۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
رسائل المحقق الكركي: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين'
جز (جایگزینی متن - 'شيخ محمد حسن نجفى' به 'شيخ محمد حسن نجفى ') |
جز (جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين') |
||
| خط ۱۱۶: | خط ۱۱۶: | ||
در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]110/5 به نسخه‌هاى خطى به خط مؤلف و به خط فرزندش شيخ عبدالعالى بن | در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]110/5 به نسخه‌هاى خطى به خط مؤلف و به خط فرزندش شيخ عبدالعالى بن نورالدين على در سال 918 و نسخۀ مربوط به سال 954 ق اشاره نموده است. | ||
در كتاب مقدمه‌اى بر فقه شيعه ص 171 به نسخه‌هاى خطى متعددى اشاره شده كه بعضى از مهمترين آنان عبارتند از: | در كتاب مقدمه‌اى بر فقه شيعه ص 171 به نسخه‌هاى خطى متعددى اشاره شده كه بعضى از مهمترين آنان عبارتند از: | ||
| خط ۱۴۹: | خط ۱۴۹: | ||
#شرح مصنف (ذ111/5/، 175/13). | #شرح مصنف (ذ111/5/، 175/13). | ||
#الفوائد الغرويّة، از شاگردش سيد | #الفوائد الغرويّة، از شاگردش سيد شرفالدين على حسينى استرآبادى (ذ352/16/، 175/13، 45/16، 111/5). | ||
#المطالب المظفرية، از شاگردش امير محمد بن ابى طالب موسوى استرآبادى (ذ174/13/، 176، 140/21). | #المطالب المظفرية، از شاگردش امير محمد بن ابى طالب موسوى استرآبادى (ذ174/13/، 176، 140/21). | ||
#التحفة الرضويّة، از شيخ | #التحفة الرضويّة، از شيخ شرفالدين يحيى بن حسين بحرانى (ذ436/3/، 176/13). | ||
#الفوائد العلّية، از فاضل جواد بن سعد الله بن جواد كاظمى (ذ350/16/). | #الفوائد العلّية، از فاضل جواد بن سعد الله بن جواد كاظمى (ذ350/16/). | ||
#الحيدريّة، از شاه طاهر بن | #الحيدريّة، از شاه طاهر بن رضىالدين اسماعيل حسينى (ذ125/7/، 175/13). | ||
#الأشعة البدريّة، از ملا محمد اسماعيل بن محمد ابراهيم كزازى (ذ109/2/). | #الأشعة البدريّة، از ملا محمد اسماعيل بن محمد ابراهيم كزازى (ذ109/2/). | ||
#شرح شيخ على بن عبدالصمد ميسى صاحب الرسالة الميسية (ذ111/5/، 175/13). | #شرح شيخ على بن عبدالصمد ميسى صاحب الرسالة الميسية (ذ111/5/، 175/13). | ||
#شرح عيسى بن محمد جزائرى (م 106 ق) (ذ111/5/، 175/13). | #شرح عيسى بن محمد جزائرى (م 106 ق) (ذ111/5/، 175/13). | ||
#شرح | #شرح نظامالدين عبدالحى بن عبدالوهاب حسينى (ميانۀ قرن دهم) (مقدمه‌اى بر فقه ص 174 ترجمۀ كتاب). | ||
==ترجمه== | ==ترجمه== | ||
| خط ۱۶۴: | خط ۱۶۴: | ||
اين كتاب مكررا به فارسى ترجمه شده است كه نام بعضى از مترجمين آن عبارتند از: | اين كتاب مكررا به فارسى ترجمه شده است كه نام بعضى از مترجمين آن عبارتند از: | ||
#حسن بن | #حسن بن غياثالدين استرآبادى (بعض الأصحاب) (ذ94/4/، مقدمۀ رسائل المحقق الكركي). | ||
#سيد ابوالمعالى بن | #سيد ابوالمعالى بن بدرالدين حسن حسينى استرآبادى (ذ104/4/، [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] 454/2). | ||
#حسن بن عبدالغفار (نيمۀ اول قرن دهم) (مقدمه‌اى بر فقه شيعه ص 172). | #حسن بن عبدالغفار (نيمۀ اول قرن دهم) (مقدمه‌اى بر فقه شيعه ص 172). | ||
#على بن حسن زوارى (ميانۀ قرن دهم) (مقدمه‌اى بر فقه شيعه ص 172). | #على بن حسن زوارى (ميانۀ قرن دهم) (مقدمه‌اى بر فقه شيعه ص 172). | ||
| خط ۱۹۶: | خط ۱۹۶: | ||
