قمقام زخار و صمصام بتار: تفاوت میان نسخه‌ها

نویسنده در حد توان به‌گونه‌ای دقیق مسائل متنوع را پیرامون یک موضوع‌ خاص طرح کرده و نتیجه گرفته و از حشو و زوائد (به قول خودش) به‌‌شدت پرهیز کرده است. او از کتاب‌های متعدد فقهی، تاریخی، حدیثی و... شیعه به‌وفور بهره برده، منابع مهمی چون نهج البلاغة و شروح آن، كامل الزیارات، امالی [[ابن بابویه، محمد بن علی|شیخ صدوق]]، امالی شیخ طوسی، إحقاق‌ الحق، ارشاد، اصول کافی، تهذیب، وسائل الشعية و همچنین از کتاب‌های صحاح اهل سنت و دیگر کتاب‌های معتبر تاریخی و لغوی آنان استفاده کرده است. او با تبحر خاصی که در ادبیات داشته، در جای‌جای کتاب از امثله، اشعار و ضرب‌المثل‌های عربی و فارسی بهره برده است.