الشيعة في أحكام الشريعة|الذكرى]] [[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اوّل]]، و كتابهاى فخر المحققين و احمد بن فهد حلّى و خود مؤلف سؤالاتى طرح شده است، مؤلف نيز با بيانى روان و دقت نظرى كامل به آنها به سبك فقه استدلالى جواب داده است. | ||
اين كتاب از كتاب معادن الجواهر و نزهة الخواطر (ج 386/1) گرفته شده است و در آنجا صاحب اعيان الشيعة [[امین، محسن|سيد محسن امين]] اين كتاب را به [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق كركى]] نسبت داده است و آن را از آثار محقق ميسى هم عصر مؤلف ندانسته است. | اين كتاب از كتاب معادن الجواهر و نزهة الخواطر (ج 386/1) گرفته شده است و در آنجا صاحب اعيان الشيعة [[امین، محسن|سيد محسن امين]] اين كتاب را به [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق كركى]] نسبت داده است و آن را از آثار محقق ميسى هم عصر مؤلف ندانسته است. | ||