در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]76/15 به چهار نسخه خطى آستان قدس رضوى به خط مؤلف، كتابخانه سيد جعفر بن باقر بحر العلوم، كتابخانه شيخ | در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]76/15 به چهار نسخه خطى آستان قدس رضوى به خط مؤلف، كتابخانه سيد جعفر بن باقر بحر العلوم، كتابخانه شيخ شرفالدين پنجهزارى مازندرانى، شيخ هادى كاشف الغطاء اشاره نموده است در كتاب مقدمه‌اى بر فقه شيعه ص 176 به نسخه‌هاى متعدد منتخبى از كتابخانه‌هاى آستان قدس رضوى، دانشگاه تهران، ملك اشاره نموده است. در چاپ كتاب موجود از سه نسخه خطى كتابخانه آیت‌الله مرعشى مربوط به سالهاى 924، 1128، 964 ه ق استفاده شده است. | ||
==ويژگيها== | ==ويژگيها== | ||
| خط ۲۰۳: | خط ۲۰۳: | ||
از مهمترين ويژگيهاى كتاب استقراء تام كلمات فقهاء همراه با بررسى عالمانه و محققانه آنها و فقه الحديث روايات مى‌باشد. وى در اين كتاب مختصر بسيارى از اقوال فقها را بيان نموده كه پس از ذكر بعضى از عبارتهاى آن به اسامى بعضى از آنها اشاره مى‌شود. | از مهمترين ويژگيهاى كتاب استقراء تام كلمات فقهاء همراه با بررسى عالمانه و محققانه آنها و فقه الحديث روايات مى‌باشد. وى در اين كتاب مختصر بسيارى از اقوال فقها را بيان نموده كه پس از ذكر بعضى از عبارتهاى آن به اسامى بعضى از آنها اشاره مى‌شود. | ||
در مقدمه سوّم از باب اوّل ص 143 آمده است: و ممن نقل الاجماع على ذلك من متأخرى اصحابنا، المحقق | در مقدمه سوّم از باب اوّل ص 143 آمده است: و ممن نقل الاجماع على ذلك من متأخرى اصحابنا، المحقق نجمالدين بن سعيد؟ ؟ ؟ المعتبر، و العلامة المتبحر جمالالدين ابن المطهر فى كتبه كالتذكرة و غيرها و شيخنا الشهيد فى الذكرى. | ||
در باب ثانى ص 145 آمده است: و هو (جواز) المشهور بين الاصحاب و به قال الشيخ رحمه الله فى النهاية و [[الخلاف]]، و ابوالصلاح، و المحقق فى المعتبر، و العلامة فى المختلف و غيره | در باب ثانى ص 145 آمده است: و هو (جواز) المشهور بين الاصحاب و به قال الشيخ رحمه الله فى النهاية و [[الخلاف]]، و ابوالصلاح، و المحقق فى المعتبر، و العلامة فى المختلف و غيره | ||
| خط ۲۳۲: | خط ۲۳۲: | ||
همچون رساله جعفرية و قاطعة اللجاج و ساير آثار [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق كركى]]، توسط [[قطیفی بحرانی، ابراهیم بن سلیمان|شيخ ابراهيم قطيفى]] در رد اين كتاب نيز صلاة الجمعة قطيفى نوشته شد كه در آن وجوب نماز جمعه با وجود فقيه جامع الشرائط رد شده است (ذ62/15/) | همچون رساله جعفرية و قاطعة اللجاج و ساير آثار [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق كركى]]، توسط [[قطیفی بحرانی، ابراهیم بن سلیمان|شيخ ابراهيم قطيفى]] در رد اين كتاب نيز صلاة الجمعة قطيفى نوشته شد كه در آن وجوب نماز جمعه با وجود فقيه جامع الشرائط رد شده است (ذ62/15/) | ||
از بين خاندان [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق كركى]] نوۀ دخترى وى، سيد حسين بن | از بين خاندان [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق كركى]] نوۀ دخترى وى، سيد حسين بن ضياءالدين موسوى معروف به مجتهد كتاب اللمعة فى عدم عينية صلاة الجمعة را تأليف نموده در آن با بدترين عبارتها نظريات [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق كركى]] را رد كرده است ذ146/3/، 353/18، اعيان الشيعه 186/5 | ||
