۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
مؤلفو الشيعة في صدر الإسلام: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'اميرالمؤمنين على(ع)' به 'اميرالمؤمنين على(ع) '
جز (جایگزینی متن - '</ref> ' به '</ref>') |
جز (جایگزینی متن - 'اميرالمؤمنين على(ع)' به 'اميرالمؤمنين على(ع) ') |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
== معرفى اجمالى == | == معرفى اجمالى == | ||
'''مؤلفو الشيعة في صدر الإسلام''' از آثار سودمند علامه مجاهد و پژوهشگر بزرگ [[شرف‌الدین، عبدالحسین|سيد عبدالحسين شرف الدين]] (كاظمين 1290- 1377ق نجف) است كه در آن گروهى از نويسندگان شيعى در دوره صدر اسلام تا دوره حضرت امام هادى(ع) را معرفى كرده است. در اين اثر ارزنده، پيشگامى شيعه در تأليف كتاب و ترويج علم آشكار شده است. مؤلف اثبات كرده است كه اولين نويسنده در صدر اسلام، عبارت از اميرالمؤمنين على(ع) است كه به كتابت قرآن كريم پرداخت<ref>متن كتاب، ص 13</ref> | '''مؤلفو الشيعة في صدر الإسلام''' از آثار سودمند علامه مجاهد و پژوهشگر بزرگ [[شرف‌الدین، عبدالحسین|سيد عبدالحسين شرف الدين]] (كاظمين 1290- 1377ق نجف) است كه در آن گروهى از نويسندگان شيعى در دوره صدر اسلام تا دوره حضرت امام هادى(ع) را معرفى كرده است. در اين اثر ارزنده، پيشگامى شيعه در تأليف كتاب و ترويج علم آشكار شده است. مؤلف اثبات كرده است كه اولين نويسنده در صدر اسلام، عبارت از [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين على(ع)]] است كه به كتابت قرآن كريم پرداخت<ref>متن كتاب، ص 13</ref> | ||
== ساختار == | == ساختار == | ||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
#روش نويسنده در اين كتاب، يك روش كاملاً علمى و تحقيقى است و جنبه تبليغاتى و حماسى صرف ندارد. نويسنده براى اين منظور با استناد به تأليفات نويسندگان مختلف جهان اسلام اثبات كرده است كه شيعيان در زمينه نگارش علوم گوناگون نقشى اساسى و غيرقابل انكار داشته‌اند. به همين جهت با آنكه بيش از يك قرن از نگارش اين اثر گذشته است ولى هنوز هم ارزش و اعتبار علمى خود را در مجامع پژوهشى حفظ كرده است. | #روش نويسنده در اين كتاب، يك روش كاملاً علمى و تحقيقى است و جنبه تبليغاتى و حماسى صرف ندارد. نويسنده براى اين منظور با استناد به تأليفات نويسندگان مختلف جهان اسلام اثبات كرده است كه شيعيان در زمينه نگارش علوم گوناگون نقشى اساسى و غيرقابل انكار داشته‌اند. به همين جهت با آنكه بيش از يك قرن از نگارش اين اثر گذشته است ولى هنوز هم ارزش و اعتبار علمى خود را در مجامع پژوهشى حفظ كرده است. | ||
#به نظر مى‌رسد نويسنده در شرايطى اين كتاب را نوشته است كه پرسشها و شبهاتى درباره نقش علمى شيعه در تاريخ اسلام مطرح شده و بلكه تبليغاتى منفى و جنگ روانى و رسانه‌اى شديد و ظالمانه‌اى بر ضد مذهب تشيع در جريان بوده است<ref>همان، ج 6، ص 73</ref>همان‌طور كه معاصران ايشان، علامه [[صدر، حسن |سيد حسن صدر]]كه «تأسيس الشيعة لعلوم الإسلام» را نوشت و علامه شيخ [[آقا بزرگ تهرانى]] كه «[[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]إلى تصانيف الشيعة» را پديد آورد و آيت‌الله [[آل کاشف‌الغطاء، محمدحسین|شيخ محمد حسين كاشف الغطا]] ء كه كتاب «تاريخ آداب اللغة العربية» نوشته [[زیدان، جرجی|جرجى زيدان]] (درگذشته 1914م) را نقادى كرد؛ همگى همين دغدغه و هدف را داشتند و درصدد پاسخگويى علمى به شبهات دشمنان بودند.