پرش به محتوا

كفاية الأصول: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ؛' به '؛')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۹: خط ۳۹:


== معرفى اجمالى ==
== معرفى اجمالى ==
'''[[كفاية الأصول]] '''، اثر عربى [[آخوند خراسانى]] است كه در سال‌هاى 1321ق، به بعد تأليف شده و برخى، فهم آن را ملاك اجتهاد(به معنى مصطلح) دانسته‌اند. اين كتاب، آخرين متن درسى علم اصول، در دوره سطح حوزه‌هاى تشيع است كه در آن، آخرين يافته‌هاى [[آخوند خراسانى]] در علم اصول، به سبك كلاسيك و نو مطرح شده است.
'''كفاية الأصول'''، اثر عربى [[آخوند خراسانى]] است كه در سال‌هاى 1321ق، به بعد تأليف شده و برخى، فهم آن را ملاك اجتهاد(به معنى مصطلح) دانسته‌اند. اين كتاب، آخرين متن درسى علم اصول، در دوره سطح حوزه‌هاى تشيع است كه در آن، آخرين يافته‌هاى [[آخوند خراسانى]] در علم اصول، به سبك كلاسيك و نو مطرح شده است.


== ساختار ==
== ساختار ==
خط ۶۳: خط ۶۳:
در جلد اول، در مقدمه، سيزده امر زير كه از مبادى فن مى‌باشد، مورد بحث قرار گرفته است:
در جلد اول، در مقدمه، سيزده امر زير كه از مبادى فن مى‌باشد، مورد بحث قرار گرفته است:


1. تعريف علم اصول و موضوع آن: علم به قواعدى كه براى استنباط حكم شرعى، تعبيه شده‌اند.
# تعريف علم اصول و موضوع آن: علم به قواعدى كه براى استنباط حكم شرعى، تعبيه شده‌اند.
 
# تعريف وضع و اقسام آن: نويسنده، معتقد است وضع، نوعى از اختصاص لفظ به معنا و ارتباط خاص بين آن دو بوده كه ناشى از تخصيص آن لفظ، به آن معنا و يا كثرت استعمال مى‌باشد.
2. تعريف وضع و اقسام آن: نويسنده، معتقد است وضع، نوعى از اختصاص لفظ به معنا و ارتباط خاص بين آن دو بوده كه ناشى از تخصيص آن لفظ، به آن معنا و يا كثرت استعمال مى‌باشد.
# كيفيت استعمال لفظ در معناى مجازى.
 
# صحت اطلاق لفظ و اراده نوع يا مثل يا شخص از آن.
3. كيفيت استعمال لفظ در معناى مجازى.
# اينكه الفاظ براى معانى من حيث هى هى، وضع شده، نه از حيث مراد بودن آنها.
 
# وضع مركبات: نويسنده، معتقد كه وضع مركبات، مانند وضع مفردات بوده و نيازى به وضع متفاوت ندارد.
4. صحت اطلاق لفظ و اراده نوع يا مثل يا شخص از آن.
# علائم حقيقت و مجاز.
 
# احوال پنج‌گانه لفظ و حكم تعارض ميان آنها: اين احوال، عبارتند از: تجوز، اشتراك، تخصيص، نقل و اضمار.
5. اينكه الفاظ براى معانى من حيث هى هى، وضع شده، نه از حيث مراد بودن آنها.
# حقيقت شرعيه: ثمره بحث از آن، در حمل يا عدم حمل الفاظى كه در كلام شارع واقع شده است، بر معانى لغوى آنها مى‌باشد.
 
