۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بقاعی، ابراهیم بن عمر: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '/ نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده' به '') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
'''ابوالحسن ابراهيم بن عُمر بقاعى'''، ملقب به برهانالدين، اديب، شاعر، مورخ و مفسّر شافعى قرن نهم بوده است. | |||
وى در سال 809 در خربةروحا، از نواحى بقاع، متولد شد و تا دوازدهسالگى در آنجا بود. به گفته خودش، در821 در پى يك جنگ قبيلهاى، همراه خانواده خود، به وادى التيم مهاجرت كرد، سپس به دمشق رفت و به كسب علم پرداخت. در دمشق، از كسانى مثل «على بن شمس جزرى»، «تاج بن بهادر غرابيلى»، «ابن قاضى شُهبه» و ديگران علم آموخت. براى تحصيلات بيشتر، به بيتالمقدس و سپس به مصر رفت. در قاهره از علاء قلقشندى و قايانى و ديگران علم آموخت. وى همچنين از اكابر تلاميذ ابن حجر بود و ابن حجر وى را بهعنوان قارى [[صحيح بخارى]] در قصر ملك ظاهر جَقْمَق تعيين كرده بود و او با فصاحتى كه در خواندن آن متن داشت، بارها مورد تقدير جقمق قرار گرفت. | وى در سال 809 در خربةروحا، از نواحى بقاع، متولد شد و تا دوازدهسالگى در آنجا بود. به گفته خودش، در821 در پى يك جنگ قبيلهاى، همراه خانواده خود، به وادى التيم مهاجرت كرد، سپس به دمشق رفت و به كسب علم پرداخت. در دمشق، از كسانى مثل «على بن شمس جزرى»، «تاج بن بهادر غرابيلى»، «ابن قاضى شُهبه» و ديگران علم آموخت. براى تحصيلات بيشتر، به بيتالمقدس و سپس به مصر رفت. در قاهره از علاء قلقشندى و قايانى و ديگران علم آموخت. وى همچنين از اكابر تلاميذ ابن حجر بود و ابن حجر وى را بهعنوان قارى [[صحيح بخارى]] در قصر ملك ظاهر جَقْمَق تعيين كرده بود و او با فصاحتى كه در خواندن آن متن داشت، بارها مورد تقدير جقمق قرار گرفت. | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
# تحذير العباد ببدعة الاتحاد (در رد فصوص الحكم [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] و تائيّه ابن فارض و ديگر معتقدان وحدت وجود)؛ | |||
# تهديم الأركان من ليس في الإمكان أبدَعُ ممّا كان (در اين كتاب، غزالى و معتقدان به وحدت وجود را مورد ايراد قرار داده است)؛ | |||
# جواهر البحار في نظم سيرة النبي المختار (منظومهاى است در سيره پيامبر اكرم(ص) كه شرح آن را در دو جلد، در سال 848 تأليف كرده است)؛ | |||
# إظهار العصر لأسرار أهل العصر (در تاريخ و وفيات. اين كتاب را ذيلى بر كتاب «إنباء الغُمر» استادش ابن حجر قرار داده است)؛ | |||
# عنوان الزمان في تراجم الشيوخ و الأقران (كه در شرح حال مشايخ و همشاگردان خود نوشته است)؛ | |||
# النكت الوفية بما في شرحِ الألفيّة (حاشيه بر الفيه عراقى در علم حديث است)؛ | |||
# الباحة في علمي الحساب و المساحة (منظومهاى است كه شرح مزجى آن را «الإباحة في شرح الباحة» ناميده است)؛ | |||
# ديوان شعر با نام «إشعار الواعي بأشعار البقاعي»؛ | |||
و... | و... | ||