۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' (س)' به '(س)') |
جز (جایگزینی متن - 'شهاب الدين' به 'شهابالدين') |
||
خط ۷۸: | خط ۷۸: | ||
در باره مورد اول، ابوسعد، پس از ذكر آيات قرآن، ابتدا احاديث نبوى، سپس مواعظ و خطب [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] و پس از آن، كلام ائمه شيعه(ع) را نقل كرده، آنگاه به نقل گفتار بنى عباس(به غير از خلفا) پرداخته است. وى، اين روش را در سراسر كتاب خود رعايت كرده است. اكثر اخبار و گفتههايى كه ابوسعد نقل كرده، جز جنبه فصاحت و بلاغت ادبى، ارتباط خاصى با هم ندارند، البته همينها در فهم شخصيت صاحبان آنها بسيار مفيد است. | در باره مورد اول، ابوسعد، پس از ذكر آيات قرآن، ابتدا احاديث نبوى، سپس مواعظ و خطب [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] و پس از آن، كلام ائمه شيعه(ع) را نقل كرده، آنگاه به نقل گفتار بنى عباس(به غير از خلفا) پرداخته است. وى، اين روش را در سراسر كتاب خود رعايت كرده است. اكثر اخبار و گفتههايى كه ابوسعد نقل كرده، جز جنبه فصاحت و بلاغت ادبى، ارتباط خاصى با هم ندارند، البته همينها در فهم شخصيت صاحبان آنها بسيار مفيد است. | ||
ابوسعد آوى، در جلد يكم «نثر الدر»، براى نخستين بار به ابتكارى بسيار جالب پرداخته و يك فهرست موضوعى براى آيات قرآن كريم سامان داده است. اين، در حالى است كه برخى از پژوهشگران، كهنترين فهرستها و كشف الآيات قرآن كريم را مربوط به قرن نهم هجرى دانستهاند كه به همت | ابوسعد آوى، در جلد يكم «نثر الدر»، براى نخستين بار به ابتكارى بسيار جالب پرداخته و يك فهرست موضوعى براى آيات قرآن كريم سامان داده است. اين، در حالى است كه برخى از پژوهشگران، كهنترين فهرستها و كشف الآيات قرآن كريم را مربوط به قرن نهم هجرى دانستهاند كه به همت شهابالدين احمد بن محمد مدون نيشابورى تدوين يافته است. آوى، هدف نگارش خود را از اين فهرست، در مقدمه كتاب، چنين بيان داشته: «تا نويسندگان و خطيبان بتوانند نوشتهها و گفتههاى خود را با آيات قرآنى بيارايند و كلام خود را رونق و اعتبار دهند». | ||
برخى از عنوانهايى كه ابوسعد آوى، آيات قرآن را بر اساس آنها تقسيمبندى كرده، عبارت است از: | برخى از عنوانهايى كه ابوسعد آوى، آيات قرآن را بر اساس آنها تقسيمبندى كرده، عبارت است از: |
ویرایش