۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين') |
جز (جایگزینی متن - 'الدين' به ' الدين') |
||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
''' | '''فخر الدين ابوعبدالله محمد بن احمد بن ادريس عِجلى حلّى''' معروف به «ابن ادريس»، (ح543- 598ق) از فقيهان بزرگ اماميه مىباشد. | ||
نسبت عجلى ظاهراً بايد مربوط به نسب وى باشد. در برخى از منابع نام و نسب او به شكلهاى محمد بن ادريس بن محمد، محمد بن ادريس بن احمد بن ادريس، محمد بن احمد بن ادريس و حتى به شكل غريب محمد بن منصور بن احمد بن ادريس ثبت شده كه هيچ يك قابل اعتماد نيست. | نسبت عجلى ظاهراً بايد مربوط به نسب وى باشد. در برخى از منابع نام و نسب او به شكلهاى محمد بن ادريس بن محمد، محمد بن ادريس بن احمد بن ادريس، محمد بن احمد بن ادريس و حتى به شكل غريب محمد بن منصور بن احمد بن ادريس ثبت شده كه هيچ يك قابل اعتماد نيست. | ||
خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
بنابر منابع متأخر، مادر او، نوه دخترى شيخ مسعود وَرّام بوده است و نسب وى از جانب مادر با سه واسطه، به [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] مىرسد، اما نظر به تاريخ وفات شيخ ورام در 605ق و سال وفات ابن ادريس و نيز با مقايسه طبقه شيخ ورام با طبقه وى، اين نسبت درست نمىنمايد. | بنابر منابع متأخر، مادر او، نوه دخترى شيخ مسعود وَرّام بوده است و نسب وى از جانب مادر با سه واسطه، به [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] مىرسد، اما نظر به تاريخ وفات شيخ ورام در 605ق و سال وفات ابن ادريس و نيز با مقايسه طبقه شيخ ورام با طبقه وى، اين نسبت درست نمىنمايد. | ||
شرححالنويسان، وى را با عنوان «حلّى» ياد كردهاند، و | شرححالنويسان، وى را با عنوان «حلّى» ياد كردهاند، و منتجب الدين متذكر شده كه در حله با وى ملاقات كرده است. | ||
تاريخى براى ولادت وى نقل نشده، ولى به استناد خط [[شهيد ثانى]] كه در اجازات مجلسى آمده، او در 558ق به سن بلوغ رسيده است و با فرض اينكه وى در حدود 15 سالگى بالغ شده باشد، تولد وى را بايد در حدود 543ق دانست. | تاريخى براى ولادت وى نقل نشده، ولى به استناد خط [[شهيد ثانى]] كه در اجازات مجلسى آمده، او در 558ق به سن بلوغ رسيده است و با فرض اينكه وى در حدود 15 سالگى بالغ شده باشد، تولد وى را بايد در حدود 543ق دانست. | ||
خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
وى گاه در نقد آراء شيخ، بسيار سرسختى به خرج مىداد و شيخ را به طور مستقيم و غيرمستقيم به تبعيت و پيروى از امام شافعى متهم مىكرد و گاه لحنش بسيار تند مىشد، اما به هر حال، احترام به شيخ را فرو نمىنهاد و با عباراتى چون «الشيخ السعيد الصدوق تغمّده الله برحمته» از او ياد مىكرد. | وى گاه در نقد آراء شيخ، بسيار سرسختى به خرج مىداد و شيخ را به طور مستقيم و غيرمستقيم به تبعيت و پيروى از امام شافعى متهم مىكرد و گاه لحنش بسيار تند مىشد، اما به هر حال، احترام به شيخ را فرو نمىنهاد و با عباراتى چون «الشيخ السعيد الصدوق تغمّده الله برحمته» از او ياد مىكرد. | ||
فقيه معاصر وى، | فقيه معاصر وى، سديد الدين حمصى، او را اهل تخليط و غيرقابل اعتماد دانسته است. ابن داوود حلى عدم پذيرش خبر واحد توسط ابن ادريس را به معنى اعراض كلى او از اخبار اهل بيت(ع) گرفته و وى را در زُمره ضعفا آورده، ولى در همانجا او را ستوده است. | ||
بحرانى مىنويسد كه [[محقق حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]] و [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]] به كرات به نقد و طعن او پرداختهاند، ولى در دورههاى بعد، نظر علماى رجال در مورد وى به تدريج تغيير يافت تا آنجا كه مجلسى او را توثيق كرده است. | بحرانى مىنويسد كه [[محقق حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]] و [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]] به كرات به نقد و طعن او پرداختهاند، ولى در دورههاى بعد، نظر علماى رجال در مورد وى به تدريج تغيير يافت تا آنجا كه مجلسى او را توثيق كرده است. | ||
خط ۷۳: | خط ۷۳: | ||
وى خود مىنويسد كه از سيد ابوالمكارم بن زهره حضوراً و مكاتبتاً استفاده كرده است. از ديگر مشايخ وى چنانكه از اسناد روايات و اجازات برمىآيد، مىتوان افراد زير را نام برد: | وى خود مىنويسد كه از سيد ابوالمكارم بن زهره حضوراً و مكاتبتاً استفاده كرده است. از ديگر مشايخ وى چنانكه از اسناد روايات و اجازات برمىآيد، مىتوان افراد زير را نام برد: | ||
1- | 1- عماد الدين محمد بن ابى القاسم طبرى. | ||
2- عربى بن مسافر عبادى. | 2- عربى بن مسافر عبادى. | ||
خط ۸۳: | خط ۸۳: | ||
به گفته [[ذهبى]]، وى از راشد بن ابراهيم بحرانى و شريف شرفشاه نيز بهره برده است. | به گفته [[ذهبى]]، وى از راشد بن ابراهيم بحرانى و شريف شرفشاه نيز بهره برده است. | ||
سماع بدون واسطه او از شيخ ابوعلى طوسى در 511ق، از حيث زمان و طبقه قابل پذيرش نيست و ظاهراً شخصى كه در 511ق از ابوعلى طوسى استماع كرده، | سماع بدون واسطه او از شيخ ابوعلى طوسى در 511ق، از حيث زمان و طبقه قابل پذيرش نيست و ظاهراً شخصى كه در 511ق از ابوعلى طوسى استماع كرده، عماد الدين طبرى، استاد ابن ادريس بوده است. | ||
از جمله روات و شاگردان وى، عبارتند از: | از جمله روات و شاگردان وى، عبارتند از: | ||
1- | 1- مُحيى الدين محمد بن عبدالله بن على بن زهره. | ||
2- فخار بن معد موسوى. | 2- فخار بن معد موسوى. |
ویرایش