۶۱٬۱۸۹
ویرایش
ترجمه نهج‌البلاغه (محمدمهدی جعفری): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' ،' به '،'
جز (جایگزینی متن - 'علیه السلام' به 'علیه‌السلام') |
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
'''ترجمه نهج البلاغه سخنان، نامه‌ها و حكمت‌هاى اميرالمؤمنين على(ع)'''، كتابى است ارزشمند كه توسط [[شریف الرضی، محمد بن حسین|ابوالحسن محمد بن حسين سيد رضى]] (406. 359ق) گردآورى شده و به قلم [[جعفری، محمدمهدی|سيد محمد مهدى جعفرى]] ، در عصر حاضر به فارسى ترجمه شده است. | '''ترجمه نهج البلاغه سخنان، نامه‌ها و حكمت‌هاى اميرالمؤمنين على(ع)'''، كتابى است ارزشمند كه توسط [[شریف الرضی، محمد بن حسین|ابوالحسن محمد بن حسين سيد رضى]] (406. 359ق) گردآورى شده و به قلم [[جعفری، محمدمهدی|سيد محمد مهدى جعفرى]]، در عصر حاضر به فارسى ترجمه شده است. | ||
در ترجمه حاضر سعى شده است تا از گزينش واژه‌هاى متناسب، اما ناآشنا و دور از ذهن، خوددارى و به همان متن ساده ولى درست، بسنده شود. | در ترجمه حاضر سعى شده است تا از گزينش واژه‌هاى متناسب، اما ناآشنا و دور از ذهن، خوددارى و به همان متن ساده ولى درست، بسنده شود. | ||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
براى پژوهشگر در متن نهج البلاغه، يافتن واژه‌اى يا موضوعى در يك خطبه يا كلام يا نامه چند فقره‌اى دشواراست، لذا در اين متن، هر جا موضوعى تمام شده، شماره‌اى مانند آيات قرآن در پايان آن گذاشته شده و مطالب و موضوعات ديگر، سر سطر و با عنوان و شماره ديگر شروع شده است. | براى پژوهشگر در متن نهج البلاغه، يافتن واژه‌اى يا موضوعى در يك خطبه يا كلام يا نامه چند فقره‌اى دشواراست، لذا در اين متن، هر جا موضوعى تمام شده، شماره‌اى مانند آيات قرآن در پايان آن گذاشته شده و مطالب و موضوعات ديگر، سر سطر و با عنوان و شماره ديگر شروع شده است. | ||
[[امام على(ع)|اميرمومنان(ع)]] همه آيات قرآن و سنت پيامبر(ص) را با تمام وجود برگرفته و در سخنان خود بازتاب داده است، گاه به شكل تضمين، گاه نقل قول، گاهى هم به صورت تلميح و اقتباس و نقل به مضمون، علاوه بر اين دو منبع، آن بزرگوار از اشعار و ضرب المثل‌ها و تجارب بشرى نيز سود جسته است كه پاره‌اى از آن‌ها روشن است و برخى ناپيدا، در اين متن و ترجمه، به يارى شرح‌هايى مانند [[ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید بن هبةالله|ابن ابى‌الحديد]] ، [[ابن میثم، میثم بن علی|ابن ميثم]]، [[شوشتری، محمدتقی|علامه شوشترى]] و مانند اين‌ها، آن منابع و گويندگان آن‌ها روشن گرديده است. | [[امام على(ع)|اميرمومنان(ع)]] همه آيات قرآن و سنت پيامبر(ص) را با تمام وجود برگرفته و در سخنان خود بازتاب داده است، گاه به شكل تضمين، گاه نقل قول، گاهى هم به صورت تلميح و اقتباس و نقل به مضمون، علاوه بر اين دو منبع، آن بزرگوار از اشعار و ضرب المثل‌ها و تجارب بشرى نيز سود جسته است كه پاره‌اى از آن‌ها روشن است و برخى ناپيدا، در اين متن و ترجمه، به يارى شرح‌هايى مانند [[ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید بن هبةالله|ابن ابى‌الحديد]]، [[ابن میثم، میثم بن علی|ابن ميثم]]، [[شوشتری، محمدتقی|علامه شوشترى]] و مانند اين‌ها، آن منابع و گويندگان آن‌ها روشن گرديده است. | ||