# صحيح و اعم: نويسنده، معتقد است كه اين مسئله، مبتنى بر ثبوت حقيقت شرعيه مى‌باشد. وى، پس از بررسى معناى صحت و فساد و لزوم تصور قدر جامع بنا بر هر دو قول، در دو بخش، به ادله هر يك اشاره كرده است:
6. وضع مركبات: نويسنده، معتقد كه وضع مركبات، مانند وضع مفردات بوده و نيازى به وضع متفاوت ندارد.
#:الف) ادله صحيحى: تبادر صحيح، صحت سلب از فاسد، اخبار و عدم تخطى شارع از طريقه واضعين؛
 
#:ب) ادله اعمى: تبادر اعم، عدم صحت سلب از فاسد، صحت تقسيم به صحيح و فاسد، اخبار، صحت تعلق نذر و شبه آن به ترك نماز در حمام.
7. علائم حقيقت و مجاز.
#اشتراك.
 
#استعمال لفظ در بيشتر از يك معنى: ضمن بحث از اين موضوع، اين توهم كه اخبار دال بر وجود هفت يا هفتاد بطن براى قرآن، بر وقوع اين استعمال دلالت مى‌كنند، بررسى شده است.
8. احوال پنج‌گانه لفظ و حكم تعارض ميان آنها: اين احوال، عبارتند از: تجوز، اشتراك، تخصيص، نقل و اضمار.
#مبحث مشتق و متعلقات آن: در آن، پيرامون بساطت مفهوم مشتق، فرق بين مشتق و مبادى آن، ملاك حمل، كيفيت حمل صفات خداوند بر ذات مقدسش، چگونگى ارتباط مبادى با ذات و اعتبار تلبس حقيقى، بحث شده است.
 
9. حقيقت شرعيه: ثمره بحث از آن، در حمل يا عدم حمل الفاظى كه در كلام شارع واقع شده است، بر معانى لغوى آنها مى‌باشد.
 
10. صحيح و اعم: نويسنده، معتقد است كه اين مسئله، مبتنى بر ثبوت حقيقت شرعيه مى‌باشد. وى، پس از بررسى معناى صحت و فساد و لزوم تصور قدر جامع بنا بر هر دو قول، در دو بخش، به ادله هر يك اشاره كرده است:
 
الف) ادله صحيحى: تبادر صحيح، صحت سلب از فاسد، اخبار و عدم تخطى شارع از طريقه واضعين؛
 
ب) ادله اعمى: تبادر اعم، عدم صحت سلب از فاسد، صحت تقسيم به صحيح و فاسد، اخبار، صحت تعلق نذر و شبه آن به ترك نماز در حمام.
 
11. اشتراك.
 
12. استعمال لفظ در بيشتر از يك معنى: ضمن بحث از اين موضوع، اين توهم كه اخبار دال بر وجود هفت يا هفتاد بطن براى قرآن، بر وقوع اين استعمال دلالت مى‌كنند، بررسى شده است.
 
13. مبحث مشتق و متعلقات آن: در آن، پيرامون بساطت مفهوم مشتق، فرق بين مشتق و مبادى آن، ملاك حمل، كيفيت حمل صفات خداوند بر ذات مقدسش، چگونگى ارتباط مبادى با ذات و اعتبار تلبس حقيقى، بحث شده است.


در مقصد اول، در طى سيزده فصل، مطالب مربوط به مبحث اوامر، بحث و بررسى شده است كه مهم‌ترين فصول آن عبارتند از: معنى ماده امر و بحث از اتحاد طلب و اراده، معنى حقيقى صيغه امر، دلالت جمله خبرى بر وجوب، اقتضاء اطلاق صيغه امر نسبت به وجوب توصلى و تعبدى و هم‌چنين نسبت به وجوب نفسى و عينى و تعيينى، امر بعد از حظر، مره و تكرار، فور و تراخى، اجزاء، مقدمه واجب، مسئله ضد و...
در مقصد اول، در طى سيزده فصل، مطالب مربوط به مبحث اوامر، بحث و بررسى شده است كه مهم‌ترين فصول آن عبارتند از: معنى ماده امر و بحث از اتحاد طلب و اراده، معنى حقيقى صيغه امر، دلالت جمله خبرى بر وجوب، اقتضاء اطلاق صيغه امر نسبت به وجوب توصلى و تعبدى و هم‌چنين نسبت به وجوب نفسى و عينى و تعيينى، امر بعد از حظر، مره و تكرار، فور و تراخى، اجزاء، مقدمه واجب، مسئله ضد و...
خط ۱۲۸: خط ۱۱۴:
از جمله شروح و حواشى چاپ شده كتاب عبارتند از:
از جمله شروح و حواشى چاپ شده كتاب عبارتند از:


1. تعليقة وجيزة فى مباحث الالفاظ، حسن اشگذرى يزدى؛
# تعليقة وجيزة فى مباحث الالفاظ، حسن اشگذرى يزدى؛
 
# تعليقة على كفاية الاصول، شيخ عباس‌على شاهرودى؛
2. تعليقة على كفاية الاصول، شيخ عباس‌على شاهرودى؛
# التعليقة على كفاية الاصول، شيخ على قوچانى بن شيخ قاسم؛
 
# الحاشية على كفاية الاصول، ميرزا ابوالحسن بن عبدالحسين مشكينى؛
3. التعليقة على كفاية الاصول، شيخ على قوچانى بن شيخ قاسم؛
# الحاشية على الكفاية، شيخ محمد على بن محمد جعفر صفايى حائرى قمى؛
 
# حقائق الاصول، [[حکیم، محسن|سيد محسن طباطبائى حكيم]]؛
4. الحاشية على كفاية الاصول، ميرزا ابوالحسن بن عبدالحسين مشكينى؛
# حاشيه كفايه، شيخ مهدى بن شيخ محمد حسين بن عزيز خالصى كاظمى؛
 
# حاشية على كفاية الاصول، شيخ محمد بن على، مشهور به سلطان العلماء عراقى؛
5. الحاشية على الكفاية، شيخ محمد على بن محمد جعفر صفايى حائرى قمى؛
# حاشية الكفاية، مرحوم سيّد محمّد حسين طباطبائى تبريزى؛
 
# حاشية الكفاية، سيد محمد بن حسين موسوى نجف آبادى؛
6. حقائق الاصول، [[حکیم، محسن|سيد محسن طباطبائى حكيم]]؛
# حاشيه بر كفايه، [[آملی، محمدتقی|محمد تقى آملى]] بن ملا محمد؛
 
# دروس و حلول فى شرح كفاية الاصول، على بن حسين علوى؛
7. حاشيه كفايه، شيخ مهدى بن شيخ محمد حسين بن عزيز خالصى كاظمى؛
# دراسات فى اصول الفقه، سيّد محمّد كلانتر؛
 
# سبائك الذهب فى شرح الكفاية، شيخ محمّد صالح حائرى، معروف به علاّمه مازندرانى؛
8. حاشية على كفاية الاصول، شيخ محمد بن على، مشهور به سلطان العلماء عراقى؛
# شرح كفاية الاصول، شيخ عبدالحسين بن شيخ عيسى رشتى نجفى؛
 
# طريق الوصول الى تحقيق كفاية الاصول، محمّد كرمى بن شيخ نصر اللّه حويزى؛
9. حاشية الكفاية، مرحوم سيّد محمّد حسين طباطبائى تبريزى؛
# عناية الاصول فى شرح كفاية الاصول، سيّد مرتضى حسينى فيروزآبادى؛
 
# منتهى الدراية فى توضيح الكفاية، سيّد محمد جعفر جزايرى مروج؛
10. حاشية الكفاية، سيد محمد بن حسين موسوى نجف آبادى؛
# مصباح العقول، محمّد بن محمّد حسين اشكورى؛
 
# نهاية المأمول فى شرح كفاية الاصول، مير سيّد حسن بن سيّد عزيز رضوى قمى، متخلص به «قدرت»؛
11. حاشيه بر كفايه، [[آملی، محمدتقی|محمد تقى آملى]] بن ملا محمد؛
# نهاية المأمول فى شرح كفاية الاصول، سيّد حسين بن سيّد عزيز حسينى تهرانى؛
 
