۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' / نوع اثر: کتاب / نقش: سراينده' به '') |
جز (جایگزینی متن - ' ق ' به 'ق ') |
||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
'''شيخ سعدالدين محمود بن امينالدّين عبدالكريم بن يحيى شبسترى تبريزى''' از عرفا و شعراى نامى قرن هشتم هجرى قمرى است. او در سال | '''شيخ سعدالدين محمود بن امينالدّين عبدالكريم بن يحيى شبسترى تبريزى''' از عرفا و شعراى نامى قرن هشتم هجرى قمرى است. او در سال 687ق در ايام سلطنت كيخاتون در قصبهى شبستر واقع در هشت فرسخى تبريز متولّد شد و در عهد سلطان خدابنده و ابوسعيد بهادرخان در شهر تبريز مرجع علماء و فضلا بود. شبسترى پس از كسب دانش در تبريز به سفرهاى درازى كه در مصر، شام، حجاز داشته به خدمت مشايخ بزرگ رسيده و از آنان كسب فيض كرده است. او در تصوّف مريد و شاگرد شيخ بهاءالدين يعقوب تبريزى است. وى چندى در کرمان رحل اقامت افكند و در آن جا تأهّل اختيار نمود و اولاد و احفادى از او به وجود آمده است كه جمعى از ايشان اهل قلم و كمال بوده و به خواجگان شهرت يافتهاند. شبسترى پسرى به نام عبدالله داشته كه جوانى فاضل و كامل و ماهر در علوم مختلف به خصوص رياضى بوده است. | ||
وى از جانب سمرقند به دربار روم رفته و سلطان سليم او را بسيار تعظيم كرده است. شيخ عبدالله مثنوى بنام شمع و پروانه به نام سلطان سليم سروده و نيز رسالهاى به زبان فارسى در قواعد معمّا به نام سلطان مذكور نوشته است. شبسترى سرانجام به تبريز بازگشته و در سال | وى از جانب سمرقند به دربار روم رفته و سلطان سليم او را بسيار تعظيم كرده است. شيخ عبدالله مثنوى بنام شمع و پروانه به نام سلطان سليم سروده و نيز رسالهاى به زبان فارسى در قواعد معمّا به نام سلطان مذكور نوشته است. شبسترى سرانجام به تبريز بازگشته و در سال 720ق در 33 سالگى وفات نموده و در شبستر وسط باغچهى گلشن در جوار مزار استادش بهاءالدين يعقوب تبريزى مدفون شده است. | ||
==آثار شبسترى== | ==آثار شبسترى== |
ویرایش