رسالة ابن تيمية في الأحرف السبعة: تفاوت میان نسخه‌ها

کتاب دارای مقدمه محقق - که در آن محقق از جمع‌آوری قرآن و معنی احرف سبعه سخن می‌گوید، مختصری از سرگذشت ابن تیمیه به دست می‌دهد و شیوه تحقیقش در کتاب را شرح می‌دهد- و متن است که نویسنده به هشت سؤال پاسخ می‌دهد.

فرغلی سید عرباوی، محقق کتاب، در ابتدای آن از ایمن رشدی سوید شامی، یحیی عبدالرزاق غوثانی شامی و غانم قدوری حمد عراقی و دیگرانی که در تخریج نسخه خطی کتاب یاری رسانده‌اند تشکر کرده است.<ref>ر.ک: کتاب، ص5</ref> وی در مقدمه‌اش از این‌که قرآن بهترین کتابی است که بر بشر نازل شده و از این‌که اصحاب پیامبر(ص) اهتمام فراوانی به جمع‌آوری آن داشتند سخن می‌گوید. وی همچنین از اختلاف ائمه قرائات در معنی حدیث «أحرف سبعه» سخن می‌گوید. قرطبی اختلاف این اقوال را ضمن 53 قول بیان کرده و سیوطی آن را به 40 قول رسانده است.<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص6-8</ref> البته بسیاری از عوام پنداشته‌اند که مراد از أحرف سبعه همان قرائات سبعه هستند که این امر درست نیست.<ref>ر.ک: همان، ص8-9</ref> به‌هرحال بعد از نقد و بررسی در اقوال بیش از سه یا چهار قول که قابل عرضه باشد باقی نمی‌ماند.<ref>ر.ک: همان، ص9</ref> فرغلی عرباوی اندکی درباره تعریف قرآن و جمع‌آوری آن توضیح می‌دهد و حالات پیامبر(ص) در لحظه نزول آن را ضمن روایتی بیان می‌کند. او پس از طرح سؤالاتی مبنی بر این‌که آیا ترتیب سوره‌های قرآن به‌حسب مکی و مدنی و بودنشان است؟ یا به‌حسب طولانی و کوتاه بودن سوره؟ یا بنا بر حروف ابجد چیده شده؟ یا بر اساس حروف مقطعه‌ای که در اوایل برخی از سوره‌ها هست؟ و پاسخ نه به همه این سؤالات، ترتیب سوره‌های قرآن را توقیفی می‌داند و به برخی از روایات و اقوال برای این امر استشهاد می‌کند.<ref>ر.ک: همان، ص11-22</ref> وی از جمع قرآن به دست زید بن ثابت در زمان ابوبکر و با تشویق عمر به انگیزه دفع مفسده افرادی چون مسیلمه کذاب حرف می‌زند.<ref>ر.ک: همان، ص22-23</ref>

وی پس از بیان این‌که در زمان پیامبر اسلام(ص) هم، لهجه‌های متعددی برای عرب بوده، به بیان عناصر سه‌گانه‌ای که باعث تعدد لهجه‌ها می‌شوند می‌پردازد. وی بر نزول غالب قرآن به لهجه قرشی معترف است اما می‌گوید قرآن کاملاً به لهجه قرشی نازل نشده است و برای این ادعا به روایتی از ابوهریره استشهاد می‌کند. وی همچنین با استناد به روایتی از مسند احمد می‌گوید قرآن ابتدا بر یک حرف بر پیامبر(ص) نازل شد اما به‌مرور به هفت حرف رسید که همه آن‌ها کافی و شافی هستند. چون نصی از پیامبر(ص) بر تعیین معنی سبعة احرف نداریم اقوال متعددی در شرح معنی آن پدید آمده است.<ref>ر.ک: همان، ص29-33</ref> وی کلامی از ابن قتیبه در تفسیر سبعة احرف به سبعة وجوه می‌آورد و آن را رد می‌کند. و پس‌ازآن احتمال اراده کثرت از سبعه در روایت، و قول به توقف در این مورد از دکتر ایمن سوید را مطرح می‌کند.<ref>ر.ک: کتاب، ص33-35</ref>  

محقق کتاب، نسبت مصاحف و رسم به عثمان را از باب مجاز می‌داند و بر این امر استدلال می‌آورد. او همچنین می‌گوید کار عثمان در جمع مصحف مانع از قراءت مترادفات به‌جای اصل کلمه قرآنی، تقدیم و تأخیر کلمات و افزودن کلمه‌ای به نص قرآنی شد و همه را بر قراءت واحد سوق داد.<ref>ر.ک: همان، ص38-40</ref>

==وضعیت کتاب==