نفیسی، علی‌اکبر: تفاوت میان نسخه‌ها

<div class='wikiInfo'>

! نام!! data-type='authorName'|نفیسی، علی‎ اکبر

|نام های دیگر  

|data-type='authorOtherNames'| ناظم الاطباء

|data-type='authorfatherName'|

|data-type='authorbirthDate'|1263 هـ.ش

|data-type='authorBirthPlace'|

|data-type='authorDeathDate'|1342 هـ.ش

|data-type='authorTeachers'|

|data-type='authorWritings'|

|-class='articleCode'

|کد مولف

|data-type='authorCode'|AUTHORCODE1097AUTHORCODE

ميرزا على‌اكبر خان ناظم الاطباء، فرزند محمدحسن، ملقب به «على‌اكبر نفيسى» و معروف به «ناظم الاطباء»، از پزشكان مشهور و دانشمند اواخر دوره قاجاريه است كه سال 1263ق، در کرمان به دنيا آمد.

==کسب علم و دانش==

تحصيلات مقدماتى را در همان شهر به پايان رساند، سپس به فراگرفتن حكمت الهى و فلسفه پرداخت و در دارالفنون تهران كه تازه تأسيس شده بود، به تحصيل طب پرداخت. در سال 1289 از آن مدرسه فارغ‌التحصيل شد و به تأسيس بيمارستان دولتى به سبك بيمارستان‌هاى اروپا از طرف ناصرالدين شاه مأمور شد و خود رياست آن را به عهده گرفت و تا سال 1298 در اين سمت باقى بود. او پس از كناره‌گيرى از رياست بيمارستان دولتى در سال 1298ق، با ميرزا حسين خان مشير الدوله به مشهد رفت و در آنجا بيمارستان رضوى را، از موقوفات آستان قدس رضوى، بنيان نهاد و آن دومين بيمارستان به روش اروپايى در ايران بود.

مدتى هم به قمشه و نواحى بختيار، سفر كرد و بعد از 2 سال، مجددا به تهران برگشت و مشغول طبابت عمومى و وظايف محوله‌اش شد. سال 1310 كه بيمارى «وبا» شيوع پيدا كرد و اكثر پزشكان فرار كرده بودند، او با كمال شهامت در تهران ماند و صميمانه به كار مداواى بيماران پرداخت؛ از همين رو، مورد توجه شاهانه واقع شد و در اثر امانت و صداقتش، جزو اطباى دربار و نتيجتا طبيب مخصوص اندرون شاه شد كه تا سال 1328ق، در همين مقام بود. على‌اكبر نفيسى، سال 1342ق، در سن 79 سالگى از دنيا رفت.

 

 

#فرهنگ نفيسى (مهم‌ترين تأليف نفيسى است كه بيست و پنج سال عمر خود را صرف آن كرد)؛

# پزشكى‌نامه، در علم تراپوتيك (داروشناسى)؛

# كتابى در علم تشريح؛

# كتابى در پاتولوژى و كلينيك جراحى؛

# رساله‌اى در فيزيك؛

# رساله‌اى در تراپوتيك؛

# كتاب مذاكرات؛

# كتاب تعليمات ابتدايى (كه چندين سال از كتب درسى سال اول و دوم مدارس بود)؛

== وابسته‌ها ==