در شماره‌هاى خطبه‌ها و كلام‌هاى بخش اول، مختصر اختلافى هست كه از نسخه‌نويسان و كاتبان قديم است، ولى در اين متن، شماره‌هايى كه آمده، همه مستدل و از روى حساب است، در شماره نامه‌ها هيچ اختلافى در نسخه‌ها نيست، ليكن در شماره و حتى متن بخش سوم، كلمات قصار، اختلاف بسيار است كه همه شماره‌هايى كه در اين متن براى كلمات قصار تعيين شده بر طبق متن مصحح و معتبر ابن شدقم است و از آغاز تا پايان، در پاورقى، به علت اختلافات و حذف برخى از كلمات قصار، اشاره شده است. | در شماره‌هاى خطبه‌ها و كلام‌هاى بخش اول، مختصر اختلافى هست كه از نسخه‌نويسان و كاتبان قديم است، ولى در اين متن، شماره‌هايى كه آمده، همه مستدل و از روى حساب است، در شماره نامه‌ها هيچ اختلافى در نسخه‌ها نيست، ليكن در شماره و حتى متن بخش سوم، كلمات قصار، اختلاف بسيار است كه همه شماره‌هايى كه در اين متن براى كلمات قصار تعيين شده بر طبق متن مصحح و معتبر ابن شدقم است و از آغاز تا پايان، در پاورقى، به علت اختلافات و حذف برخى از كلمات قصار، اشاره شده است. | ||
مترجم از ترجمه‌هاى گران‌سنگ ديگران مانند ترجمه دكتر جوينى، [[شرح نهج‌البلاغه (نواب لاهیجی)|شرح نواب لاهيجى]] ، شرح [[کاشانی، فتح‌الله بن شکرالله|مولا فتح الله كاشانى]] به نام «[[تنبيه الغافلين و تذكرة العارفين|تنبیه الغافلين]] »، ترجمه‌هاى اخير مانند ترجمه آيت‌الله طالقانى، [[ترجمه و شرح نهج‌البلاغه (فیض‌الاسلام)|فيض الاسلام]]، [[شرح نهج‌البلاغة (محمد عبده)|شرح عبده]] و... و از همه بيشتر، [[ترجمه نهج‌البلاغه (شهیدی)|ترجمه دكتر شهيدى]]، استفاده نموده و آنچه را به نظر وى تناسب بيشترى با متن عربى داشته، برگزيده و قواعدى را كه در ترجمه بدان پايبند بوده رعايت كرده است. | مترجم از ترجمه‌هاى گران‌سنگ ديگران مانند ترجمه دكتر جوينى، [[شرح نهج‌البلاغه (نواب لاهیجی)|شرح نواب لاهيجى]]، شرح [[کاشانی، فتح‌الله بن شکرالله|مولا فتح الله كاشانى]] به نام «[[تنبيه الغافلين و تذكرة العارفين|تنبیه الغافلين]] »، ترجمه‌هاى اخير مانند ترجمه آيت‌الله طالقانى، [[ترجمه و شرح نهج‌البلاغه (فیض‌الاسلام)|فيض الاسلام]]، [[شرح نهج‌البلاغة (محمد عبده)|شرح عبده]] و... و از همه بيشتر، [[ترجمه نهج‌البلاغه (شهیدی)|ترجمه دكتر شهيدى]]، استفاده نموده و آنچه را به نظر وى تناسب بيشترى با متن عربى داشته، برگزيده و قواعدى را كه در ترجمه بدان پايبند بوده رعايت كرده است. | ||
== منابع == | == منابع == | ||