۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
اسنوی، عبدالرحیم بن حسن: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'الدين' به ' الدين'
جز (جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين') |
جز (جایگزینی متن - 'الدين' به ' الدين') |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
'''اِسْنَوى، ابومحمد عبدالرحيم بن حسن بن على قرشى اموى''' ملقب به | '''اِسْنَوى، ابومحمد عبدالرحيم بن حسن بن على قرشى اموى''' ملقب به جمال الدين محدث، فقيه شافعى مذهب و اديب مصرى، در سال704ق در شهر اسنا، از شهرهاى صعيد مصر، زاده شد. وى در زادگاه خود قرآن را حفظ كرد و پس از فراگيرى علوم مقدماتى در 721ق، از زادگاهش به قاهره مهاجرت كرد و به تحصيل علوم اسلامى پرداخت. | ||
وى نزد مشايخى چون دبوسى، عبدالقادر بن ملوك، حسن بن اسد بن اثير، عبدالمحسن ابن احمد صابونى، يونس بن ابراهيم عسقلانى و ديگران حديث شنيد و از | وى نزد مشايخى چون دبوسى، عبدالقادر بن ملوك، حسن بن اسد بن اثير، عبدالمحسن ابن احمد صابونى، يونس بن ابراهيم عسقلانى و ديگران حديث شنيد و از مجد الدين ابوبكر بن اسماعيل زنكلونى يا سنكلونى، قطب الدين محمد بن عبدالصمد سنباطى، تقى الدين سبكى، جلال الدين قزوينى، جمال الدين احمد بن محمد وجيزى و ديگران فقه آموخت. افزون بر اين، وى نزد ابوحيان غرناطى و ابوالحسن على بن احمد انصارى نحوى، پدر سراج الدين ابن ملقن، به فراگيرى علم نحو پرداخت. همچنين علوم عقلى را از علاء الدين قونوى، بدر الدين تسترى و ديگران آموخت. | ||
وى از 727ق در مدارس مشهور قاهره چون آقبغاويه، ملكيه، فارسیه، فاضليه، ناصريه و منصوريه و نيز در جامع ابن طولون به تدريس پرداخت. در 759ق سرپرستى بيت المال و حسبه را بر عهده گرفت، ولى به سبب مشاجره‌اى كه در 762ق بين او و وزير ابن قزوينه پيش آمد، از حسبه كناره گرفت و در 766ق، سرپرستى بيت‌المال را نيز رها كرد. | وى از 727ق در مدارس مشهور قاهره چون آقبغاويه، ملكيه، فارسیه، فاضليه، ناصريه و منصوريه و نيز در جامع ابن طولون به تدريس پرداخت. در 759ق سرپرستى بيت المال و حسبه را بر عهده گرفت، ولى به سبب مشاجره‌اى كه در 762ق بين او و وزير ابن قزوينه پيش آمد، از حسبه كناره گرفت و در 766ق، سرپرستى بيت‌المال را نيز رها كرد. | ||
وى از نظر علمى در زمان خود، از شهرت بسزايى برخوردار بود تا آنجا كه او را «شيخ الشافعيه» ناميده‌اند و از سراسر مصر براى فراگيرى علوم نزد وى گردمى‌آمدند. وى شاگردان بسيارى در فقه تربيت كرد و به گفتۀ ابن قاضى شهبه، بسيارى از علماى مصر از شاگردان او بوده‌اند. از جملۀ آنان | وى از نظر علمى در زمان خود، از شهرت بسزايى برخوردار بود تا آنجا كه او را «شيخ الشافعيه» ناميده‌اند و از سراسر مصر براى فراگيرى علوم نزد وى گردمى‌آمدند. وى شاگردان بسيارى در فقه تربيت كرد و به گفتۀ ابن قاضى شهبه، بسيارى از علماى مصر از شاگردان او بوده‌اند. از جملۀ آنان محب الدين محمود، بدر الدين حسن و صدر الدين عبدالكريم فرزندان علاء الدين قونوى، بهاء الدين على بن محمد اَقْفَهسى، جمال الدين سيوطى، برهان الدين ابراهيم بن موسى ابناسى، سراج الدين ابن ملقن، بدر الدين محمد بن بهادر زركشى و شهاب الدين احمد بن ابوالقاسم اخميمى را مى‌توان نام برد. | ||
تأليفات بسيارى از وى در زمينه‌هاى فقهى، اصولى و ادبى بر جاى مانده است كه عبارتند از: | تأليفات بسيارى از وى در زمينه‌هاى فقهى، اصولى و ادبى بر جاى مانده است كه عبارتند از: | ||