۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'امير المؤمنين' به 'اميرالمؤمنين'
جز (جایگزینی متن - 'عبد ا' به 'عبدا') |
جز (جایگزینی متن - 'امير المؤمنين' به 'اميرالمؤمنين') |
||
| خط ۷۲: | خط ۷۲: | ||
ويژگى ديگر اين شرح، آن است كه از اخبار و روايات، در شرح مطالب عرفانى استفاده نموده است؛ حتى مىتوان احتمال داد كه شارح علامه، در نقل احاديث، گرايش شيعى دارد، زيرا ائمه را با القابى كه ويژه علماى شيعى است، ذكر مىنمايد؛ بهعنوان نمونه، چند مورد را نقل مىنماييم: | ويژگى ديگر اين شرح، آن است كه از اخبار و روايات، در شرح مطالب عرفانى استفاده نموده است؛ حتى مىتوان احتمال داد كه شارح علامه، در نقل احاديث، گرايش شيعى دارد، زيرا ائمه را با القابى كه ويژه علماى شيعى است، ذكر مىنمايد؛ بهعنوان نمونه، چند مورد را نقل مىنماييم: | ||
در صفحه 92 مىفرمايد: «پس اين، مانند كلام | در صفحه 92 مىفرمايد: «پس اين، مانند كلام اميرالمؤمنين، على رضى الله عنه است هنگامى كه سخن خوارج را شنيد كه گفتند: حكومت نمىباشد مگر براى خدا كه فرمود: سخن حقى است كه به آن، باطل اراده شده است». | ||
در صفحه 102 مىفرمايد: | در صفحه 102 مىفرمايد: «اميرالمؤمنين، على كرم الله وجهه مىفرمايد: اعلام وجود به آن شهادت مىدهد...»؛ تعبير اميرالمؤمنين، مخصوص شيعيان است. | ||
در صفحه 232 مىفرمايد: «به همين خاطر، امام محقق جعفر بن محمد صادق فرمود: رحمان، اسم خاص است»؛ در اينجا، به امامت برحق امام جعفر صادق، تصريح نموده است. | در صفحه 232 مىفرمايد: «به همين خاطر، امام محقق جعفر بن محمد صادق فرمود: رحمان، اسم خاص است»؛ در اينجا، به امامت برحق امام جعفر صادق، تصريح نموده است. | ||