۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
زنجانی، محمدباقر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين'
جز (جایگزینی متن - 'استاد عميد زنجانى' به 'استاد عميد زنجانى ') |
جز (جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين') |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
'''آيت‌الله ميرزا محمدباقر زنجانى'''، معروف به | '''آيت‌الله ميرزا محمدباقر زنجانى'''، معروف به «جمالالدين»، در بيست و سوم رمضان 1312ق، در زنجان متولد شد. پدرش، محمدمهدى، فرزند ميرزا احمد كه از تجار بافضيلت بود، به خاطر علاقه به علما، فرزندش را به تحصيل علوم دينى تشويق كرد و او به حوزه علميه روى آورد. | ||
خواندن و نوشتن، قرائت قرآن و كتب مقدماتى را در مكتب آموخت، سپس به حوزه علميه زنجان رفت. نخستين استادش در ادبيات عرب، برادرش، خطيب و شاعر توانا، محمدحسن زنجانى (سعيد) بود. علامه فقيه ميرزا عبدالرحيم طارمى زنجانى، خوئينى زنجانى، علامه رياضى هيوى، ميرزاى ابراهيم زنجانى (نويسنده الرد على البابية)، حجت‌الاسلام حاج سيد حسن قنادزاده و شيخ زين العابدين زنجانى، ديگر استادان وى بودند. | خواندن و نوشتن، قرائت قرآن و كتب مقدماتى را در مكتب آموخت، سپس به حوزه علميه زنجان رفت. نخستين استادش در ادبيات عرب، برادرش، خطيب و شاعر توانا، محمدحسن زنجانى (سعيد) بود. علامه فقيه ميرزا عبدالرحيم طارمى زنجانى، خوئينى زنجانى، علامه رياضى هيوى، ميرزاى ابراهيم زنجانى (نويسنده الرد على البابية)، حجت‌الاسلام حاج سيد حسن قنادزاده و شيخ زين العابدين زنجانى، ديگر استادان وى بودند. | ||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
او پس از درگذشت پدر به قصد زيارت و تحصيل در 17 ربيع‌الثانى 1338ق، به‌سوى نجف اشرف مهاجرت كرد و پس از زيارت، براى استفاده از درس آيت‌الله [[شیرازی، محمدتقی بن محب‌علی|ميرزا محمدتقى شيرازى]]، به كربلا رفت و تا زمان وفات استاد، از درس فقهش بهره برد، سپس به نجف بازگشت و در درس‌هاى فرزانگان علم و دانش حاضر شد. | او پس از درگذشت پدر به قصد زيارت و تحصيل در 17 ربيع‌الثانى 1338ق، به‌سوى نجف اشرف مهاجرت كرد و پس از زيارت، براى استفاده از درس آيت‌الله [[شیرازی، محمدتقی بن محب‌علی|ميرزا محمدتقى شيرازى]]، به كربلا رفت و تا زمان وفات استاد، از درس فقهش بهره برد، سپس به نجف بازگشت و در درس‌هاى فرزانگان علم و دانش حاضر شد. | ||
آيات [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن موسوى اصفهانى]]، [[عراقی، ضیاءالدین|آقا | آيات [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن موسوى اصفهانى]]، [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضياءالدين عراقى]]، ميرزا محمدحسين غروى نائينى و شيخ اسماعيل غروى محلاتى، اساتيد وى در نجف اشرف بوده‌اند. | ||
وى بيش از چهارده سال در درس‌هاى فقه و اصول [[نایینی، محمدحسین|ميرزاى نائينى]] شركت كرد و در شمار برترين شاگردان وى جاى گرفت. | وى بيش از چهارده سال در درس‌هاى فقه و اصول [[نایینی، محمدحسین|ميرزاى نائينى]] شركت كرد و در شمار برترين شاگردان وى جاى گرفت. | ||