پرش به محتوا

جمل العلم و العمل: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'المراسم' به 'المراسم '
جز (جایگزینی متن - 'مسائل الناصريات' به 'مسائل الناصريات ')
جز (جایگزینی متن - 'المراسم' به 'المراسم ')
خط ۷۳: خط ۷۳:
در كتاب جمل العلم و العمل، بر خلاف ديگر تأليفات علم‌الهدى، نظير «الإنتصار» و «[[مسائل الناصريات]]  »، از طرح نظريات و اقوال ساير مذاهب اسلامى خوددارى شده و از فقه مقارن در آن اثرى ديده نمى‌شود. اين كتاب بيشتر شبيه به رساله‌هاى عمليۀ متداول است و از استدلات فقهى در آن كمتر اثرى ديده مى‌شود.
در كتاب جمل العلم و العمل، بر خلاف ديگر تأليفات علم‌الهدى، نظير «الإنتصار» و «[[مسائل الناصريات]]  »، از طرح نظريات و اقوال ساير مذاهب اسلامى خوددارى شده و از فقه مقارن در آن اثرى ديده نمى‌شود. اين كتاب بيشتر شبيه به رساله‌هاى عمليۀ متداول است و از استدلات فقهى در آن كمتر اثرى ديده مى‌شود.


به دليل اختصار كتاب، فقط قسمت عبادات فقه مورد بحث قرار داده شده و همان طور كه در كتاب «المراسم»، تأليف [[سالار دیلمی، حمزة بن عبدالعزیز|سلار بن عبدالعزيز]]  (م448ق) از شاگردان مؤلف آمده است، به دليل اختصارش قسمت معاملات كه شامل عقود و احكام است، را در بر ندارد.
به دليل اختصار كتاب، فقط قسمت عبادات فقه مورد بحث قرار داده شده و همان طور كه در كتاب «[[المراسم في الفقه الإمامي|المراسم]] »، تأليف [[سالار دیلمی، حمزة بن عبدالعزیز|سلار بن عبدالعزيز]]  (م448ق) از شاگردان مؤلف آمده است، به دليل اختصارش قسمت معاملات كه شامل عقود و احكام است، را در بر ندارد.


مباحث كلامى كتاب، خلاصه‌اى از كتاب‌هاى «[[الذخيرة في علم الكلام]] » و «الملخص في أصول‌الدين» است و مباحث فقهى آن نيز خلاصه‌اى از كتاب «المصباح» وى مى‌باشد.
مباحث كلامى كتاب، خلاصه‌اى از كتاب‌هاى «[[الذخيرة في علم الكلام]] » و «الملخص في أصول‌الدين» است و مباحث فقهى آن نيز خلاصه‌اى از كتاب «المصباح» وى مى‌باشد.
خط ۹۹: خط ۹۹:
در باب نماز جماعت وى اذان و اقامه را براى مردان شرط دانسته و آن را واجب مى‌داند؛ در حالى كه فقهاى بعد از او اذان و اقامه را به صورت مستحب مؤكد پذيرفته‌اند.
در باب نماز جماعت وى اذان و اقامه را براى مردان شرط دانسته و آن را واجب مى‌داند؛ در حالى كه فقهاى بعد از او اذان و اقامه را به صورت مستحب مؤكد پذيرفته‌اند.


از ديگر نظريات مؤلف اين كه نماز جمعه و نماز عيدين را با حضور امام عادل و اجتماع شرائط واجب مى‌داند، كه اين نشان از توجه مؤلف به اين عبادت سياسى و اجتماعى دارد؛ در حالى كه بعضى از شاگردان او نظير [[سالار دیلمی، حمزة بن عبدالعزیز|سلار بن عبدالعزيز]]  در كتاب المراسم نماز جمعه و نماز عيدين را در زمان غيبت امام معصوم(ع) حرام مى‌دانند.
از ديگر نظريات مؤلف اين كه نماز جمعه و نماز عيدين را با حضور امام عادل و اجتماع شرائط واجب مى‌داند، كه اين نشان از توجه مؤلف به اين عبادت سياسى و اجتماعى دارد؛ در حالى كه بعضى از شاگردان او نظير [[سالار دیلمی، حمزة بن عبدالعزیز|سلار بن عبدالعزيز]]  در كتاب [[المراسم في الفقه الإمامي|المراسم]]  نماز جمعه و نماز عيدين را در زمان غيبت امام معصوم(ع) حرام مى‌دانند.


در باب مبطلات روزه نيز مؤلف دروغ بستن به خدا و رسول او و ائمۀ معصومين(ع)و فرو بردن سر در آب و تعمد قىء را مبطل روزه نمى‌داند، بلكه به عنوان نقص در روزه ذكر نموده‌اند.
در باب مبطلات روزه نيز مؤلف دروغ بستن به خدا و رسول او و ائمۀ معصومين(ع)و فرو بردن سر در آب و تعمد قىء را مبطل روزه نمى‌داند، بلكه به عنوان نقص در روزه ذكر نموده‌اند.
خط ۱۳۳: خط ۱۳۳:


#نسخۀ خطى كتابخانۀ آیت‌الله حكيم در نجف اشرف، به خط اسماعيل بن عبدالله با شمارۀ 401.
#نسخۀ خطى كتابخانۀ آیت‌الله حكيم در نجف اشرف، به خط اسماعيل بن عبدالله با شمارۀ 401.
#:اين نسخه در ضمن مجموعه‌اى است كه شامل كتاب‌هاى «المراسم»، «الجمل»، «الوسيلة»، «الإشارة»، «نزهة الناظر»، «جواهر الفقه» و «الهداية» مى‌باشد.
#:اين نسخه در ضمن مجموعه‌اى است كه شامل كتاب‌هاى «[[المراسم في الفقه الإمامي|المراسم]] »، «الجمل»، «الوسيلة»، «الإشارة»، «نزهة الناظر»، «جواهر الفقه» و «الهداية» مى‌باشد.
#نسخۀ خطى ديگرى از كتابخانۀ آیت‌الله حكيم در مجموعۀ كتاب‌هاى [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] كه به وسيلۀ شيخ [[سماوی، محمد|محمد سماوى]] در سال 1335 نوشته شده است.
#نسخۀ خطى ديگرى از كتابخانۀ آیت‌الله حكيم در مجموعۀ كتاب‌هاى [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] كه به وسيلۀ شيخ [[سماوی، محمد|محمد سماوى]] در سال 1335 نوشته شده است.
#نسخۀ كتابخانۀ [[آقا بزرگ تهرانى]] [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|صاحب الذريعة]] در نجف اشرف كه در ضمن مجموعۀ مؤلفات [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] است و [[آقا بزرگ تهرانى]] به آن اشاره نموده است.
#نسخۀ كتابخانۀ [[آقا بزرگ تهرانى]] [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|صاحب الذريعة]] در نجف اشرف كه در ضمن مجموعۀ مؤلفات [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] است و [[آقا بزرگ تهرانى]] به آن اشاره نموده است.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش