۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
جز (جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين') |
||
خط ۷۳: | خط ۷۳: | ||
از طرفى بحث حجيت ظن، داراى مباحث كلامى وسيعى است. شارح، در ابتداى ورود، اينطور مىفرمايد: «لا بأس بعطف عنان الكلام إلى بيان حقيقة الأحكام العقلية المتداولة في الكتب الكلامية و الأصولية». | از طرفى بحث حجيت ظن، داراى مباحث كلامى وسيعى است. شارح، در ابتداى ورود، اينطور مىفرمايد: «لا بأس بعطف عنان الكلام إلى بيان حقيقة الأحكام العقلية المتداولة في الكتب الكلامية و الأصولية». | ||
در ادامه نيز، نظريات [[ابنسینا، حسین بن عبدالله|شيخ الرئيس]]، مرحوم لاهيجى، علامه | در ادامه نيز، نظريات [[ابنسینا، حسین بن عبدالله|شيخ الرئيس]]، مرحوم لاهيجى، علامه قطبالدين و ديگر بزرگان را در حدود يازده صفحه از كتاب مطرح مىفرمايد و در انتها، مىفرمايد: من، به ادنى مناسبت، وارد اين بحث شدم. | ||
اين نحوه مطرح كردن بحثهاى فلسفى، نشان از ذوق فلسفى و كلامى مصنف براى بررسى مباحث اصولى دارد. | اين نحوه مطرح كردن بحثهاى فلسفى، نشان از ذوق فلسفى و كلامى مصنف براى بررسى مباحث اصولى دارد. | ||
خط ۸۷: | خط ۸۷: | ||
===تفاوت مجلدات=== | ===تفاوت مجلدات=== | ||
#در جلد اول، مؤلف، مكررا نظريات [[رشتی، حبیب الله بن محمد علی|ميرزا حبيب الله رشتى]]، صاحب بدايع الأفكار را مطرح كرده و بررسى مىنمايد و با توجه به دشوارى متن بدايع الأفكار و نظريات مطرح شده در آن، اين جلد از كتاب نيز داراى متنى علمىتر و پيچيدهتر است. در اين جلد، علاوه بر نظريات ميرزاى رشتى، از نظريات صاحب فصول، شيخ محمد تقى اصفهانى؛ صاحب [[هداية المسترشدين في شرح أصول | #در جلد اول، مؤلف، مكررا نظريات [[رشتی، حبیب الله بن محمد علی|ميرزا حبيب الله رشتى]]، صاحب بدايع الأفكار را مطرح كرده و بررسى مىنمايد و با توجه به دشوارى متن بدايع الأفكار و نظريات مطرح شده در آن، اين جلد از كتاب نيز داراى متنى علمىتر و پيچيدهتر است. در اين جلد، علاوه بر نظريات ميرزاى رشتى، از نظريات صاحب فصول، شيخ محمد تقى اصفهانى؛ صاحب [[هداية المسترشدين في شرح أصول معالمالدين|هداية المسترشدين]] (به تعبير مؤلف، صاحب حاشيه بر معالم)؛ شيخ على نهاوندى، صاحب تشريح الأصول؛ [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سيد يزدى]]، صاحب حاشيه مكاسب؛ شيخ هادى تهرانى، صاحب محجة العلماء و ديگر بزرگان مطرح و بررسى مىشود، اما در جلد دوم و سوم، به جز در بحث اقل و اكثر ارتباطى، متأسفانه نظريات اين بزرگان، به ندرت مطرح شده و فقط به نظريات شيخ اعظم و مرحوم [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند خراسانى]] بسنده شده است. | ||
#از ديگر نكاتى كه در جلد اول رعايت شده، آن است كه عموم منابعى كه اسامى آنها به كنايه در متن ذكر شده، به وسيله حواشى مشخص شدهاند، اما در جلد دوم و بهخصوص قسمت برائت، نام صاحبان مآخذ مشخص نشده و بهصورت كنايه ذكر شدهاند. | #از ديگر نكاتى كه در جلد اول رعايت شده، آن است كه عموم منابعى كه اسامى آنها به كنايه در متن ذكر شده، به وسيله حواشى مشخص شدهاند، اما در جلد دوم و بهخصوص قسمت برائت، نام صاحبان مآخذ مشخص نشده و بهصورت كنايه ذكر شدهاند. | ||
خط ۹۴: | خط ۹۴: | ||
در كتاب «نهاية الدراية» از بعضى بزرگان و كتابهاى آنان، به صورت كنايه نام برده شده كه به برخى از آنها اشاره مىشود: | در كتاب «نهاية الدراية» از بعضى بزرگان و كتابهاى آنان، به صورت كنايه نام برده شده كه به برخى از آنها اشاره مىشود: | ||
#«بعض أجلة العصر»، ملا على بن فتح اللّه نهاوندى نجفى(متوفاى 1322ق)، صاحب تشريح الأصول است. | #«بعض أجلة العصر»، ملا على بن فتح اللّه نهاوندى نجفى(متوفاى 1322ق)، صاحب تشريح الأصول است. | ||
#«بعض أكابر فن المعقول يا صدر المحققين»، | #«بعض أكابر فن المعقول يا صدر المحققين»، صدرالدين، محمد بن ابراهيم شيرازى، [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملا صدرا]] است (متوفاى 1050ق). | ||
#«بعض المحققين»، شيخ محمد تقى بن عبدالرحيم اصفهانى (متوفاى 1250ق)، صاحب [[هداية المسترشدين في شرح أصول | #«بعض المحققين»، شيخ محمد تقى بن عبدالرحيم اصفهانى (متوفاى 1250ق)، صاحب [[هداية المسترشدين في شرح أصول معالمالدين|هداية المسترشدين]] في شرح معالمالدين است. | ||
#«بعض المدققين من عصرنا»، شيخ محمد هادى بن محمد امين تهرانى (متوفاى 1321ق)، صاحب محجة العلماء است. | #«بعض المدققين من عصرنا»، شيخ محمد هادى بن محمد امين تهرانى (متوفاى 1321ق)، صاحب محجة العلماء است. | ||
#«بعض الأعلام ممن قارب عصرنا»، [[رشتی، حبیب الله بن محمد علی|ميرزا حبيب الله رشتى]] (متوفاى 1312ق)، صاحب بدايع الأفكار است. | #«بعض الأعلام ممن قارب عصرنا»، [[رشتی، حبیب الله بن محمد علی|ميرزا حبيب الله رشتى]] (متوفاى 1312ق)، صاحب بدايع الأفكار است. |
ویرایش