۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'امیرالمؤمنین(ع)' به 'امیرالمؤمنین(ع) ') |
||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
در فصل دوم، ابن روزبهان اگرچه تظاهر به حب امیرالمؤمنین و اهلبیت(ع) میکند و به برخی از مناقب و فضایل اهلبیت(ع) اعتراف میکند اما از کسانی چون بنیامیه و معاویه که از دشمنان اهلبیت بودند دفاع میکند و آنها را از معایب تبرئه میکند.<ref>ر.ک: همان، ص18</ref>. | در فصل دوم، ابن روزبهان اگرچه تظاهر به حب امیرالمؤمنین و اهلبیت(ع) میکند و به برخی از مناقب و فضایل اهلبیت(ع) اعتراف میکند اما از کسانی چون بنیامیه و معاویه که از دشمنان اهلبیت بودند دفاع میکند و آنها را از معایب تبرئه میکند.<ref>ر.ک: همان، ص18</ref>. | ||
وی سپس در این رابطه به مواردی اشاره میکند؛ ازجمله دلیل خروج عایشه بر امیرالمؤمنین(ع) را از زبان خودش چنین مینویسد که خارج شدم چراکه قاتلین عثمان در حقیقت امام را به قتل رساندند و بیاحترامی به اسلام کردند. او البته اعتراف میکند که «در این خروج بااینکه اجتهاد کردم اشتباه کردم. پس حق با علی(ع) است». نویسنده سپس در این رابطه چنین اظهارنظر میکند که عایشه هم چون اجتهاد کرد گناه نکرد.<ref>ر.ک: همان</ref>. | وی سپس در این رابطه به مواردی اشاره میکند؛ ازجمله دلیل خروج عایشه بر [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] را از زبان خودش چنین مینویسد که خارج شدم چراکه قاتلین عثمان در حقیقت امام را به قتل رساندند و بیاحترامی به اسلام کردند. او البته اعتراف میکند که «در این خروج بااینکه اجتهاد کردم اشتباه کردم. پس حق با علی(ع) است». نویسنده سپس در این رابطه چنین اظهارنظر میکند که عایشه هم چون اجتهاد کرد گناه نکرد.<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
نویسنده در فصل سوم به قضایای مسلمی اشاره میکند که ابن روزبهان به تکذیب آنها پرداخته است. ایشان دراینباره میگوید: | نویسنده در فصل سوم به قضایای مسلمی اشاره میکند که ابن روزبهان به تکذیب آنها پرداخته است. ایشان دراینباره میگوید: | ||
ویرایش