۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
جز (جایگزینی متن - '( ' به '(') |
||
خط ۱۴۵: | خط ۱۴۵: | ||
جريرى گويد: هر كه حاكم نكند ميان خويش و ميان خداى تقوا و مراقبت را بكشف مشاهده نرسد...و گفتهاند: هر كه به خواطر، خداى را مراقبت كند، خداى جوارح او نگاهدارد...خواص گويد: مراعات وقت مراقبت بار آرد و مراقبت، اخلاص سرّ و علانيت، خداى را عزّ و جلّ....» <ref>ترجمۀ رسالۀ قشيريه، ص 288 و 289 و 291 و 292</ref>. | جريرى گويد: هر كه حاكم نكند ميان خويش و ميان خداى تقوا و مراقبت را بكشف مشاهده نرسد...و گفتهاند: هر كه به خواطر، خداى را مراقبت كند، خداى جوارح او نگاهدارد...خواص گويد: مراعات وقت مراقبت بار آرد و مراقبت، اخلاص سرّ و علانيت، خداى را عزّ و جلّ....» <ref>ترجمۀ رسالۀ قشيريه، ص 288 و 289 و 291 و 292</ref>. | ||
خواجه عبداللّه انصارى در [[منازل السائرين]] باب دوم از قسم معاملات را در بيان مراقبت نوشته است كه ترجمۀ آن چنين است: «باب مراقبه: خداى عز و جل مىفرمايد: پس مراقب باش، زيرا آنان هم مراقبند. (44 دخان59/) و نيز مىفرمايد: دربارۀ هيچ مؤمنى مراعات خويشاوندى و پيمانى را نمىكنند. ( توبه10/) مراقبت يعنى هميشه متوجه مقصود بودن، و آن داراى سه درجه است: | خواجه عبداللّه انصارى در [[منازل السائرين]] باب دوم از قسم معاملات را در بيان مراقبت نوشته است كه ترجمۀ آن چنين است: «باب مراقبه: خداى عز و جل مىفرمايد: پس مراقب باش، زيرا آنان هم مراقبند. (44 دخان59/) و نيز مىفرمايد: دربارۀ هيچ مؤمنى مراعات خويشاوندى و پيمانى را نمىكنند. (توبه10/) مراقبت يعنى هميشه متوجه مقصود بودن، و آن داراى سه درجه است: | ||
درجۀ اول: مراقبۀ حق است در سير و سلوك دائمى به سوى او. | درجۀ اول: مراقبۀ حق است در سير و سلوك دائمى به سوى او. |
ویرایش