۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
پرتوی از سیمای مهدویت در قرآن و حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'عليهم السلام' به 'عليهم‌السلام'
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
جز (جایگزینی متن - 'عليهم السلام' به 'عليهم‌السلام') |
||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
عده كثيرى از صحابه زمان پيامبر اكرم(ص) و تابعين، احاديث مربوط به امام زمان(عج) را نقل نموده‌اند كه فصل ششم و هفتم به ذكر نام عدّه‌اى از آنان و منابع آن به طور كامل و دقيق به نقل از كتب شيعه و سنّى مى‌پردازد. از صحابه مى‌توان از [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]]، امام حسين(ع)، ام سلمه، [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]]، ابن مسعود، ابوهريره، و از تابعين ابراهيم بن علقمه، ابوصديق ناجى، ابونضره، [[سلیم بن قیس هلالی|سليم بن قيس]] هلالى و عبدالرحمن بن ابى ليلى نام برد. | عده كثيرى از صحابه زمان پيامبر اكرم(ص) و تابعين، احاديث مربوط به امام زمان(عج) را نقل نموده‌اند كه فصل ششم و هفتم به ذكر نام عدّه‌اى از آنان و منابع آن به طور كامل و دقيق به نقل از كتب شيعه و سنّى مى‌پردازد. از صحابه مى‌توان از [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]]، امام حسين(ع)، ام سلمه، [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]]، ابن مسعود، ابوهريره، و از تابعين ابراهيم بن علقمه، ابوصديق ناجى، ابونضره، [[سلیم بن قیس هلالی|سليم بن قيس]] هلالى و عبدالرحمن بن ابى ليلى نام برد. | ||
در فصل هشتم، مؤلف ليستى از دانشمندان اهل سنّت (249 نفر) كه احاديث مربوط به امام زمان(ع) را در كتب خود نقل نموده‌اند، بيان مى‌كند اين اطلاعات شامل نام صاحب اثر، سال تولد و فوت، نام اثر و آدرس دقيق احاديث و مكان چاپ اثر مى‌باشد. فصل نهم، نام عدّه‌اى از افراد كه تمامى سعى و تلاش خود را در نفى و تحريف مساله مهدويّت مبذول داشته‌اند، ذكر مى‌شود. كه مى‌توان از گلدزيهر يهودى الاصل آلمانى، مارگلى يوت، دى، بى مك دانالد، دار مستتر، محبّ الدين خطيب، محمد عبدالله عنان، [[علاءالدوله سمنانی، احمد بن محمد|علاء الدوله سمنانى]]، احمد امين و [[ابن خلدون، عبدالرحمن بن محمد|ابن خلدون]]، ابن تيميّه، [[کسروی، احمد|احمد كسروى]]، شيخ محمد مردوخ و ناصر الدين صاحب الزمانى نام برد. فصل دهم، چهارده حديث درخصوص مساله غيبت صغرى و كبرى امام زمان(ع) از ديدگاه پيامبر(ص) و ائمه | در فصل هشتم، مؤلف ليستى از دانشمندان اهل سنّت (249 نفر) كه احاديث مربوط به امام زمان(ع) را در كتب خود نقل نموده‌اند، بيان مى‌كند اين اطلاعات شامل نام صاحب اثر، سال تولد و فوت، نام اثر و آدرس دقيق احاديث و مكان چاپ اثر مى‌باشد. فصل نهم، نام عدّه‌اى از افراد كه تمامى سعى و تلاش خود را در نفى و تحريف مساله مهدويّت مبذول داشته‌اند، ذكر مى‌شود. كه مى‌توان از گلدزيهر يهودى الاصل آلمانى، مارگلى يوت، دى، بى مك دانالد، دار مستتر، محبّ الدين خطيب، محمد عبدالله عنان، [[علاءالدوله سمنانی، احمد بن محمد|علاء الدوله سمنانى]]، احمد امين و [[ابن خلدون، عبدالرحمن بن محمد|ابن خلدون]]، ابن تيميّه، [[کسروی، احمد|احمد كسروى]]، شيخ محمد مردوخ و ناصر الدين صاحب الزمانى نام برد. فصل دهم، چهارده حديث درخصوص مساله غيبت صغرى و كبرى امام زمان(ع) از ديدگاه پيامبر(ص) و ائمه عليهم‌السلام بيان مى‌شود كه براى امت اسلامى حجّتى قاطع بوده و كسى را قدرت بر انكار اين دو غيبت بر امام زمان(ع) نيست. فصل يازدهم به بحث امكان تشرف در زمان غيبت كبرا خدمت امام زمان(ع) و بررسى توقيعى