میرلوحی سبزواری، سید محمدهادی: تفاوت میان نسخه‌ها

#اصول العقائد و جامع الفوائد، شامل سه باب و خاتمه به فارسى، در 1353 ق در اصفهان چاپ سنگى شده است.

#چهل حديث<ref>ذريعه، ج 1، ص 431</ref>.

#رساله‌اى در غنا به عربى. ميرلوحى در آغاز فصل سوم اعلام الأحبّاء مى‌گويد: «اگر كسى ديگر آيات بر حرمت غنا خواهد، به رساله‌اى كه در اين باب به عربى نوشته مى‌شود، إن شاء الله، رجوع كند».

#زبدة الدعوات، تأليف 1081. نسخۀ خطى آن به شماره 3192 در كتابخانۀ مسجد اعظم هست،<ref>فهرست مسجد اعظم، ص 222</ref>.

#رسالۀ نماز كه گويا ترجمۀ الفيه شهيد است.اين رساله در 1096نگارش يافته و نسخه خطى آن به شمارۀ 5914/8 در كتابخانه مركزى دانشگاه تهران هست<ref>فهرست دانشگاه، ج 16،ص 150</ref>. نسخه‌اى نيز با عنوان ترجمة الصلاة ميرلوحى در كتابخانۀ مسجد اعظم به شماره 871/2 نگه‌دارى مى‌شود و دانسته نيست كه همين رساله است يا رسالۀ ديگرى از پدر ميرلوحى.<ref>براى اطلاع بيشتر از شرح حال محمد هادى ميرلوحى رك: الكواكب المنتشرة، ص 801؛ كشف الخبية، از معلم حبيب‌آبادى، ص 35</ref>

سيد محمد ميرلوحى بن محمد بن ابى محمد بن محمد الحسينى الموسوي السبزوارى ملقب و متخلّص به «نقيبى» پدر مؤلف، اصلاً اهل سبزوار و ساكن اصفهان بوده و نزد [[میرداماد، محمدباقر بن محمد|ميرداماد]] و [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهائى]] درس خوانده است. برخى عالمان اصفهان به دليل اينكه وى در شرح حال ابومسلم خراسانى(ترجمة ابومسلم المروزى) به او بد گويى كرده بود، با وى مخالفت كردند، و در برابر شمارى از علما از او حمايت كردند و رساله‌هايى در اين باره نوشتند كه سه عنوان آن در دفتر دوم ميراث اسلامى ايران چاپ شده است.<ref>رك: ميراث اسلامى ايران، دفتر دوم، رساله سلوة الشيعة و قوة الشريعة، به كوشش احمد عابدى، مقدمه دانشنامه ادب فارسى، ج 1، ص 46 48، «ابومسلم نامه»</ref>

ميرلوحى در حدود سال 1000 متولد شد.<ref>رك: گزيدۀ كفاية المهتدى، سيد محمد ميرلوحى اصفهانى، تصحيح و گزينش گروه احياى تراث فرهنگى وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامى، تهران، سازمان چاپ و انتشارات وزارت ارشاد، 1373، مقدمه، ص هشت</ref>

در زندگينامۀ علامّه مجلسى<ref>ج 1، ص 201</ref> وفات او به سال 1082 دانسته شده، امّا بر اساس نسخه‌اى خطى از كفاية المهتدى تأليف ميرلوحى كه در 1085 و در زمان حيات مؤلف تحرير شده، آشكار مى‌شود كه او تا اين تاريخ زنده بوده است.<ref>اين نسخه را شيخ [[آقا بزرگ تهرانى]] ديده است(ذريعه، ج 18، ص 101-102) و ظاهراً همان نسخه‌اى است كه به شماره 619 در كتابخانه دانشگاه تهران نگهدارى مى‌شود(رك: مقدمۀ گزيدۀ كفاية المهتدى، ص هجده و نوزده)</ref>