از بين فرزندان وى شيخ حسن بن [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق كركى]] كتابى بنام صلاة الجمعة تأليف نموده و در آن وجوب عينى نماز جمعة را مشروط به اذن امام معصوم ع دانسته است ذ69/15/، 73، ذ146/3/ يكى ديگر از فرزندان وى بنام شيخ عبدالعالى بن [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق كركى]] كتابى بنام اللمعة در عدم وجوب عينى در زمان غيبت امام ع نوشته است ذ352/18/ | از بين فرزندان وى شيخ حسن بن [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق كركى]] كتابى بنام صلاة الجمعة تأليف نموده و در آن وجوب عينى نماز جمعة را مشروط به اذن امام معصوم ع دانسته است ذ69/15/، 73، ذ146/3/ يكى ديگر از فرزندان وى بنام شيخ عبدالعالى بن [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق كركى]] كتابى بنام اللمعة در عدم وجوب عينى در زمان غيبت امام ع نوشته است ذ352/18/ | ||
| خط ۳۰۱: | خط ۳۰۱: | ||
در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] به دو نسخه خطى مربوط به سال 963 ه ق به خط شاه ملا حافظ قارى در كتابخانه شوشتريها و نسخه مربوط به سال 1055 به خط شيخ | در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] به دو نسخه خطى مربوط به سال 963 ه ق به خط شاه ملا حافظ قارى در كتابخانه شوشتريها و نسخه مربوط به سال 1055 به خط شيخ شرفالدين على بن جمالالدين مازندرانى در كتابخانه شيخ هادى كاشف الغطاء اشاره شده است. (ذ192/11/) | ||
در كتاب مقدمه‌اى بر فقه شيعه نيز به چندين نسخه منتخب از كتابخانه‌هاى مجلس شوراى اسلامى، آیت‌الله مرعشى، حسينيه شوشتريها، ملك در تهران اشاره نموده است. | در كتاب مقدمه‌اى بر فقه شيعه نيز به چندين نسخه منتخب از كتابخانه‌هاى مجلس شوراى اسلامى، آیت‌الله مرعشى، حسينيه شوشتريها، ملك در تهران اشاره نموده است. | ||
| خط ۳۴۶: | خط ۳۴۶: | ||
وى در اوائل كتاب صرفا به قول [[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اوّل]] در القواعد و الفوائد پرداخته است و نظر فقهاى ديگر را بيان ننموده است. | وى در اوائل كتاب صرفا به قول [[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اوّل]] در القواعد و الفوائد پرداخته است و نظر فقهاى ديگر را بيان ننموده است. | ||
در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]](248/7، 225/15، 259/17) به چند نسخه خطى مربوط به سالهاى 954، 982 متعلق به كتابخانه‌هاى خوانسارى، شيخ مشكور در نجف، راجه فيض آباد و در نزد سيد | در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]](248/7، 225/15، 259/17) به چند نسخه خطى مربوط به سالهاى 954، 982 متعلق به كتابخانه‌هاى خوانسارى، شيخ مشكور در نجف، راجه فيض آباد و در نزد سيد هبةالدين اشاره نموده است. | ||
در مقدمه‌اى بر فقه شيعه ص 180 نيز به نسخه‌هاى خطى متعددى از دانشگاه تهران، آستان قدس رضوى، آیت‌الله مرعشى، ملك در تهران، مجلس شوراى اسلامى و غير آنان اشاره نموده است. | در مقدمه‌اى بر فقه شيعه ص 180 نيز به نسخه‌هاى خطى متعددى از دانشگاه تهران، آستان قدس رضوى، آیت‌الله مرعشى، ملك در تهران، مجلس شوراى اسلامى و غير آنان اشاره نموده است. | ||
| خط ۳۸۲: | خط ۳۸۲: | ||
مؤلف با استدلال به عمومات و اطلاقات در باب طهارت اين نظر را انتخاب نموده است و از كسانى كه اين نظريه را انتخاب ننمايند اينگونه تعبير نموده است: ما يخطر فى الاوهام على خواطر من لم ترض نفسه بمعرفة طرق الاستدلال الفقهية، فتراه يخبط خبط عشواء فى الليلة الظلماء لا يتميز عنده غث ما فى يدين من سمينه. در دو جا از [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]](ج 184/22) و (ج 193/22) با عبارتهاى يكسان از اين كتاب نام برده شده و [[آقا بزرگ تهرانى]] به معرفى آن پرداخته است. | مؤلف با استدلال به عمومات و اطلاقات در باب طهارت اين نظر را انتخاب نموده است و از كسانى كه اين نظريه را انتخاب ننمايند اينگونه تعبير نموده است: ما يخطر فى الاوهام على خواطر من لم ترض نفسه بمعرفة طرق الاستدلال الفقهية، فتراه يخبط خبط عشواء فى الليلة الظلماء لا يتميز عنده غث ما فى يدين من سمينه. در دو جا از [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]](ج 184/22) و (ج 193/22) با عبارتهاى يكسان از اين كتاب نام برده شده و [[آقا بزرگ تهرانى]] به معرفى آن پرداخته است. | ||
