۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
سعدالدین حمویه، محمد بن مؤید: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'شهاب الدين' به 'شهاب‌الدين'
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'شهاب الدين' به 'شهاب‌الدين') |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
«سعد الدين محمد بن مؤيد بن ابى‌بكر بن حسن بن محمد بن حمويه بن محمد» كه به جهت انتساب به جدش (سعد الدين حمويه)، به حمويه يا حموى يا حموئى شهرت يافته است، از عارفان قرن هفتم است. وى از مشايخ شيخ عزيز نسفى و از خلفا و مريدان شيخ [[نجم‌الدین کبری، احمد بن عمر|نجم الدين كبرى]] و | «سعد الدين محمد بن مؤيد بن ابى‌بكر بن حسن بن محمد بن حمويه بن محمد» كه به جهت انتساب به جدش (سعد الدين حمويه)، به حمويه يا حموى يا حموئى شهرت يافته است، از عارفان قرن هفتم است. وى از مشايخ شيخ عزيز نسفى و از خلفا و مريدان شيخ [[نجم‌الدین کبری، احمد بن عمر|نجم الدين كبرى]] و شهاب‌الدين عمر سهروردى مى‌باشد. در جوانى، چندى در جبل قاسيون دمشق كه در آن اوان از مراكز تصوف بود زيست و با [[صدرالدین قونیوی، محمد بن اسحاق|صدرالدين قونوى]] ملاقات كرده و ارتباط محبت پيدا نمود. مدت بيست و پنج سال در ديار شام و عراق و خوارزم مسافرت‌ها كرد، سرانجام به خراسان كه موطن اصلى او بود برگشت و شهرت بسيار يافت و از عارفان و مشايخ تصوف وقت گرديد و كرامات زياد به او منسوب داشتند. | ||
== آثار== | == آثار== | ||