۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '</ref> ' به '</ref>') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
خط ۹۸: | خط ۹۸: | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
در اين قصيده، [[حسنزاده آملی، حسن|استاد حسنزاده]] | در اين قصيده، [[حسنزاده آملی، حسن|استاد حسنزاده]] تصريح كرده است كه راهى براى سير و سلوك و رسيدن به لقاى الهى جز راه محمد و آل محمد(ص) نيست:<ref>همان، ص 295 - 299</ref> | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|''ره رو چنانكه مردم هشيار رفتند''|2=''راهى مبين جز راه و رسم مصطفى را''}} | {{ب|''ره رو چنانكه مردم هشيار رفتند''|2=''راهى مبين جز راه و رسم مصطفى را''}} | ||
خط ۱۰۶: | خط ۱۰۶: | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
[[حسنزاده آملی، حسن|استاد حسنزاده]] | [[حسنزاده آملی، حسن|استاد حسنزاده]] كه از قائلان به وحدت شخصى وجود است، در اين قصيده، اين نظريه را با بيت ذيل مطرح و تأييد كرده است:<ref>همان، ص 297</ref> | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|''گر تار و پود بودم از هم برشكافى''|2=''جز او نخواهى يافت اين دولتسرا را''}} | {{ب|''گر تار و پود بودم از هم برشكافى''|2=''جز او نخواهى يافت اين دولتسرا را''}} |
ویرایش