كه از ناحيه آن حضرت براى آخرين نائب خاص صادر شده است، مى‌پردازد. مؤلف در فصل دوازدهم به معرّفى چهار نائب خاص امام زمان(ع) در دوران غيبت صغرى(255- 329ق) مى‌پردازد. و در پايان ليستى از اشخاصى كه به عنوان وكيل امام(ع) بوده‌اند و آن‌ها واسطه بين مردم و وكيل مخصوص امام بوده‌اند، ذكر مى‌شود. فصل سيزدهم و چهاردهم، مؤلف فلسفه غيبت و انتظار را شرح مى‌دهد. محققّان و صاحب‌نظران علّت‌هايى؛ از جمله امتحان و آزمايش مردم، عدم آمادگى جهان جهت درك حضرت، تاديب مردم و اثبات ناتوانى بشردر اجراى عدالت براى فلسفه غيبت ذكر نموده‌اند. در فصل انتظار مباحث فضيلت انتظار، مفهوم انتظار و وظيفه منتظر مطرح مى‌شود. فصل پانزدهم، مؤلف بحث علائم و نشانه‌هاى ظهور امام زمان(ع) را مطرح و طى روايتى طولانى از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] اين نشانه‌ها را متذكر مى‌شوند. | ||
در فصول شانزدهم و هفدهم و هجدهم بحث رجعت از منظر قرآن كريم، احاديث معصومين(ع) و علماى شيعه مورد بررسى قرار مى‌گيرد. در فصل نوزدهم، مؤلف گوشه‌اى از سخنان گهربار امام زمان(ع) را جمع‌آورى نموده است. | در فصول شانزدهم و هفدهم و هجدهم بحث رجعت از منظر قرآن كريم، احاديث معصومين(ع) و علماى شيعه مورد بررسى قرار مى‌گيرد. در فصل نوزدهم، مؤلف گوشه‌اى از سخنان گهربار امام زمان(ع) را جمع‌آورى نموده است. | ||
| خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
عده‌اى از دانشمندان اهل سنّت اذعان دارند كه حضرت مهدى(ع) فرزند بلافصل امام حسن عسگرى(ع) مى‌باشند و در نيمه شعبان 255ق تولد يافته است و مؤلف در فصل بيست و دوم، نمونه‌هايى از گفتارهاى اين دانشمندان را كه در منابع آن‌ها بيان شده است، براى خواننده اين اثر بازگو مى‌نمايد. از جمله ابن صباغ مالكى، ابن خلكان، ابن جوزى، شبراوى و [[ابن طولون، محمد بن علی|ابن طولون]]، فصل بيست و سوم درصدد پاسخ به اين سوال است كه چگونه انسانى مى‌تواند ساليانى دراز و طولانى زنده بماند و اين يكى از مسائل قابل توجّه در زندگى امام زمان(ع) مى‌باشد. | عده‌اى از دانشمندان اهل سنّت اذعان دارند كه حضرت مهدى(ع) فرزند بلافصل امام حسن عسگرى(ع) مى‌باشند و در نيمه شعبان 255ق تولد يافته است و مؤلف در فصل بيست و دوم، نمونه‌هايى از گفتارهاى اين دانشمندان را كه در منابع آن‌ها بيان شده است، براى خواننده اين اثر بازگو مى‌نمايد. از جمله ابن صباغ مالكى، ابن خلكان، ابن جوزى، شبراوى و [[ابن طولون، محمد بن علی|ابن طولون]]، فصل بيست و سوم درصدد پاسخ به اين سوال است كه چگونه انسانى مى‌تواند ساليانى دراز و طولانى زنده بماند و اين يكى از مسائل قابل توجّه در زندگى امام زمان(ع) مى‌باشد. | ||
در فصل بيست و چهارم، مؤلف به ارائه سيمايى از دولت مهدى (عج) پس از ظهور با نگرش به آيات قرآن كريم و احاديث معصومين | در فصل بيست و چهارم، مؤلف به ارائه سيمايى از دولت مهدى (عج) پس از ظهور با نگرش به آيات قرآن كريم و احاديث معصومين عليهم‌السلام مى‌پردازد و از كيفيّت و چگونگى ظهور آن ضرت سخن مى‌گويد. | ||
== گزارش وضعيّت== | == گزارش وضعيّت== | ||
صفحات پايانى اين اثر (328- 450) به ضمائم برگرفته از كتب اهل سنّت در خصوص فضائل ائمه اطهار و امام زمان | صفحات پايانى اين اثر (328- 450) به ضمائم برگرفته از كتب اهل سنّت در خصوص فضائل ائمه اطهار و امام زمان عليهم‌السلام اختصاص داده شده است. فهرست مطالب، در پايان كتاب قرار گرفته است. | ||
هر فصل با يك روايت از معصومين(ع) كه در رابطه با حضرت حجت(ع) مى‌باشد، شروع مى‌شود. | هر فصل با يك روايت از معصومين(ع) كه در رابطه با حضرت حجت(ع) مى‌باشد، شروع مى‌شود. | ||