۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'حضرت على(ع)' به 'حضرت على(ع) ') |
جز (جایگزینی متن - 'امير المؤمنين' به 'اميرالمؤمنين') |
||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
== معرفى اجمالى == | == معرفى اجمالى == | ||
'''مشارق أنوار اليقين فى حقائق اسرار | '''مشارق أنوار اليقين فى حقائق اسرار اميرالمؤمنين(ع)'''، كتابى است به زبان عربى، نوشته رَجَب بن محمّد بن رَجَب بُرسى، در شرح و تفسير مناقب و فضايل اهل بيت، بهويژه على(ع). | ||
== ساختار == | == ساختار == | ||
خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
بُرسى، از نخستين كسانى است كه با تطبيق نظراتى كه در مكاتب عرفانى راجع به انسان كامل گفته شده، بر چهارده معصوم(ع)، در صدد معرفى مقام و رتبه بلند ايشان برآمده و آنچه را در باره كرامات و فضايل ايشان آمده، توجيه نموده است؛ در حالى كه پيش از او كتابهاى متعدّدى به ذكر فضايل و مناقب ائمّه اطهار(ع) اختصاص يافته بود، امّا هيچيك از آنها بهصورت مستقيم و مفصّل به بررسى و تفسير فضايل مذكور نمىپرداخت. بُرسى، مستقيماً به اين كار پرداخته و كتاب «مشارق» را بر مبناى دوگانه ذكر فضايل و توجيه آنها نگاشته است. در مواردى نيز توجيهات او جنبه اقناعى داشته و راه جدال احسن را در پيش گرفته است. ازاينرو است كه تأثّرش از نظرات عرفا در سخنانش مشهود است و حتّى در موردى مستقيماً از محى الدين نام مىبرد. | بُرسى، از نخستين كسانى است كه با تطبيق نظراتى كه در مكاتب عرفانى راجع به انسان كامل گفته شده، بر چهارده معصوم(ع)، در صدد معرفى مقام و رتبه بلند ايشان برآمده و آنچه را در باره كرامات و فضايل ايشان آمده، توجيه نموده است؛ در حالى كه پيش از او كتابهاى متعدّدى به ذكر فضايل و مناقب ائمّه اطهار(ع) اختصاص يافته بود، امّا هيچيك از آنها بهصورت مستقيم و مفصّل به بررسى و تفسير فضايل مذكور نمىپرداخت. بُرسى، مستقيماً به اين كار پرداخته و كتاب «مشارق» را بر مبناى دوگانه ذكر فضايل و توجيه آنها نگاشته است. در مواردى نيز توجيهات او جنبه اقناعى داشته و راه جدال احسن را در پيش گرفته است. ازاينرو است كه تأثّرش از نظرات عرفا در سخنانش مشهود است و حتّى در موردى مستقيماً از محى الدين نام مىبرد. | ||
بُرسى در ابتداى كتاب «مشارق»، افهام عادى را از درك مرتبه | بُرسى در ابتداى كتاب «مشارق»، افهام عادى را از درك مرتبه اميرالمؤمنين(ع) قاصر مىداند و از ملامتگرى و حسادت برخى از معاصران خود شكوه مىنمايد. پس از آن، فصول متعدّدى را به علم حُروف و شرافت آن اختصاص داده و با بهرهگيرى از آن، به بيان فضايل و مناقب معصومين(ع) مىپردازد. | ||
همچنين، در اين راه از علم نُقَط و دواير نيز بهره جسته و در باره اسرار سوره فاتحه و اسم اعظم مطالبى مطرح مىنمايد. از جمله مباحث كتاب، گفتارى است در باره حقيقت نقطه و فيض اوّل و اينكه انبيا مظاهر اسماى الهىاند. پس از آن، اخبارى را كه در فضل على(ع) و فرزندانش رسيده، مطرح نموده و به دنبال آن، اشعارى را كه در مدح اهل بيت و | همچنين، در اين راه از علم نُقَط و دواير نيز بهره جسته و در باره اسرار سوره فاتحه و اسم اعظم مطالبى مطرح مىنمايد. از جمله مباحث كتاب، گفتارى است در باره حقيقت نقطه و فيض اوّل و اينكه انبيا مظاهر اسماى الهىاند. پس از آن، اخبارى را كه در فضل على(ع) و فرزندانش رسيده، مطرح نموده و به دنبال آن، اشعارى را كه در مدح اهل بيت و اميرالمؤمنين(ع) سروده، آورده و طرفه، آنكه بحث جالبى در باره برائت جستن ائمه(ع) از غُلات به ميان مىآورد و رواياتى را در ذم غُلات از حضرات معصومين(ع) نقل مىكند. بعد از آن، فصولى را به بيان اسرار ائمه و كرامات ايشان اختصاص داده و در باره اسرار تكتك چهارده معصوم طىّ فصولى مستقل، بحث مىنمايد. بيشتر مباحث كتاب، به بيان فضايل [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] اختصاص دارد. در بخشهاى پايانى كتاب، چند خطبه منسوب به اميرالمؤمنين را آورده، مثل خطبه افتخار(خطبة البيان) و خطبه تطنجيه. | ||
از جمله مهمترين انتقادات مخالفان نويسنده، استفاده وى از علم حروف و غلوّآميز بودن مطالب كتاب و نيز آوردن دو خطبه مزبور در ضمن كتاب است. | از جمله مهمترين انتقادات مخالفان نويسنده، استفاده وى از علم حروف و غلوّآميز بودن مطالب كتاب و نيز آوردن دو خطبه مزبور در ضمن كتاب است. | ||
خط ۱۰۵: | خط ۱۰۵: | ||
1. بيدآبادى، مسعود، معرفی «مشارق انوار اليقين»، مجله علوم حديث، زمستان 1380، ص 134 تا 169؛ | 1. بيدآبادى، مسعود، معرفی «مشارق انوار اليقين»، مجله علوم حديث، زمستان 1380، ص 134 تا 169؛ | ||
2. گلى زواره قمشهاى، غلامرضا، «مشارق انوار اليقين فى حقائق اسرار | 2. گلى زواره قمشهاى، غلامرضا، «مشارق انوار اليقين فى حقائق اسرار اميرالمؤمنين(ع)» و مؤلف آن، كتاب ماه دين، فروردين 1380، ش 41 و 42، ص 26 تا 43. | ||
ویرایش