<ref>حكيمى، محمد رضا، ص24-22</ref> | #به نظر مى‌رسد نويسنده در شرايطى اين كتاب را نوشته است كه پرسشها و شبهاتى درباره نقش علمى شيعه در تاريخ اسلام مطرح شده و بلكه تبليغاتى منفى و جنگ روانى و رسانه‌اى شديد و ظالمانه‌اى بر ضد مذهب تشيع در جريان بوده است<ref>همان، ج 6، ص 73</ref>همان‌طور كه معاصران ايشان، علامه [[صدر، حسن |سيد حسن صدر]]كه «تأسيس الشيعة لعلوم الإسلام» را نوشت و علامه شيخ [[آقا بزرگ تهرانى]] كه «[[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]إلى تصانيف الشيعة» را پديد آورد و آيت‌الله [[آل کاشف‌الغطاء، محمدحسین|شيخ محمد حسين كاشف الغطا]] ء كه كتاب «تاريخ آداب اللغة العربية» نوشته [[زیدان، جرجی|جرجى زيدان]] (درگذشته 1914م) را نقادى كرد؛ همگى همين دغدغه و هدف را داشتند و درصدد پاسخگويى علمى به شبهات دشمنان بودند.<ref>حكيمى، محمد رضا، ص24-22</ref> | ||
#موضوع كتاب حاضر عبارت از پيشتازى شيعه در تأليف كتاب است ولى نويسنده كتابش را با سرور همه شيعييان و افتخار همه بشريت حضرت اميرالمؤمنين على(ع) آغاز كرده است و روشن كرده كه اولين نويسنده، او بود كه بعد از رحلت پيامبر(ص) نخستين كارش را كتابت قرآن قرار داد و تا از آن فراغت حاصل نكرد مشغول كار ديگرى نشد. همچنين [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] بعد از آن كتابى درباره ديات نوشت<ref>متن كتاب، ص 12- 14</ref> | #موضوع كتاب حاضر عبارت از پيشتازى شيعه در تأليف كتاب است ولى نويسنده كتابش را با سرور همه شيعييان و افتخار همه بشريت حضرت [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين على(ع)]] آغاز كرده است و روشن كرده كه اولين نويسنده، او بود كه بعد از رحلت پيامبر(ص) نخستين كارش را كتابت قرآن قرار داد و تا از آن فراغت حاصل نكرد مشغول كار ديگرى نشد. همچنين [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] بعد از آن كتابى درباره ديات نوشت<ref>متن كتاب، ص 12- 14</ref> | ||
#همچنين نويسنده نوشته است كه حضرت امام [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] مصحفى براى حضرت فاطمه(س) نگاشت كه در آن امثال و حكمتها و اخبار و قضايايى را بيان كرده بود.<ref>همان، ص 15</ref> | #همچنين نويسنده نوشته است كه حضرت امام [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] مصحفى براى حضرت فاطمه(س) نگاشت كه در آن امثال و حكمتها و اخبار و قضايايى را بيان كرده بود.<ref>همان، ص 15</ref> | ||
#[[حسینی اشکوری، احمد|سيد احمد حسينى]] در مقدمه توضيح داده است كه عمده منابع نويسنده در اثر حاضر عبارت از كتابهاى اهل سنت است و اين مطلب، ردّ كردن ضمنى كسانى است كه خوش دارند شايعه بسازند و بدون هيچ سندى تبليغات و ادّعا كنند كه تشيّع در قرن‌هاى بعد به وجود آمد و اثرى از آن در صدر اسلام نيست و اين مذهب از زمان صفويه به بعد انتشار و گسترش يافته است!<ref>همان، ص 9</ref>با مطالعه كتاب حاضر، بطلان اين گونه شايعات و اصالت مذهب تشيع و حقانيت آن و تقدم شيعه در موضوع نگارش علوم اسلامى ثابت مى‌شود و همچنين آشكار مى‌گردد كه اين مطلب، يقينى و متواتر است و در كتابهاى معتبر اهل سنت نيز ثبت شده است و هيچ شكى در آن نيست. | #[[حسینی اشکوری، احمد|سيد احمد حسينى]] در مقدمه توضيح داده است كه عمده منابع نويسنده در اثر حاضر عبارت از كتابهاى اهل سنت است و اين مطلب، ردّ كردن ضمنى كسانى است كه خوش دارند شايعه بسازند و بدون هيچ سندى تبليغات و ادّعا كنند كه تشيّع در قرن‌هاى بعد به وجود آمد و اثرى از آن در صدر اسلام نيست و اين مذهب از زمان صفويه به بعد انتشار و گسترش يافته است!<ref>همان، ص 9</ref>با مطالعه كتاب حاضر، بطلان اين گونه شايعات و اصالت مذهب تشيع و حقانيت آن و تقدم شيعه در موضوع نگارش علوم اسلامى ثابت مى‌شود و همچنين آشكار مى‌گردد كه اين مطلب، يقينى و متواتر است و در كتابهاى معتبر اهل سنت نيز ثبت شده است و هيچ شكى در آن نيست. | ||