۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
شیعه در اسلام: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'علامۀ حلى' به 'علامۀ حلى '
جز (جایگزینی متن - ' (ره)' به '(ره)') |
جز (جایگزینی متن - 'علامۀ حلى' به 'علامۀ حلى ') |
||
| خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
بحث از تفكر مذهبى شيعه و برخورد اين فرقۀ مستقيم با كتاب و سنت بخش بعدى كتاب را به خود اختصاص داده است. ايشان عقل‌گرائى شيعه را از امتيازات مهم شيعه برشمرده و كوششى كه شيعه براى فلسفه انجام داده‌اند و بقاء فلسفه در ميان شيعه را دليلى بر مدعاى خود مى‌دانند. | بحث از تفكر مذهبى شيعه و برخورد اين فرقۀ مستقيم با كتاب و سنت بخش بعدى كتاب را به خود اختصاص داده است. ايشان عقل‌گرائى شيعه را از امتيازات مهم شيعه برشمرده و كوششى كه شيعه براى فلسفه انجام داده‌اند و بقاء فلسفه در ميان شيعه را دليلى بر مدعاى خود مى‌دانند. | ||
[[طباطبایی، محمدحسین|مرحوم علامه]]؛ [[کلینی، محمد بن یعقوب|كلينى]]، علامۀ | [[طباطبایی، محمدحسین|مرحوم علامه]]؛ [[کلینی، محمد بن یعقوب|كلينى]]، [[علامه حلی، حسن بن یوسف|علامۀ حلى]] ، [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصيرالدين طوسى]]، [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ مرتضى انصارى]] و [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدرالمتألهين شيرازى]] را از نوابع شيعه مى‌داند كه هر كدام خدمات شايان توجه و بى‌بديلى را به عالم علم مبذول داشته‌اند. | ||
تمسك شيعه به طريق كشف و شهود براى رسيدن به حقائق و مبنا قرار دادن آن بر افكار و عقائد خويش سخن ديگرى است، از تفكر مذهبى شيعه. ايشان طريق نفس و پرداختن به آن را كه باعث خداشناسى و عرفان واقعى مى‌گردد، را طريق واقعى و صحيح كشف و شهود مى‌دانند. | تمسك شيعه به طريق كشف و شهود براى رسيدن به حقائق و مبنا قرار دادن آن بر افكار و عقائد خويش سخن ديگرى است، از تفكر مذهبى شيعه. ايشان طريق نفس و پرداختن به آن را كه باعث خداشناسى و عرفان واقعى مى‌گردد، را طريق واقعى و صحيح كشف و شهود مى‌دانند. | ||