پرش به محتوا

بروجردی، منیرالدین: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' الدين' به '‌الدين'
جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف')
جز (جایگزینی متن - ' الدين' به '‌الدين')
خط ۶: خط ۶:
|-
|-
|نام های دیگر  
|نام های دیگر  
|data-type='authorOtherNames'| شيخ منير الدين بروجردى
|data-type='authorOtherNames'| شيخ منير‌الدين بروجردى
|-
|-
|نام پدر  
|نام پدر  
خط ۳۲: خط ۳۲:




«شيخ منير الدين بروجردى» نوه دخترى [[میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمدحسن|ميرزاى قمى]]، در 21 رجب 1269ق، برابر با 11 ارديبهشت 1232ش، در شهر بروجرد متولد شد.
«شيخ منير‌الدين بروجردى» نوه دخترى [[میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمدحسن|ميرزاى قمى]]، در 21 رجب 1269ق، برابر با 11 ارديبهشت 1232ش، در شهر بروجرد متولد شد.


بعد از اينكه مقدمات علوم را در بروجرد به پايان رسانيد، عازم اصفهان شد. پس از فراغت از سطوح، فقه و اصول را از محضر آيت‌الله شيخ محمد باقر اصفهانى مسجدشاهى بهرمند گرديد. سپس به عتبات عاليات عزيمت كرد و در شهر سامرا فقه و اصول را از محضر آيت‌الله ميرزا محمد حسن شيرازى كسب فيض نمود. پس از مدتى به اصفهان مراجعه فرمود و با كمال عزت، احترام، اقتدار و نفوذ بين مردم زيست. ايشان در مسجد ايلچى نماز جماعت برپا مى‌نمود و در منزل خود، مشغول تدريس علوم اسلامى گرديد.
بعد از اينكه مقدمات علوم را در بروجرد به پايان رسانيد، عازم اصفهان شد. پس از فراغت از سطوح، فقه و اصول را از محضر آيت‌الله شيخ محمد باقر اصفهانى مسجدشاهى بهرمند گرديد. سپس به عتبات عاليات عزيمت كرد و در شهر سامرا فقه و اصول را از محضر آيت‌الله ميرزا محمد حسن شيرازى كسب فيض نمود. پس از مدتى به اصفهان مراجعه فرمود و با كمال عزت، احترام، اقتدار و نفوذ بين مردم زيست. ايشان در مسجد ايلچى نماز جماعت برپا مى‌نمود و در منزل خود، مشغول تدريس علوم اسلامى گرديد.


وى در اصفهان حوزه درس مهمى در فقه، اصول و رجال داشت و شاگردان زيادى پرورش داد كه برخى از آنان به مقام علمى برجسته‌اى رسيدند و نظر به اين‌كه خود ايشان از شيخ محمد باقر اصفهانى مسجدشاهى، سيد محمد باقر خوانسارى، سيد محمد هاشم چهارسوقى خوانسارى و شيخ زين العابدين مازندرانى اجازه‌هاى روايتى داشت، به برخى از علما نيز اجاره روايت داد كه از آن جمله هستند: 1- سيد احمد صفايى خوانسارى،2- شيخ مرتضى حجت فرزند شيخ جمال الدين اصفهانى مسجدشاهى، 3- شيخ محمد باقر ايمانى اصفهانى، 4- شيخ محمد على فرزند زين‌العابدين يزدى، 5- سيد فخر الدين قمى (سيدى)، 6- سيد محمد بحرالعلوم قزوينى، 7- شيخ ابوالقاسم قمى، 8- ميرزا محمود روضاتى اصفهانى.
وى در اصفهان حوزه درس مهمى در فقه، اصول و رجال داشت و شاگردان زيادى پرورش داد كه برخى از آنان به مقام علمى برجسته‌اى رسيدند و نظر به اين‌كه خود ايشان از شيخ محمد باقر اصفهانى مسجدشاهى، سيد محمد باقر خوانسارى، سيد محمد هاشم چهارسوقى خوانسارى و شيخ زين العابدين مازندرانى اجازه‌هاى روايتى داشت، به برخى از علما نيز اجاره روايت داد كه از آن جمله هستند: 1- سيد احمد صفايى خوانسارى،2- شيخ مرتضى حجت فرزند شيخ جمال‌الدين اصفهانى مسجدشاهى، 3- شيخ محمد باقر ايمانى اصفهانى، 4- شيخ محمد على فرزند زين‌العابدين يزدى، 5- سيد فخر‌الدين قمى (سيدى)، 6- سيد محمد بحرالعلوم قزوينى، 7- شيخ ابوالقاسم قمى، 8- ميرزا محمود روضاتى اصفهانى.


شايان ذكر است كه وى داراى كتابخانه مفصل و بى نظيرى در اصفهان بود و پس از ارتحال وى، به فرزندش شيخ اسماعيل منتقل شد كه با رحلت شيخ اسماعيل، كتابخانه نيز متفرق گرديده و از بين رفت.
شايان ذكر است كه وى داراى كتابخانه مفصل و بى نظيرى در اصفهان بود و پس از ارتحال وى، به فرزندش شيخ اسماعيل منتقل شد كه با رحلت شيخ اسماعيل، كتابخانه نيز متفرق گرديده و از بين رفت.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش