۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
خوانساری، رضی‌الدین محمد بن حسین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين'
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين') |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
''' | '''رضىالدين محمد خوانسارى'''، فرزند [[محقق خوانساری، حسین بن محمد|آقا حسين خوانسارى]]، فقيه، متكلم و شاعر بود. از تاريخ ولادت او اطلاع دقيقى در دست نيست، ولى وفات وى را در سال 1113ق ذكر كرده‌اند. | ||
ايشان، برادر [[آقاجمال خوانساری، محمد بن حسین|آقا جمال خوانسارى]] است و هر دو به نام محمد ناميده شده‌اند و در اصفهان نشو و نما يافته‌اند و در محضر پدر بزرگوارشان، [[محقق خوانساری، حسین بن محمد|محقق خوانسارى]] و دايى دانشمندشان، ملا محمدباقر سبزوارى، علم آموختند. وى قبل از برادر خود در جوانى درگذشت. او از كسانى است كه حكم شاه سلطان حسين را در نهى از منكرات امضاء كرد. آقا خليل اصفهانى قاينى از شاگردان اوست. يكى از شاگردان او مى‌گويد: «در مجلس درس وى، دويست تا سيصد نفر حاضر مى‌شدند». | ايشان، برادر [[آقاجمال خوانساری، محمد بن حسین|آقا جمال خوانسارى]] است و هر دو به نام محمد ناميده شده‌اند و در اصفهان نشو و نما يافته‌اند و در محضر پدر بزرگوارشان، [[محقق خوانساری، حسین بن محمد|محقق خوانسارى]] و دايى دانشمندشان، ملا محمدباقر سبزوارى، علم آموختند. وى قبل از برادر خود در جوانى درگذشت. او از كسانى است كه حكم شاه سلطان حسين را در نهى از منكرات امضاء كرد. آقا خليل اصفهانى قاينى از شاگردان اوست. يكى از شاگردان او مى‌گويد: «در مجلس درس وى، دويست تا سيصد نفر حاضر مى‌شدند». | ||
محقق اردبيلى در «[[جامع الرواة و ازاحة الاشتباهات عن الطرق و الأسناد|جامع الرواة]]» مى‌نويسد: | محقق اردبيلى در «[[جامع الرواة و ازاحة الاشتباهات عن الطرق و الأسناد|جامع الرواة]]» مى‌نويسد: «رضىالدين محمد بن حسين بن جمالالدين محمد بن حسين خوانسارى، جليل القدر، عظيم المنزلة، رفيع الشأن، دقيق الطبع، كثير الحفظ، فاضل متبحر، عالم به علوم عقلى و نقلى است. خداوند سايه او را مستدام دارد». | ||
[[قمی، عباس|محدث قمى]] در «الفوائد الرضوية» مى‌فرمايد: «عالم فاضل كامل، جامع معقول و منقول، او و برادر بزرگ‌ترش، آقا جمال در دامان علم متولد و در سايه كمال رشد يافتند و نزد پدر خود، آقا حسين و دائى خود، [[محقق سبزواری، محمدباقر|محقق سبزوارى]] تلمذ كردند...». | [[قمی، عباس|محدث قمى]] در «الفوائد الرضوية» مى‌فرمايد: «عالم فاضل كامل، جامع معقول و منقول، او و برادر بزرگ‌ترش، آقا جمال در دامان علم متولد و در سايه كمال رشد يافتند و نزد پدر خود، آقا حسين و دائى خود، [[محقق سبزواری، محمدباقر|محقق سبزوارى]] تلمذ كردند...». | ||