۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' (ع) ' به '(ع)') |
جز (جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين') |
||
خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
در فصل اول، با عنوان «نعمتها و مسئوليت انسان»، به نعمتهايى كه خداوند به انسان عنايت كرده، اشاره نموده و فراوانى و گستردگى و بىشمار بودن نعمت و راه تحصيل و توجه به آن را برمىشمرد. در ادامه، چگونگى شكر نعمات الهى و پرهيز از ناسپاسى را بيان كرده و به زشتى بخل و اسراف و علل از دست رفتن نعمت و پاداش بجا خرج كردن آن اشاره دارد. | در فصل اول، با عنوان «نعمتها و مسئوليت انسان»، به نعمتهايى كه خداوند به انسان عنايت كرده، اشاره نموده و فراوانى و گستردگى و بىشمار بودن نعمت و راه تحصيل و توجه به آن را برمىشمرد. در ادامه، چگونگى شكر نعمات الهى و پرهيز از ناسپاسى را بيان كرده و به زشتى بخل و اسراف و علل از دست رفتن نعمت و پاداش بجا خرج كردن آن اشاره دارد. | ||
مؤلف در چگونگى شكر، از قول [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه | مؤلف در چگونگى شكر، از قول [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصيرالدين طوسى]] چنين مىگويد: | ||
«شكر، شريفترين و برترين كارهاست و بايد بدانيد كه شكر، روبهرو شدن با نعمت بهوسيله گفتار و عمل و نيت است و براى شكر، سه پايه و سه ركن است: | «شكر، شريفترين و برترين كارهاست و بايد بدانيد كه شكر، روبهرو شدن با نعمت بهوسيله گفتار و عمل و نيت است و براى شكر، سه پايه و سه ركن است: |
ویرایش