۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
استرآبادی، محمدجعفر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - 'صاحب الذريعه' به 'صاحب الذريعه ') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
استرآبادى در دفاع از دين و جهاد عليه مخالفان پيش قدم بود و در سال 1241 ه-ق با سيد محمد طباطبايى معروف به سيد مجاهد براى جهاد با قواى متجاوز زوس راهى شد.و چون از جنگ با روس ها بازگشت عازم زيارت خانه خدا شد و از طريق نجف بازگشته در كربلا رحل اقامت افكند تا اينكه در سال 1246 ه- ق برخى از خاندان وى به بلاى طاعون از دنيا رفتند و وى پس از دو سال اقامت در كربلا به ايران بازگشت و بعد از اقامت در شهرهاى مختلفى چون کرمانشاه، طهران و استرآباد به زيارت امام رضا عليه السلام مشرف شد. پس از بازگشت محمّد شاه قاجاراز نبرد هرات و ديدار وى با استرآبادى از وى براى مراجعت دوباره به تهران دعوت كرد كه مورد قبول استرآبادى قرار گرفت و در تهران مرجعيت دينى را به عهده گرفت. | استرآبادى در دفاع از دين و جهاد عليه مخالفان پيش قدم بود و در سال 1241 ه-ق با سيد محمد طباطبايى معروف به سيد مجاهد براى جهاد با قواى متجاوز زوس راهى شد.و چون از جنگ با روس ها بازگشت عازم زيارت خانه خدا شد و از طريق نجف بازگشته در كربلا رحل اقامت افكند تا اينكه در سال 1246 ه- ق برخى از خاندان وى به بلاى طاعون از دنيا رفتند و وى پس از دو سال اقامت در كربلا به ايران بازگشت و بعد از اقامت در شهرهاى مختلفى چون کرمانشاه، طهران و استرآباد به زيارت امام رضا عليه السلام مشرف شد. پس از بازگشت محمّد شاه قاجاراز نبرد هرات و ديدار وى با استرآبادى از وى براى مراجعت دوباره به تهران دعوت كرد كه مورد قبول استرآبادى قرار گرفت و در تهران مرجعيت دينى را به عهده گرفت. | ||
استرآبادى سرانجام در سال 1263 ه ق در تهران دار فانى را وداع گفت و پيكرش بنا به گفته [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|صاحب | استرآبادى سرانجام در سال 1263 ه ق در تهران دار فانى را وداع گفت و پيكرش بنا به گفته [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|صاحب الذريعه]] به نجف اشرف منتقل گشت و در مكانى كه خود از پيش معين كرده بود به خاك سپرده شد. | ||
== اساتيد == | == اساتيد == | ||