در اين دو جا به نسخه‌هاى مربوط به سالهاى 958 به خط مولى درويش محمد و مربوط به 963 ه ق از كتابخانه آیت‌الله مجدد شيرازى و مربوط به 952 ه ق در آخر ارشاد الاذهان [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلّى]] به خط | در اين دو جا به نسخه‌هاى مربوط به سالهاى 958 به خط مولى درويش محمد و مربوط به 963 ه ق از كتابخانه آیت‌الله مجدد شيرازى و مربوط به 952 ه ق در آخر ارشاد الاذهان [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلّى]] به خط جلالالدين محمد بن قطبالدين احمد در كتابخانه شيخ محمد حسن بن محسن جواهرى اشاره شده است. | ||
در كتاب مقدمه‌اى بر فقه شيعه ص 171 به نسخه‌هاى مربوط به دانشگاه شيراز و دانشگاه تهران اشاره شده است. | در كتاب مقدمه‌اى بر فقه شيعه ص 171 به نسخه‌هاى مربوط به دانشگاه شيراز و دانشگاه تهران اشاره شده است. | ||
| خط ۵۳۰: | خط ۵۳۰: | ||
وضعتها؟ ؟ (رسالة الحج) على سبيل الاختصار، بالتماس خلاصة بعض الاخوان الاخيار نفعه الله و ايانابها و اجزل لنا جميعا ثوابها. | وضعتها؟ ؟ (رسالة الحج) على سبيل الاختصار، بالتماس خلاصة بعض الاخوان الاخيار نفعه الله و ايانابها و اجزل لنا جميعا ثوابها. | ||
در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] ج 269/22، ج 197/25 به شرح اين كتاب به نام هداية الناج به وسيله | در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] ج 269/22، ج 197/25 به شرح اين كتاب به نام هداية الناج به وسيله شرفالدين يحيى بن عزالدين حسين بحرانى شاگرد مؤلف و نائب او در شهر يزد اشاره شده است. | ||
شرفالدين يحيى علاوه بر اين كتاب رسالة الجعفريه وى را نيز شرح زده است (ذ12/2/، 436/3) و همينطور اللمعة الجلية [[ابن فهد حلی، احمد بن محمد|ابن فهد حلّى]] را شرح نموده است ذ190/6/ | |||
در مقدمه ناشر به نسخه‌هائى از كتاب متعلق به آستان قدس رضوى و كتابخانه آیت‌الله مرعشى مربوط به سال 964 اشاره شده است. | در مقدمه ناشر به نسخه‌هائى از كتاب متعلق به آستان قدس رضوى و كتابخانه آیت‌الله مرعشى مربوط به سال 964 اشاره شده است. | ||
| خط ۶۶۴: | خط ۶۶۴: | ||
اين كتاب دربردارنده 290 مسئله فقهى و جواب آن است كه از ابواب مختلف سؤال شده است و فردى آنها را در يك جا گرد آورده است. وى دربارۀ گردآورى آن در مقدمه مى‌نويسد: هى لعمرى من | اين كتاب دربردارنده 290 مسئله فقهى و جواب آن است كه از ابواب مختلف سؤال شده است و فردى آنها را در يك جا گرد آورده است. وى دربارۀ گردآورى آن در مقدمه مى‌نويسد: هى لعمرى من مهماتالدين و ما يعم به بلوى المكلفين، و قد كانت متفرقة فى كتبنا و كتب الاصحاب فاحببت جمعها فى هذا الكتاب، ليعظم نفعها و يحسن وقعها و ما اثبت الاّ ما صح اسنادها اليه و قوى اعتمادى عليه. | ||
سؤالهاى موجود در آن از نظر سطح علمى يكسان نيستند و از ابواب مختلفى همچون طهارت، صلاة، ارث، احياء، خمس، وقف، زكاة، ضمان، نكاح، طلاق، بيع، نذر، وصيت مطرح شده‌اند. | سؤالهاى موجود در آن از نظر سطح علمى يكسان نيستند و از ابواب مختلفى همچون طهارت، صلاة، ارث، احياء، خمس، وقف، زكاة، ضمان، نكاح، طلاق، بيع، نذر، وصيت مطرح شده‌اند. | ||