پرش به محتوا

شرح الرضي علی الكافية: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،')
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
خط ۴۵: خط ۴۵:




'''شرح الرضي على الكافية'''، اثر [[رضی الدین استر آبادی، محمد بن حسن|محمد بن حسن استرآبادى]] معروف به شيخ رضى، شرح غير مزجى «الكافية» [[ابن حاجب، عثمان بن عمر|ابن حاجب]] مى‌باشد كه به زبان عربى و حدودا در اواخر قرن هفتم هجرى نوشته شده است.
'''شرح الرضي على الكافية'''، اثر [[رضی الدین استر آبادی، محمد بن حسن|محمد بن حسن استرآبادى]] معروف به شيخ رضى، شرح غير مزجى «الكافية» [[ابن حاجب، عثمان بن عمر|ابن حاجب]] مى‌باشد كه به زبان عربى و حدودا در اواخر قرن هفتم هجرى نوشته شده است.


كتاب حاضر، اثرى عظيم و بااهميت مى‌باشد كه بسيارى از مسائل نحوى را با اسلوبى سهل و بسيط، در خود جاى داده و مورد استقبال و استفاده بسيارى از علماى عرب و عجم بوده است.
كتاب حاضر، اثرى عظيم و بااهميت مى‌باشد كه بسيارى از مسائل نحوى را با اسلوبى سهل و بسيط، در خود جاى داده و مورد استقبال و استفاده بسيارى از علماى عرب و عجم بوده است.
خط ۵۳: خط ۵۳:
كتاب، در چهار جلد، در دو بخش كلى عرضه شده است، به‌گونه‌اى كه بخش اول، مشتمل بر بيست و چهار موضوع كلى بوده و بخش دوم نيز سى و شش موضوع اصلى را در خود جاى داده و موضوعات فرعى ديگر، حول آن‌ها قرار گرفته است. برخى از اين موضوعات اصلى، عبارتند از: كلمه و اقسام آن، كلام، معرب و مبنى، غير منصرف، عدل، تأنيث، جمع، وزن الفعل، مرفوعات، تنازع، مبتدا و خبر، منصوبات، منادى، ترخيم، مندوب، مجرورات، توابع، ضماير، اسم اشاره، موصول، اسماء افعال، اصوات، مركبات، كنايات، ظروف، نكره، مبحث عدد، مذكر و مؤنث، مثنى و جمع، مصدر، اسم فاعل، اسم مفعول، صفه مشبهه، اسم تفضيل، انواع فعل از لحاظ زمان، فعل مجهول، متعدى و لازم، افعال قلوب، افعال ناقصه، افعال مقاربه، فعل تعجب، افعال مدح و ذم و انواع حروف كه عبارتند از: جر، مشبه بالفعل، عطف، تنبيه، ايجاب، زائده، تفسير، مصدريه، تخصيص، توقع، استفهام، شرط، ردع، تأنيث، تنوين، نون تأكيد و استطراد.
كتاب، در چهار جلد، در دو بخش كلى عرضه شده است، به‌گونه‌اى كه بخش اول، مشتمل بر بيست و چهار موضوع كلى بوده و بخش دوم نيز سى و شش موضوع اصلى را در خود جاى داده و موضوعات فرعى ديگر، حول آن‌ها قرار گرفته است. برخى از اين موضوعات اصلى، عبارتند از: كلمه و اقسام آن، كلام، معرب و مبنى، غير منصرف، عدل، تأنيث، جمع، وزن الفعل، مرفوعات، تنازع، مبتدا و خبر، منصوبات، منادى، ترخيم، مندوب، مجرورات، توابع، ضماير، اسم اشاره، موصول، اسماء افعال، اصوات، مركبات، كنايات، ظروف، نكره، مبحث عدد، مذكر و مؤنث، مثنى و جمع، مصدر، اسم فاعل، اسم مفعول، صفه مشبهه، اسم تفضيل، انواع فعل از لحاظ زمان، فعل مجهول، متعدى و لازم، افعال قلوب، افعال ناقصه، افعال مقاربه، فعل تعجب، افعال مدح و ذم و انواع حروف كه عبارتند از: جر، مشبه بالفعل، عطف، تنبيه، ايجاب، زائده، تفسير، مصدريه، تخصيص، توقع، استفهام، شرط، ردع، تأنيث، تنوين، نون تأكيد و استطراد.


بر كافيه ابن جاجب، شرح‌هاى متعددى نوشته شده است، اما امتياز شرح حاضر، به استقلال رأى و حريت فكر نويسنده آن مى‌باشد، زيرا وى بر مذهب نحوى خاصى متمركز نگرديده است؛ هرچند غالبا به مذهب بصريون تمايل داشته و تمجيد بسيارى از [[سیبویه، عمرو بن عثمان|سيبويه]] و آثار وى كرده است، اما در مواردى نيز آراء كوفيون را نقل و از آن‌ها دفاع كرده است، اما نكته حايز اهميت اين است كه وى پس از نقل اقوال قدما و نقد آن‌ها، در بعضى موارد، رأى منحصربه‌فردى داشته است؛ با اينكه در مواردى نيز اقوال ديگر را نقل و شديداً از آن‌ها دفاع كرده است.
بر كافيه ابن جاجب، شرح‌هاى متعددى نوشته شده است، اما امتياز شرح حاضر، به استقلال رأى و حريت فكر نويسنده آن مى‌باشد، زيرا وى بر مذهب نحوى خاصى متمركز نگرديده است؛ هرچند غالبا به مذهب بصريون تمايل داشته و تمجيد بسيارى از [[سیبویه، عمرو بن عثمان|سيبويه]] و آثار وى كرده است، اما در مواردى نيز آراء كوفيون را نقل و از آن‌ها دفاع كرده است، اما نكته حايز اهميت اين است كه وى پس از نقل اقوال قدما و نقد آن‌ها، در بعضى موارد، رأى منحصربه‌فردى داشته است؛ با اينكه در مواردى نيز اقوال ديگر را نقل و شديداً از آن‌ها دفاع كرده است.


