۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
دلائل الإمامة: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - '»ا' به '» ا') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
'''دلائل الإمامة'''، كتابى است اعتقادى كه در آن به اثبات حقانيت امامان شيعه پرداخته و با ذكر آيات و روايات در فضائل و مناقب و معجزات آنها از خلافت و جانشينى آنان بعد از پيامبر اكرم دفاع نموده است.نويسندۀ اين كتاب جناب محدث شيخ [[طبری آملی، محمد بن جریر|أبى جعفر محمد بن جرير بن رستم طبرى]] | '''دلائل الإمامة'''، كتابى است اعتقادى كه در آن به اثبات حقانيت امامان شيعه پرداخته و با ذكر آيات و روايات در فضائل و مناقب و معجزات آنها از خلافت و جانشينى آنان بعد از پيامبر اكرم دفاع نموده است.نويسندۀ اين كتاب جناب محدث شيخ [[طبری آملی، محمد بن جریر|أبى جعفر محمد بن جرير بن رستم طبرى]] صغير مى‌باشد كه اين كتاب را به زبان عربى در قرن پنجم نوشته است. | ||
==ساختار و گزارش محتوا== | ==ساختار و گزارش محتوا== | ||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
بعد از مقدمه‌اى كه از طرف اين مؤسسه انجام شده بود، ترجمه‌اى براى مؤلف اين كتاب ذكر كرده‌اند، از جمله موارد اين قسمت آوردن اسامى افرادى است كه با ايشان هم‌نام بوده‌اند و جهت دورى از اشتباه به ذكر نام و تاريخ آنها پرداخته‌اند.از جمله مشتركين ابوجعفر محمد بن جرير بن يزيد الطبرى العامّى صاحب تاريخ و تفسير در قرن چهارم. | بعد از مقدمه‌اى كه از طرف اين مؤسسه انجام شده بود، ترجمه‌اى براى مؤلف اين كتاب ذكر كرده‌اند، از جمله موارد اين قسمت آوردن اسامى افرادى است كه با ايشان هم‌نام بوده‌اند و جهت دورى از اشتباه به ذكر نام و تاريخ آنها پرداخته‌اند.از جمله مشتركين ابوجعفر محمد بن جرير بن يزيد الطبرى العامّى صاحب تاريخ و تفسير در قرن چهارم. | ||
همچنين ابوجعفر محمد بن جرير بن رستم طبرى الآملى كبير كه معاصر [[طبری، محمد بن جریر|ابن جرير طبرى]] | همچنين ابوجعفر محمد بن جرير بن رستم طبرى الآملى كبير كه معاصر [[طبری، محمد بن جریر|ابن جرير طبرى]] عامّى مى‌باشد متوفى قرن پنجم.نفر بعد محمد بن جرير از روات حديث كه محمد بن جرير طبرى كبير به سه واسطه از او روايت مى‌كند.اما خود صاحب كتاب دلائل امامه چون تاريخ دقيقى از ولادت و وفاتش نيست، از مجموع قرائن بدست مى‌آيد كه ايشان متعلق به نيمۀ دوم قرن چهارم و اوائل قرن پنجم بوده باشند. | ||
از اصل اين كتاب قسمتى ساقط شده است.مصادر مختلفى كه از اين كتاب نقل كرده‌اند آن را با پنج عنوان نام برده‌اند.[[بحرانی، هاشم بن سلیمان|سيد هاشم بحرانى]] متوفى سنة 1107ق در كتاب مدينة المعاجز كه زياد از كتاب طبرى صغير نقل مى‌كند، نام كتاب وى را «الامامة» ذكر كرده است. | از اصل اين كتاب قسمتى ساقط شده است.مصادر مختلفى كه از اين كتاب نقل كرده‌اند آن را با پنج عنوان نام برده‌اند.[[بحرانی، هاشم بن سلیمان|سيد هاشم بحرانى]] متوفى سنة 1107ق در كتاب مدينة المعاجز كه زياد از كتاب طبرى صغير نقل مى‌كند، نام كتاب وى را «الامامة» ذكر كرده است. | ||
بهبهانى در كتاب «الدمعة الساكبة» و در غير اين كتاب به «دلائل الأئمّة» تعبير آورده است.[[ابن‌طاووس، علی بن موسی|سيد بن طاووس]] در كتابهای «اليقين»،«فرج المهموم»،«الأمان»،«اللهوف» و «اقبال الاعمال» و همچنين [[علامه مجلسى]] در [[بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار(ع)|بحار الانوار]] و [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|شيخ آقا بزرگ]] | بهبهانى در كتاب «الدمعة الساكبة» و در غير اين كتاب به «دلائل الأئمّة» تعبير آورده است.[[ابن‌طاووس، علی بن موسی|سيد بن طاووس]] در كتابهای «اليقين»،«فرج المهموم»،«الأمان»،«اللهوف» و «اقبال الاعمال» و همچنين [[علامه مجلسى]] در [[بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار(ع)|بحار الانوار]] و [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|شيخ آقا بزرگ]] در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]، نام اين كتاب را «دلائل الإمامة» ذكر كرده‌اند.نام ديگرى كه براى اين كتاب گفته شده «مسند فاطمه» مى‌باشد كه سيد بحرانى در «المحجة فيما نزل فى المقام الحجة»آن را عنوان كرده است. | ||
شايد سبب اين نام احاديثى باشد كه در نسخه كامل و اسقاط نشده درباره حضرت فاطمه زهرا (س) وجود داشته است.از جمله نامهاى اين كتاب'«مناقب فاطمه و ولدها عليهم السلام» مى‌باشد كه [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلّى]] متوفى(1104)در كتاب «إثبات الهداة» آن را ذكر كرده است.امّا اسم مرجّح همان «دلائل الإمامة» است كه [[ابن‌طاووس، علی بن موسی|سيد بن طاووس]] به آن تصريح نموده است زيرا كه ايشان از نسخۀ كامل و تامّ كتاب اطلاع داشته‌اند. | شايد سبب اين نام احاديثى باشد كه در نسخه كامل و اسقاط نشده درباره حضرت فاطمه زهرا (س) وجود داشته است.از جمله نامهاى اين كتاب'«مناقب فاطمه و ولدها عليهم السلام» مى‌باشد كه [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلّى]] متوفى(1104)در كتاب «إثبات الهداة» آن را ذكر كرده است.امّا اسم مرجّح همان «دلائل الإمامة» است كه [[ابن‌طاووس، علی بن موسی|سيد بن طاووس]] به آن تصريح نموده است زيرا كه ايشان از نسخۀ كامل و تامّ كتاب اطلاع داشته‌اند. | ||