# نهاية الوصول فى شرح كفاية الاصول، شيخ مصطفى کرمانشاهى بن مرحوم شيخ مرتضى؛
12. دروس و حلول فى شرح كفاية الاصول، على بن حسين علوى؛
# نهاية الدارية فى شرح الكفاية، شيخ محمد حسين غروى اصفهانى، مشهور به كمپانى؛
 
# نهاية النهاية فى شرح الكفاية، ميرزا على بن عبدالحسين بن مولى اصغر بن محمد باقر ايروانى؛
13. دراسات فى اصول الفقه، سيّد محمّد كلانتر؛
# نهاية المأمول فى شرح كفاية الاصول، شيخ محمد على اجتهادى؛
 
# نهاية الاصول الى كفاية الاصول، سيّد مصطفى محسن موسوى حائرى؛
14. سبائك الذهب فى شرح الكفاية، شيخ محمّد صالح حائرى، معروف به علاّمه مازندرانى؛
# الهداية فى شرح الكفاية، شيخ عبدالحسين بن محمّد تقى آل شيخ اسد اللّه كاظمى؛
 
# الهداية فى شرح الكفاية، سيّد محمّد جعفر بن محمّد طاهر موسوى طاهرى شيرازى.
15. شرح كفاية الاصول، شيخ عبدالحسين بن شيخ عيسى رشتى نجفى؛
 
16. طريق الوصول الى تحقيق كفاية الاصول، محمّد كرمى بن شيخ نصر اللّه حويزى؛
 
17. عناية الاصول فى شرح كفاية الاصول، سيّد مرتضى حسينى فيروزآبادى؛
 
18. منتهى الدراية فى توضيح الكفاية، سيّد محمد جعفر جزايرى مروج؛
 
19. مصباح العقول، محمّد بن محمّد حسين اشكورى؛
 
20. نهاية المأمول فى شرح كفاية الاصول، مير سيّد حسن بن سيّد عزيز رضوى قمى، متخلص به «قدرت»؛
 
21. نهاية المأمول فى شرح كفاية الاصول، سيّد حسين بن سيّد عزيز حسينى تهرانى؛
 
22. نهاية الوصول فى شرح كفاية الاصول، شيخ مصطفى کرمانشاهى بن مرحوم شيخ مرتضى؛
 
23. نهاية الدارية فى شرح الكفاية، شيخ محمد حسين غروى اصفهانى، مشهور به كمپانى؛
 
24. نهاية النهاية فى شرح الكفاية، ميرزا على بن عبدالحسين بن مولى اصغر بن محمد باقر ايروانى؛
 
25. نهاية المأمول فى شرح كفاية الاصول، شيخ محمد على اجتهادى؛
 
26. نهاية الاصول الى كفاية الاصول، سيّد مصطفى محسن موسوى حائرى؛
 
27. الهداية فى شرح الكفاية، شيخ عبدالحسين بن محمّد تقى آل شيخ اسد اللّه كاظمى؛
 
28. الهداية فى شرح الكفاية، سيّد محمّد جعفر بن محمّد طاهر موسوى طاهرى شيرازى.


== منابع ==
== منابع ==




1. مقدمه و متن كتاب.
# مقدمه و متن كتاب.
 
# باقرى بيدهندى، ناصر، «كتاب‌شناسى كتب درسى حوزه(2): كفاية الاصول / خراسانى، ملا محمد كاظم»، پايگاه مجلات تخصصى نور، قرآن و حديث، نور علم، فروردين 1368ش، شماره 30.
2. باقرى بيدهندى، ناصر، «كتاب‌شناسى كتب درسى حوزه(2): كفاية الاصول / خراسانى، ملا محمد كاظم»، پايگاه مجلات تخصصى نور، قرآن و حديث، نور علم، فروردين 1368ش، شماره 30.




۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش