۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ابن عباس' به 'ابن عباس ') |
جز (جایگزینی متن - ' (س)' به '(س)') |
||
خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
بسط و تفصيل شرح حال اعلام مدينه متفاوت است؛ گاه به يك نيم خط بسنده شده و گاه چندين صفحه را در برگرفته است. اكنون به جهت آشنايى با شيوه نگارش نويسنده مواردى به عنوان نمونه ذكر مىشود: | بسط و تفصيل شرح حال اعلام مدينه متفاوت است؛ گاه به يك نيم خط بسنده شده و گاه چندين صفحه را در برگرفته است. اكنون به جهت آشنايى با شيوه نگارش نويسنده مواردى به عنوان نمونه ذكر مىشود: | ||
1- در شماره 992 ذكر حال سيدالشهداء اباعبدالله الحسين(ع) چنين نگارش شده است: «الحسين بن على بن ابىطالب بن عبدالمطلب، ابوعبدالله هاشمى، ريحانه رسولالله و پسر دخترش فاطمه زهرا (س)، و يكى از دو آقاى جوانان اهل بهشت: در پنجم شعبان سال چهارم هجرى در مدينه نبوى متولد گرديد. بين زمان تولد او و برادرش حسن يك ماه فاصله است[امام حسن در ماه رمضان متولد گرديد]. نبى(ص) مكرر مىفرمود: «خداوندا من آندو را دوست دارم تو نيز آنها را دوست بدار». او شبيهترين به اجدادش بود. او رواياتى از جدش حفظ داشت و از ايشان و پدرش و ديگران روايت مىكرد. برادرش حسن، فرزندش على، نوهاش محمد بن على الباقر، دخترش فاطمه، فرزدق و ديگران از وى روايت كردهاند. | 1- در شماره 992 ذكر حال سيدالشهداء اباعبدالله الحسين(ع) چنين نگارش شده است: «الحسين بن على بن ابىطالب بن عبدالمطلب، ابوعبدالله هاشمى، ريحانه رسولالله و پسر دخترش فاطمه زهرا(س)، و يكى از دو آقاى جوانان اهل بهشت: در پنجم شعبان سال چهارم هجرى در مدينه نبوى متولد گرديد. بين زمان تولد او و برادرش حسن يك ماه فاصله است[امام حسن در ماه رمضان متولد گرديد]. نبى(ص) مكرر مىفرمود: «خداوندا من آندو را دوست دارم تو نيز آنها را دوست بدار». او شبيهترين به اجدادش بود. او رواياتى از جدش حفظ داشت و از ايشان و پدرش و ديگران روايت مىكرد. برادرش حسن، فرزندش على، نوهاش محمد بن على الباقر، دخترش فاطمه، فرزدق و ديگران از وى روايت كردهاند. | ||
مناقب و اخبار و شهادت ايشان بيش از يك مجلد نيازمند است. آن حضرت فاضل، كثير الصلاة و روزه و حج بود. 25 حج را پياده به جاى آورده بود. بسيار صدقه مىداد و تمامى كارهاى نيك را انجام مىداد. از هواى نفس پرهيز مىكرد. با يزيد بن معاويه چه در زمان حيات پدرش و چه پس از آن بيعت نكرد. به مكه گريخت و اهل مكه به وى نامه نوشتند كه به سوى آنها حركت كند. او مسلم به عقيل را به سوى آنها فرستاد تا براى او خبر بياورد. 12000 نفر با مسلم بيعت كردند؛ اما زمانى كه عبيدالله بن زياد از جانب يزيد ولايت كوفه را به دست گرفت، او را تنها گذاشتند. مسلم بن عقيل كشته شد و دو هزار سوار با عمر بن سعد بن ابىوقاص براى قتل حسين گسيل شد. حسين(ع) در دهه اول ذىالحجه سال 60 هجرى به همراه اهلبيتش و 60 نفر از مشايخ كوفه از مكه خارج شد. نزديكانش و ديگران او را از اين هجرت نهى كرده بودند؛ اما او سرباز زد و گفت: «من در رؤيا نبى(ص) را ديدم كه مرا به اين كار امر فرمود». پس بر او گذشت آنچه گذشت و در كربلاء در روز عاشوراء روز شنبه سال 61 هجرى؛ در حالىكه عطشان بود، به قتل رسيد. قاتل وى در اين روز عبيدالله بن زياد يا سنان بن ابى انس نخعى لعنهالله بود. جسد شريفش در كربلاء دفن گرديد و اين سرزمين كرب و بلاء بود. در محل دفن رأس آن حضرت اختلاف شده است. گفته شده كه يزيد آن را به مدينه ارسال كرد، غسل و كفن شد و در بقيع نزد قبر مادرش فاطمه مدفون گرديد. و نيز گفته شده كه به شام حمل شد و در رأس عمود در مسجد جامع دمشق در عينالقبله دفن گرديد». | مناقب و اخبار و شهادت ايشان بيش از يك مجلد نيازمند است. آن حضرت فاضل، كثير الصلاة و روزه و حج بود. 25 حج را پياده به جاى آورده بود. بسيار صدقه مىداد و تمامى كارهاى نيك را انجام مىداد. از هواى نفس پرهيز مىكرد. با يزيد بن معاويه چه در زمان حيات پدرش و چه پس از آن بيعت نكرد. به مكه گريخت و اهل مكه به وى نامه نوشتند كه به سوى آنها حركت كند. او مسلم به عقيل را به سوى آنها فرستاد تا براى او خبر بياورد. 12000 نفر با مسلم بيعت كردند؛ اما زمانى كه عبيدالله بن زياد از جانب يزيد ولايت كوفه را به دست گرفت، او را تنها گذاشتند. مسلم بن عقيل كشته شد و دو هزار سوار با عمر بن سعد بن ابىوقاص براى قتل حسين گسيل شد. حسين(ع) در دهه اول ذىالحجه سال 60 هجرى به همراه اهلبيتش و 60 نفر از مشايخ كوفه از مكه خارج شد. نزديكانش و ديگران او را از اين هجرت نهى كرده بودند؛ اما او سرباز زد و گفت: «من در رؤيا نبى(ص) را ديدم كه مرا به اين كار امر فرمود». پس بر او گذشت آنچه گذشت و در كربلاء در روز عاشوراء روز شنبه سال 61 هجرى؛ در حالىكه عطشان بود، به قتل رسيد. قاتل وى در اين روز عبيدالله بن زياد يا سنان بن ابى انس نخعى لعنهالله بود. جسد شريفش در كربلاء دفن گرديد و اين سرزمين كرب و بلاء بود. در محل دفن رأس آن حضرت اختلاف شده است. گفته شده كه يزيد آن را به مدينه ارسال كرد، غسل و كفن شد و در بقيع نزد قبر مادرش فاطمه مدفون گرديد. و نيز گفته شده كه به شام حمل شد و در رأس عمود در مسجد جامع دمشق در عينالقبله دفن گرديد». |
ویرایش