دراسة في علامات الظهور: تفاوت میان نسخه‌ها

اثر، درصدد بيان نشانه‌هاى ظهور امام زمان (عج) با روش ابتكارى در بخش اول و در بخش دوم به نقد و ارزيابى علمى كتاب‌هاى بيان الائمه و خطبه البيان پرداخته است.

بسيارى از مردم در رويارويى با بحران‌ها و حوادث بزرگ و خطرناك، اهتمام زيادى به مسئله امام زمان (عج) و علامات ظهور دارند و به دنبال چيزى مى‌گردند كه روزنه‌اى از نور اميد در دلشان بگشايند و گوشه‌اى از حوادثى را كه در آينده دور و نزديك به وقوع خواهد پيوست، بر ايشان بنماياند. از اين رو برخى از نويسندگان و اهل قلم را مى‌بينيم كه تلاش دارند، به اين ميل ظاهرى پاسخ دهند و براى ترسيم حوادث آينده بر اساس فهمى كه از متون موجود دارند، تلاش و كوشش مى‌كنند. هر چند پناه بردن مردم به دين و متون دينى و نيز احساس آنان كه پاسخ‌هاى درست بسيارى از خواسته‌هاى انسانى و نيز راه حل‌هاى ريشه‌اى مشكلات را كه در رنج هستند، در اختيار دارد، بسيار پسنديده است. ليكن اين مساله هر چند جنبه‌هاى مثبت بزرگى دارد؛ اما جنبه‌هاى منفى هم به همراه دارد. زيرا اين موضوع، موضوعى است جالب و جذاب براى هواپرستان و مدعيان دورغين كه درصددند با روش‌هاى گمراه كننده و با ادعاهايى كه احساسات توده مردم را بر انگيخته و از اهتمام آنان به اين گونه مسائل بهره بردار كنند.پس طبيعى است كه آنان با جعل و وضع، زمينه پيش‌گويى‌هاى غيبى از آينده و علامات آخرالزمان كه مردم آينده و سرنوشت خود را در آن مى‌بينند، افزايش يابد. مؤلف در اثر حاضر، كه از دو بخش جداگانه تشكيل يافته و هر كدام داراى فصول متعددى مى‌باشند با ساماندهى مناسب توانسته به يك راه حل دست يابد كه بتواند از يك سو تمامى جوانب منفى را تلافى كند و از سوى ديگر تلاش نمايد، زمينه را براى ايفاى نقش مثبت و موثر پيش گويى‌هاى غيبى امامان(ع)فراهم نمايد.