ابن تغری بردی، یوسف بن تغری بردی: تفاوت میان نسخه‌ها

ابوالمحاسن جمال‌الدين يوسف بن تغري بردي بن عبداللّه ظاهرى حنفي(حدود 812-874 ق) مورخ مسلمان.وى در خانۀ امير منجك،جنب مدرسۀ سلطان حسن در قاهره زاده شد و به گفتۀ خود ابن تغرى بردى در «النجوم» تولدش تخمينا پس از 811 ق بوده است.تغرى بردى، پدر ابوالمحاسن، را-كه از غلامان ترك‌نژاد رومى‌بود-ملك ظاهر برقوق، پادشاه مصر،در اوايل سلطنتش خريد و آزاد ساخت و اواز خاصگى و ساقيگرى كار را آغاز كرد تا به اتابكى (فرماندهى)سپاه مصر و نيابت شام رسيد.و سرانجام در 815 ق درگذشت.از وى ده فرزند باقى ماند كه يوسف كوچكترين آنها بود.پس از درگذشت‌پدر، تربيت يوسف را ناصر‌الدين محمد، معروف به [[ابن عدیم، عمر بن احمد |ابن عديم]] يا ابن ابى جراد كه شوهر خواهر او بودبه عهده گرفت.پس از مرگ [[ابن عدیم، عمر بن احمد |ابن عديم]] وى تحت سرپرستى جلال‌الدين عبدالرحمن بلقينى شافعى قرار گرفت.وى حفظ قرآن را به تغرى آموخت.يوسف مختصر قدورى را نيز ازبر كرد.فقه را از شمس‌الدين محمد رومى حنفى‌و بهاء‌الدين ابوالبقاء حنفى و..، نحو را از تقى‌الدين شمنّى، تصريف را از علاء‌الدين رومى و ديگران، بديع و ادبيات‌را از علامه شهاب‌الدين احمد بن عربشاه دمشقى حنفى،فرا گرفت و معانى و بيان و شرح عقايد سعد‌الدين را نزد محيى‌الدين كافيه‌جى خواند.او از محضر بسيارى دانشمندان چون [[مقریزی، احمد بن علی|مقريزى]]، عبدالرحمن زركشى بهره برد و از آنان اجازه دريافت كرد.