شريف جرجانى، از علماى قرن هفتم هجرى، ضمن اشاره به ارزش اين اثر، تعليقى بر آن نگاشته و در برخى مسائل، به مناقشه با نويسنده يا تصحيح عبارات وى پرداخته است.
شريف جرجانى، از علماى قرن هفتم هجرى، ضمن اشاره به ارزش اين اثر، تعليقى بر آن نگاشته و در برخى مسائل، به مناقشه با نويسنده يا تصحيح عبارات وى پرداخته است.


شيوه شرح بدين گونه است كه در ابتدا، كلام [[ابن حاجب، عثمان بن عمر|ابن حاجب]] با عنوان «قال [[ابن حاجب، عثمان بن عمر|ابن حاجب]] » آمده و سپس شرح شيخ رضى، تحت عنوان «قال الرضى» ذيل آن قرار گرفته است؛ همچنين در تشريح مباحث، تك‌تك كلمات [[ابن حاجب، عثمان بن عمر|ابن حاجب]] داخل پرانتز قرار گرفته و توضيحات شارح پيرامون آن كلمات و كل مطلب، در ادامه آمده است.
شيوه شرح بدين گونه است كه در ابتدا، كلام [[ابن حاجب، عثمان بن عمر|ابن حاجب]] با عنوان «قال [[ابن حاجب، عثمان بن عمر|ابن حاجب]] » آمده و سپس شرح شيخ رضى، تحت عنوان «قال الرضى» ذيل آن قرار گرفته است؛ همچنين در تشريح مباحث، تك‌تك كلمات [[ابن حاجب، عثمان بن عمر|ابن حاجب]] داخل پرانتز قرار گرفته و توضيحات شارح پيرامون آن كلمات و كل مطلب، در ادامه آمده است.


نويسنده در شرح حاضر، از شواهد قرآنى، روايات نبوى، عبارات و فرمايشات [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] در نهج البلاغه، اشعار شعراى معروف عرب و كلمات فصحاء، استفاده بسيارى كرده است كه به بررسى كوتاهى از اين استشهادات پرداخته مى‌شود:
نويسنده در شرح حاضر، از شواهد قرآنى، روايات نبوى، عبارات و فرمايشات [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] در نهج البلاغه، اشعار شعراى معروف عرب و كلمات فصحاء، استفاده بسيارى كرده است كه به بررسى كوتاهى از اين استشهادات پرداخته مى‌شود:
خط ۷۵: خط ۷۵:
#شعراى مولدين: المتنبى با پنج مرتبه استشهاد، ابوتمام و ابن دريد، هركدام با يك مرتبه.
#شعراى مولدين: المتنبى با پنج مرتبه استشهاد، ابوتمام و ابن دريد، هركدام با يك مرتبه.


ج)- احاديث نبوى: مسئله استشهاد به احاديث، از موارد اختلافى ميان علما مى‌باشد كه در اين بين، نويسنده از جمله موافقين بوده و مجموعا چهل و يك روايت از احاديث نبوى را مورد استشهاد قرار داده است. با توجه به اينكه در اين كتاب، تعداد روايات، از آيات و اشعار مورد استشهاد قرار گرفته، كمتر مى‌باشد، اما با اين حال، نويسنده در ميان علمايى همچون [[سیبویه، عمرو بن عثمان|سيبويه]] و مبرد، بالاترين جايگاه استشهاد به روايات را به خود اختصاص داده است؛ زيرا تعداد رواياتى كه ايشان مورد استشهاد قرار داده‌اند، از تعداد انگشتان دست فراتر نمى‌رود.
ج)- احاديث نبوى: مسئله استشهاد به احاديث، از موارد اختلافى ميان علما مى‌باشد كه در اين بين، نويسنده از جمله موافقين بوده و مجموعا چهل و يك روايت از احاديث نبوى را مورد استشهاد قرار داده است. با توجه به اينكه در اين كتاب، تعداد روايات، از آيات و اشعار مورد استشهاد قرار گرفته، كمتر مى‌باشد، اما با اين حال، نويسنده در ميان علمايى همچون [[سیبویه، عمرو بن عثمان|سيبويه]] و مبرد، بالاترين جايگاه استشهاد به روايات را به خود اختصاص داده است؛ زيرا تعداد رواياتى كه ايشان مورد استشهاد قرار داده‌اند، از تعداد انگشتان دست فراتر نمى‌رود.


د)- اقوال فصحاء: استشهاد به اقوال فصحاى عرب، در مقايسه با موارد قبلى، بسيار اندك مى‌باشد؛ زيرا نويسنده، تنها در يازده مورد از كلام ايشان، سود برده است.
د)- اقوال فصحاء: استشهاد به اقوال فصحاى عرب، در مقايسه با موارد قبلى، بسيار اندك مى‌باشد؛ زيرا نويسنده، تنها در يازده مورد از كلام ايشان، سود برده است.
خط ۱۰۶: خط ۱۰۶:


# مقدمه و متن كتاب.
# مقدمه و متن كتاب.
# ياسين، نبهان، «شرح الرضي على كافية [[ابن حاجب، عثمان بن عمر|ابن حاجب]] و اثره فى الدراسات النحوية اللاحقة».
# ياسين، نبهان، «شرح الرضي على كافية [[ابن حاجب، عثمان بن عمر|ابن حاجب]] و اثره فى الدراسات النحوية اللاحقة».
# لغت‌نامه دهخدا.
# لغت‌نامه دهخدا.


۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش