۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' عليه السلام' به 'عليه‌السلام'
جز (جایگزینی متن - '،ن' به '، ن') |
جز (جایگزینی متن - ' عليه السلام' به 'عليه‌السلام') |
||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
يكى از مباحث اين كتاب ارتباط شيعيان با اسماعيليان است. سواى اختلاف‌هاى جدى ميان اين دو، نفرت عمومى از اسماعيليه بدان حد است كه عبدالجليل نيز متأثر از چنين فضايى هيچ تمايلى براى نقد مطالب متداول درباره اسماعيليه نشان نداده است. خواننده امروز مى‌بايد به اين نكته توجه داشته باشد كه امكان همدلى عبدالجليل با اسماعيليه نبوده است. اما بسيارى از اينگونه ادعاها نادرست است و در اين تلخيص تنها از باب آشنايى، از اين مطالب سخن رفته است و بيشتر اين مطالب صحت نداشته و بايد براى دريافت واقعيت به آثار تحقيقى نوشته شده در اين موضوع رجوع نمود. | يكى از مباحث اين كتاب ارتباط شيعيان با اسماعيليان است. سواى اختلاف‌هاى جدى ميان اين دو، نفرت عمومى از اسماعيليه بدان حد است كه عبدالجليل نيز متأثر از چنين فضايى هيچ تمايلى براى نقد مطالب متداول درباره اسماعيليه نشان نداده است. خواننده امروز مى‌بايد به اين نكته توجه داشته باشد كه امكان همدلى عبدالجليل با اسماعيليه نبوده است. اما بسيارى از اينگونه ادعاها نادرست است و در اين تلخيص تنها از باب آشنايى، از اين مطالب سخن رفته است و بيشتر اين مطالب صحت نداشته و بايد براى دريافت واقعيت به آثار تحقيقى نوشته شده در اين موضوع رجوع نمود. | ||
كتاب نقض به «ادبيات جدلى» تعلق دارد. خاستگاه اين ادبيات به اختلاف بر سر مسئله امامت باز مى‌گردد. بعد از وفات پيامبر ميان امت بر سر آنكه چه كسى بعد از آن بزرگوار عهده‌دار امور امت خواهد شد، اختلاف در گرفت. عده‌اى به سخنان پيامبر استناد كرده و از نص يا انتخاب صريح پيامبر در اين باره سخن گفتند و از على- | كتاب نقض به «ادبيات جدلى» تعلق دارد. خاستگاه اين ادبيات به اختلاف بر سر مسئله امامت باز مى‌گردد. بعد از وفات پيامبر ميان امت بر سر آنكه چه كسى بعد از آن بزرگوار عهده‌دار امور امت خواهد شد، اختلاف در گرفت. عده‌اى به سخنان پيامبر استناد كرده و از نص يا انتخاب صريح پيامبر در اين باره سخن گفتند و از على-عليه‌السلام- به عنوان فرد منصوص سخن گفتند. | ||
گروه ديگر اين مسئله را نفى كردند يا از عدم دلالت كافى تصريحات سخن گفتند. اين دو جريان به تشيع و تسنن معروف شدند. اين اختلافات در طى زمان باعث پديد آمدن ادبيات خاصى به نام «ادبيات جدلى» شد. هر يك از افراد اين دو گروه به نگارش كتاب‌هايى در رد دعاوى ديگرى پرداختند. مثلا اديب معتزلى [[جاحظ، عمرو بن بحر|جاحظ]] (متوفى 255 ق) آثارى با عنوان الردّ على الروافض نگاشت و در آن‌ها به نقد ديدگاه‌هاى شيعه در مسئله امامت پرداختند. از متكلمان امامى، مى‌توان به هشام بن حكم، و [[ابن شاذان، فضل بن شاذان|فضل بن شاذان]] نيشابورى اشاره كرد كه آثارى در دفاع از انديشه امامت از منظر شيعه تحرير كردند. | گروه ديگر اين مسئله را نفى كردند يا از عدم دلالت كافى تصريحات سخن گفتند. اين دو جريان به تشيع و تسنن معروف شدند. اين اختلافات در طى زمان باعث پديد آمدن ادبيات خاصى به نام «ادبيات جدلى» شد. هر يك از افراد اين دو گروه به نگارش كتاب‌هايى در رد دعاوى ديگرى پرداختند. مثلا اديب معتزلى [[جاحظ، عمرو بن بحر|جاحظ]] (متوفى 255 ق) آثارى با عنوان الردّ على الروافض نگاشت و در آن‌ها به نقد ديدگاه‌هاى شيعه در مسئله امامت پرداختند. از متكلمان امامى، مى‌توان به هشام بن حكم، و [[ابن شاذان، فضل بن شاذان|فضل بن شاذان]] نيشابورى اشاره كرد كه آثارى در دفاع از انديشه امامت از منظر شيعه تحرير كردند. | ||